Η ζωή που ζούμε
θυμίζει συχνά λατομείο. Σκληρή, ακατέργαστη, επώδυνη. Είναι απ’ αυτόν τον «σκληρό
βράχο» της ζωής που αναγκαζόμαστε να εξάγουμε, συχνά με κόπο και πόνο, όλα τα
απαραίτητα υλικά που χρειαζόμαστε. Την όμορφη πέτρα και το εκπληκτικό μάρμαρο
για να δημιουργήσουμε, σαν μικροί θεοί, τη δική μας ιστορία και τον δικό μας κόσμο.
Φτιάχνουμε τα προσωπικά μας οικοδομήματα αλλά και τον κοινό ανθρώπινο πολιτισμό
μας.
Η ζωή, λοιπόν,
κρύβει σκληρότητα και ομορφιά. Σήμερα λες είμαι χαρούμενος, δυνατός,
ευλογημένος, και την επόμενη μέρα σε βρίσκει το απρόοπτο, η ανατροπή, και
βουλιάζεις στην απογοήτευση. Λες, επίσης: Δεν υπάρχουν λύσεις για μένα και
κατεβάζεις τα χέρια, και εκεί έρχεται ο Θεός να σε ανορθώσει και να σε
εκπλήξει.
Καθώς περνούν
τα χρόνια, ως ώριμοι πιστοί, βλέπουμε τη ζωή με άλλο μάτι. Κάποτε θεωρούσαμε
ότι ο Χριστός ήταν το διαβατήριο, ας μου επιτραπεί η λέξη, τόσο στην επίγεια
όσο και στην ουράνια ευτυχία και ευλογία μας. Νομίζαμε ότι δεν είχαμε τόσα να
φοβηθούμε σε σχέση με τους ταλαίπωρους αμαρτωλούς που δεν Τον γνωρίζουν. Και όμως, βιώνουμε
τόσα πολλά κοινά μαζί τους: Αποτυχημένες σχέσεις, σοβαρά οικογενειακά ζητήματα,
χαμένες φιλίες, διαρρηγμένες αδελφικές εκκλησίας, αδιέξοδα, ερωτηματικά. Και
μέσα σ’ όλα αυτά, νιώθουμε κάποτε την εκκωφαντική σιωπή Του. Δεν είναι πάντα
έτσι τα πράγματα, αλλά είναι αρκετά συχνά έτσι.
Ο Χριστός δεν
είναι η απάντηση που θα πρέπει να περιμένει κανείς για να περάσει την κοιλάδα της
ζωής όμορφα και χαρούμενα, με το λιγότερο δυνατό κόστος. Είναι λάθος όποιος το
πιστεύει αυτό, η ζωή η ίδια θα του το αποδείξει μια μέρα. Αντίθετα, ο Χριστός
είναι το μόνο πρόσωπο που θα μας συντροφεύει διαρκώς στα τεράστια βάσανα και τις
αγωνίες της ζωής. Με πίστη στο πρόσωπό Του και μόνο, θα κοιτάμε πέρα απ’ αυτόν
τον ορίζοντα. Είτε περνάμε όμορφα είτε άσκημα, θα ξέρουμε ότι κάτι θα μείνει,
γιατί κάτι αξίζει πέρα απ’ όλα αυτά. Είναι το πρόσωπό Του και η βασιλεία Του
που θα απολαύσουμε πλήρως στο τέλος του ταξιδιού μας.
" [...] οι οποίοι δεν ξέρετε το τι θα συμβεί αύριο· επειδή, ποια είναι η ζωή σας; Είναι, πραγματικά, ατμός που φαίνεται για λίγο, και έπειτα εξαφανίζεται". Ιάκωβος 4:14.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου