Όταν ο χρόνος μηδενίζεται

" Όλα όσα συμβαίνουν είναι ματαιότητα ". Εκκλησιαστής 11:8.

Μεγάλη δήλωση, με την οποία σίγουρα πολλοί θα διαφωνούν. Δεν μπορεί η ζωή να είναι ματαιότητα. Δεν μπορεί η ανθρώπινη ιστορία να είναι ματαιότητα, ούτε τόσα ανθρώπινα επιτεύγματα να είναι ματαιότητα. Αν το πίστευαν πραγματικά αυτό οι άνθρωποι, η ανθρώπινη εξέλιξη θα είχε παγώσει. Αν το πίστευαν πραγματικά αυτό οι άνθρωποι, θα είχαν σταυρώσει τα χέρια και δεν θα είχαν κανένα κίνητρο για ζωή και επιβίωση. 

Ούτε και ο ίδιος ο Σολομώντας δεν το ασπαζόταν απόλυτα, διότι δεν θα είχε κάνει απολύτως τίποτα. Αλλά ο βασιλιάς Σολομώντας έκανε πάρα πολλά πράγματα και, εκτός από τις "φιλοσοφικές" μελέτες του και τα συμπεράσματά του για την εποχή, επιδόθηκε σε πάρα πολλές δραστηριότητες: κατασκευαστικές, καλλιτεχνικές, συλλεκτικές, εμπορικές, συγγραφικές, διδακτικές...  Ο Σολομώντας ενσαρκώνει το μοντέλο του έξυπνου, του διανοούμενου, αλλά και πλούσιου και απόλυτα πετυχημένου ανθρώπου της εποχής μας. Είναι ο άνθρωπος της προόδου και της θετικής ανθρώπινης εξέλιξης, γιατί έζησε σε βάθος τη ζωή και την πήγε πάρα πέρα.

Ωστόσο, είναι και ο άνθρωπος που επαναλαμβάνει διαρκώς την ίδια επωδό: "Ματαιότητα ματαιοτήτων, είπε ο Εκκλησιαστής· τα πάντα ματαιότητα" (Εκκλησιαστής 12:8). Ο Σολομώντας ήξερε ότι ο χρόνος κάποτε μηδενίζεται για όλους μας. Και όταν μηδενίζεται, μηδενίζει και τον καθένα μας που τον διαχειρίστηκε, δεν πάει να φτάσαμε ψηλά ή να προσφέραμε πολύτιμες υπηρεσίες στην ανθρωπότητα. Η διάκριση μεταξύ εδώ και επέκεινα δεν ξέφυγε ποτέ από τον Σολομώντα.

Κανείς δεν αισθάνεται μηδενικό όσο περπατάει πάνω στη γη. Οι επιστήμονες που μας δίνουν λύσεις και εξηγήσεις δεν είναι μηδενικά. Οι οικονομολόγοι, οι εφευρέτες, οι άνθρωποι των τεχνών δεν είναι μηδενικά. Εσείς και εγώ σήμερα, έχουμε κάτι να πούμε και να δώσουμε στην ανθρώπινη ιστορία, δεν είμαστε σίγουρα μηδενικά. Αλλά να είστε σίγουροι ότι θα καταλήξουμε μηδενικά αν η ζωή μας δεν έχει την προοπτική της αιωνιότητας μέσα στον Χριστό. Και θα καταλήξουμε μηδενικά όχι γιατί θα κυλήσουμε στην ανυπαρξία και στην εκμηδένιση, αλλά γιατί δεν θα κρατάμε τίποτα που να μένει για την αιωνιότητα. Εκτός κι αν πράγματι κρατάμε κάτι...

Ο Σολομώντας έζησε με πληρότητα και πήγε την ανθρώπινη πρόοδο πάρα πέρα, αλλά κράτησε και κάτι που αξίζει αιώνια : " Να φοβάσαι τον Θεό, και να τηρείς τις εντολές του, δεδομένου ότι αυτό είναι το παν τού ανθρώπου.  Επειδή, ο Θεός θα φέρει σε κρίση κάθε έργο, και κάθε κρυφό πράγμα, είτε αγαθό είτε πονηρό " (Εκκλησιαστής 12: 13). Όταν ο χρόνος μηδενίζεται και μας μηδενίζει, κάποια πράγματα παραμένουν αιώνια.