Προς Εμμαούς

01 Δεκεμβρίου 2022

Υπηρεσία, καλή διαχείριση, χαρά

 


Είναι τρεις διαφορετικές έννοιες η υπηρεσία, η καλή διαχείριση και η χαρά. Στον αγρό του Θεού και στην προσωπική μας αφιέρωση μπορεί να υπάρχουν κάποτε και οι τρεις. Ωστόσο, υπάρχουν φορές που η καλή διαχείριση και η χαρά πάνε περίπατο και μένει μόνη της η σκέτη υπηρεσία. Άλλες φορές καλό, άλλες κακό.

Φαντάζομαι ότι θα συμφωνήσετε ότι δεν επιλέγουμε τις συνθήκες στις οποίες θα γεννηθούμε, ούτε εκείνες στις οποίες θα βρεθούμε στο μέλλον. Βέβαια, μπορούμε να επιφέρουμε αρκετές βελτιώσεις, μπορεί, όμως και όχι.

Σαν παιδιά του Θεού, το μέλημά μας θα πρέπει να είναι η πιστή διαχείριση των πραγμάτων που ο Θεός μάς εμπιστεύτηκε. Δεν αξίζει τον κόπο να αναλωνόμαστε στη δυσφορία και την άρνηση της πραγματικότητας. Ούτε να αντιπαλεύουμε κάποια πράγματα που θα πρέπει τελικά να αποδεχτούμε. Προς τι να λαχταρούμε έναν άλλο αγρό, άλλες μορφές σχέσεων, ένα διαφορετικό εκκλησιαστικό κλίμα, αν αυτό δεν είναι μέσα στα σχέδια του Θεού για την παρούσα ώρα; Υπάρχει νόημα όταν τα πράγματα είναι έτσι και όχι αλλιώς και καλά θα κάνουμε να το αποδεχτούμε, είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι.

Αν είμαστε ειλικρινής, οι περισσότεροι θα ομολογήσουμε ότι θα θέλαμε να ήμασταν ένα διαφορετικό σκεύος, σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, με διαφορετικούς ανθρώπους. Έχω πάρα πολλές φορές αρνηθεί να πάω εκεί που ο Κύριος θέλει και, κατά συνέπεια, έχω  φερθεί όπως ο γιος της παραβολής που είπε στον πατέρα του ότι δεν θα πάει, αλλά τελικά πήγε. Έχω μείνει σε πόστα υπηρεσίας εντός και εκτός οικογενείας που ήταν κάποτε αγγαρεία και οι άλλοι το ήξεραν, γιατί το έλεγα ξεκάθαρα, μη θέλοντας οι άνθρωποι να μου χρωστούν ευγνωμοσύνη ή να με θεωρούν σπουδαία. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησα να φανερώσω ότι, ως άνθρωπος του Θεού, δεν είμαι ένα κουρδισμένο άτομο που κινείται μηχανικά, αλλά ένα άτομο με αδυναμίες και επιθυμίες τις οποίες αναγκάζομαι συχνά βάζω στην άκρη για να γίνουν τα πράγματα όπως θα επιθυμούσε ο Κύριος, ο οποίος λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τις προτεραιότητες  όλων των ανθρώπων και όχι μόνο τις δικές μας.

«Αλλά, τι γνώμη έχετε; Ένας άνθρωπος είχε δύο γιους· και καθώς ήρθε στον πρώτο, είπε: Παιδί μου, πήγαινε σήμερα να δουλέψεις στον αμπελώνα μου. Και εκείνος απαντώντας, είπε: Δεν θέλω· ύστερα, όμως, μετανιώνοντας, πήγε». Ματθαίος 21:28-29.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου