Πώς να κάνoυμε το θέλημα του Θεού

« […] έχοντας τη συνείδησή τους να συμμαρτυρεί, και τους λογισμούς να κατηγορούν ή και να απολογούνται αναμεταξύ τους ». Ρωμαίους 2:15.

Για να μπορέσουμε να κάνουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας – και αυτό δεν αφορά μόνο το πού θα σπουδάσουμε, ποιον θα παντρευτούμε ή πού θα δουλέψουμε-, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τα  απλά και «μικρά» πράγματα.

Όλα αυτά «τα μικρά» πράγματα είναι γραμμένα στη συνείδησή μας. Τα λέω «μικρά», αλλά δεν είναι. Ουσιαστικά, είναι η συνείδησή μας, που μας έχει δώσει ο Θεός και λειτουργεί ως βοηθός: είναι ένα μέσο ενθάρρυνσης για το σωστό και ένα μέσο αναχαίτισης στο λάθος. Γι’ αυτό, το να παραβιάζουμε τη συνείδησή μας και αυτά που η ίδια επιδοκιμάζει ή κατηγορεί εντός μας είναι καθαρή παραβίαση στο θέλημα του Θεού.

Ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι που έχουν ασθενική και ευαίσθητη συνείδηση που δεν ησυχάζει όταν πράττει το καλό (γιατί θα μπορούσε να είχε πράξει και καλύτερα) ή όταν πράττει την αμαρτία  (γιατί και τότε η γνήσια μετάνοια της δεν είναι ποτέ αρκετή για να της δώσει ειρήνη). Δεν αναφέρομαι σ’ αυτές τις τόσο ντελικάτες και υπερευαίσθητες συνειδήσεις. Αναφέρομαι σ’αυτές που ξέρουν ποιο είναι το καλό και το δίκαιο και, ωστόσο, αμφιταλαντεύονται να το κάνουν. Αναφέρομαι σ’ αυτές που κάνουν εκπτώσεις, γιατί συμβιβάστηκαν, βολεύτηκαν, κουράστηκαν, απογοητεύτηκαν.  

Αν θέλουμε να γνωρίσουμε και να κάνουμε ολόκληρο το θέλημα του Θεού, θα πρέπει να υπακούμε στις εισηγήσεις της συνείδησής μας. Θα πρέπει να γίνουμε σωστοί άνθρωποι, πριν επιδιώξουμε να γίνουμε σωστοί χριστιανοί. Υπάρχουν τόσα πολλά «μικρά» πράγματα που μας διδάσκει ο νόμος της φύσης, ο νόμος του δικαίου, της ανθρωπιάς, της αξιοπρέπειας και της παιδείας. Δεν είναι δυνατόν να τα παραβιάζουμε και να περιμένουμε ότι με το να γινόμαστε ασυνεπείς και άπιστοι σ’ όλα αυτά τα «μικρά», ο Θεός θα μας εμπιστευτεί μεγαλύτερα!

Άκουσε τη φωνή της συνείδησής σου όταν σε επαινεί ή σε ελέγχει γι’ αυτά που κάνεις και λες. Αν η συνείδησή σου σού λέει ότι αυτά τα λόγια ή αυτές οι πράξεις είναι ηθικές, δίκαιες και αληθινές, να τις κάνεις. Αντίθετα, αν σου λέει ότι μπορείς να κάνεις κάτι καλύτερο, κάτι περισσότερο, και εσύ υπεκφεύγεις και επιλέγεις κάτι άλλο πιο εύκολο, πιο βολικό και πιο επιθυμητό για σένα, στην ουσία ανοίγεις τον δρόμο της ανυπακοής στη φωνή του Θεού, όπως εκφράζεται στη φύση και στη συνείδησή σου. Και μάλλον το ξέρεις ότι υπεκφεύγεις και βολεύεσαι.

Ζήτησε από τον Θεό να κρατά διαρκώς μέσα σου μια δυνατή θέληση, ώστε να κάνεις πάντα το δίκαιο και το ορθό. Κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς, εκεί που είσαι και με τους ανθρώπους που είσαι. Μη ρίχνεις τον πήχη παρά τις προκλήσεις. Κράτα την πρόθεση να κάνεις το θέλημα του Θεού σ’ αυτά τα «μικρά» που ξέρεις. Εκείνος θα σου δώσει τη δύναμη να κάνεις και τα μεγαλύτερα. Το Άγιο Πνεύμα μάς μιλά μέσα από τη συνείδησή μας: αν τη βάζουμε στην άκρη στα «μικρά» και ανυπακούμε, κάνουμε δύσκολο και κάποιες φορές αδύνατο ν’ ακούσουμε τη φωνή του Θεού στα σπουδαία ζητήματα της ζωής μας.