Με τα ελαττώματά μας και τις χάρες μας

" Ο φόβος του ανθρώπου στήνει παγίδα· ενώ, αυτός που εμπιστεύεται στον Κύριο, θα είναι σε ασφάλεια ". Παροιμίες 29:24.

" Ο άνθρωπος αγαπιέται με τα ελαττώματά του και τις χάρες του ". Αυτό το άκουγα συχνά από τα στόματα των μεγαλύτερων όταν ήμουν παιδί. Και είναι πέρα για πέρα αληθινό. Στο σημερινό κόσμο  της (επίπλαστης) τελειότητας, που όλα πρέπει να τα έχεις και όλα να τα ξέρεις, το να έχεις ελαττώματα και να εκτίθεσαι δεν είναι καθόλου ευχάριστο. 

Όμως, ας είμαστε ρεαλιστές. Ο άνθρωπος αγαπιέται με τα ελαττώματά του και τις χάρες του μαζί. Διότι  ελαττώματα έχουμε όλοι και μάλιστα πολλά.  Είναι αστείο να πιστεύει κάποιος ότι δεν αξίζει πολλά πράγματα, γιατί έχει αδυναμίες και ελλείψεις. Ναι πράγματι, υπάρχουν ελαττώματα και πάθη τραγικά,  ακόμη και διαστροφές. Αλλά ο μέσος όρος των ανθρώπων δεν ανήκει σε τέτοιες αρρωστημένες καταστάσεις.

Πάραυτα, όλοι φοβόμαστε την έκθεση. Ο φόβος, όπως και τα ελαττώματα, έχουν τη ρίζα τους στην Εδέμ. Ο Αδάμ είπε στον Θεό μετά την πτώση : " Άκουσα τη φωνή σου στον παράδεισο, και φοβήθηκα, επειδή είμαι γυμνός· και κρύφτηκα " (Γένεση 3:10). Από τότε και μετά, κανείς δεν θέλει να φαίνεται  η όποια γύμνια του. Ο φόβος μήπως οι γύρω μας ανακαλύψουν τις ελλείψεις και τα ελαττώματά μας μάς κάνει να προσποιούμαστε. Ο φόβος  ότι δεν αξίζουμε, γιατί  δεν είμαστε αρκετά ευφυείς, όμορφοι και ικανοί, ή  είμαστε αδέξιοι και πληκτικοί, μας ωθεί να απομακρυνόμαστε από τους γύρω μας.

Ο φόβος είναι  καταστροφικό συναίσθημα. Δένει τους ανθρώπους μέσα σε σκέψεις και τους μπλοκάρει ψυχικά και φυσικά. Ένα από τα πιο ισχυρά δεσμά, που θέλει μεγάλη προσπάθεια και δύναμη από το Θεό για να σπάσει, είναι ο φόβος. Τι θα συνέβαινε αν βλέπατε ποια είμαι πραγματικά; Ακόμη και οι δικοί μου υπάρχουν φορές που για κάποια πράγματα με βρίσκουν ανυπόφορη και εκνευριστική. Παραδόξως, το ίδιο σκέπτομαι κάποτε και εγώ γι' αυτούς. Γιατί θα πρέπει, λοιπόν, να μην αφήνω να φαίνεται τι υπάρχει μέσα μου και να νιώθω διαρκώς ενοχή που δεν είμαι όπως θα ήθελα να είμαι; Φυσικά και δεν μου αρέσουν όλα τα πράγματα πάνω μου και υπάρχουν τόσα που θέλω ν' αλλάξω. Αλλά μέχρι ο Θεός να ολοκληρώσει τον χαρακτήρα μου και να διορθώσει τις ελλείψεις μου, δεν πρέπει να φοβάμαι να εκφραστώ και να ανοιχτώ στους άλλους.

Ο άνθρωπος αγαπιέται με τα ελαττώματα του και τις χάρες του. Μπορεί μερικοί να βρίσκουν κάποια ελαττώματά μας πολύ βαριά και τις χάρες μας λίγες. Την ίδια, όμως, ώρα κάποιοι άλλοι μπορεί να βρίσκουν αυτά τα ελαττώματά μας μικρά και τις χάρες μας πολλές.  Ας ζητάμε από τον Θεό να δουλεύει πάνω σε κείνα τα στοιχεία του χαρακτήρα μας που δημιουργούν ουσιαστικά προβλήματα στις σχέσεις μας.