Μη ζηλεύεις. Να προσεύχεσαι και να εμπιστεύεσαι τα σχέδια του Θεού.

«Υπήρχε δε κάποιος άνθρωπος από τη Ραμαθάιμ-σοφίμ, από το βουνό Εφραϊμ, και το όνομά του ήταν Ελκανά […] Και είχε δύο γυναίκες· το όνομα της μιας ήταν Άννα, και το όνομα της δεύτερης, Φενίννα· η μεν Φενίννα είχε παιδιά, η Άννα όμως δεν είχε παιδιά». Α΄Σαμουήλ 1:1-2.

Συχνά η ζωή μάς φέρνει αντιμέτωπους με ανισότιμες συνθήκες. Χωρίς να υπάρχει κάποιος εμφανής λόγος, αναρωτιόμαστε γιατί είμαστε χωρίς δουλειά ενώ ο άλλος έχει. Γιατί είμαστε χωρίς σύζυγο ή παιδιά, ενώ οι άλλοι τα απολαμβάνουν. Γιατί είμαστε χωρίς υγεία, γιατί χάσαμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, γιατί στερούμαστε και βιοπαλεύουμε… Γιατί εμείς και όχι ο άλλος;

Χωρίς να μπορεί κάποιος να δώσει ξεκάθαρες εξηγήσεις, ξέρουμε ότι η ζωή γεννά διαρκώς ανισότιμες συνθήκες και σχέσεις. Μπορείς να βρεθείς στη μια άκρη (τη χαρούμενη) ή στην άλλη (την πονεμένη). Μπορεί ακόμη να περάσεις από τη μια στην άλλη και πάλι να αναρωτιέσαι γιατί. Εμείς δεν ξέρουμε, όμως ο Θεός ξέρει το γιατί.

Στο σπίτι του Ελκανά η χαρά και η επιτυχία συγκρουόταν καθημερινά με τη θλίψη και την ταπείνωση. Η Φενίννα είχε παιδιά, η Άννα δεν είχε. Και δεν έχει γιατί «ο Κύριος είχε κλείσει τη μήτρα της» ( εδ. 7). Το «κουσούρι» της, η ντροπή της, η αποτυχία της ήταν χέρι του Θεού που για τους δικούς Του λόγους την είχε αποκλείσει από τη χαρά της μητρότητας. Ένα επιπλέον βάρος ήταν η προκλητική στάση της Φενίννα, γιατί η αντίζηλός της την εξωθούσε και την προκαλούσε, σε σημείο που η δυστυχία της την είχε κάνει να μαραζώσει. Άννα σημαίνει «χάρη» και σίγουρα χρειάστηκε τη χάρη του Θεού για να αντιμετωπίσει το βαρύ φορτίο της.

Έχεις στερηθεί πρόσωπα/πράγματα και έχεις επιπλέον αντιμετωπίσει τη χλεύη και την προκλητική συμπεριφορά των άλλων; Μέσα από τέτοιες θλίψεις και απογοητεύσεις, ο Θεός χτίζει συχνά μεγάλη πίστη και στέλνει ιδιαίτερες ευλογίες σ’ αυτούς που Τον αγαπούν πραγματικά. Παρά την οδυνηρή κατάσταση που για χρόνια αντιμετώπιζε, παρά την προσβολή ακόμη και του ιερέα, του Ηλί, που την πέρασε για αχρεία γυναίκα, κάνει εντύπωση ότι η Άννα δεν έγινε πικρή με το περιβάλλον της, ούτε ζηλιάρα με τη Φενίννα. Πολύ περισσότερο δεν έγινε πικρή με τον Θεό που της στέρησε μια ευλογία. Αντίθετα, πήρε την ταπείνωση, τη στέρηση και τη θλίψη της και με πίστη ζήτησε από τον Θεό έναν γιο. Και ο Θεός απάντησε στην προσευχή της!

Οι συνθήκες μπορεί να μας οδηγήσουν σε κλειστούς ορίζοντες. Μπορεί να γίνουν δεσμά. Μπορεί να μας μετατρέψουν είτε σε δυστυχισμένους, πικρόχολους ανθρώπους είτε σε ευλογημένα άτομα που συμμετέχουν στα σχέδια του Θεού. Σε μας αναλογεί μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη θέση που θα πάρουμε στις συνθήκες που μας «περιόρισε» ο Θεός. Ευλογία δεν είναι μόνο οι καλές συνθήκες. Πραγματική ευλογία είναι να συνεργαζόμαστε με τον Θεό στα σχέδιά Του.