Δισταγμός και αμφιβολία

"Ας ζητάει, όμως, με πίστη, χωρίς να διστάζει καθόλου· επειδή, αυτός που διστάζει μοιάζει με κύμα τής θάλασσας, που κινείται από τους ανέμους και συνταράζεται.  Επειδή, ας μη νομίζει ο άνθρωπος εκείνος ότι θα πάρει κάτι από τον Κύριο. Άνθρωπος δίγνωμος είναι ακατάστατος σε όλους τούς δρόμους του". Ιάκωβος 1:6-8.

Σας έχει συμβεί να διστάζετε να κάνετε πράγματα που ενώ πιστεύετε ότι αυτά μάλλον θέλει ο Θεός για σας, εσείς αμφιβάλλετε; Μάλλον θα έχετε τέτοια εμπειρία.

Τι συμβαίνει όταν διστάζουμε ; Πόσο ζημιά μπορεί να γίνει στη ζωή μας όταν καταλαβαίνουμε ότι το Πνεύμα του Θεού μάς σπρώχνει σε μια κατεύθυνση, αλλά εμείς, για τους δικούς μας λόγους, οι οποίοι κάποτε μπορεί να μας φαίνονται  πνευματικά «ορθοί», σκεφτόμαστε, συζητάμε και καταλήγουμε αναποφάσιστοι;

Σ΄ αυτήν την περίπτωση ο εχθρός κάνει ένα βήμα μπροστά, κερδίζοντας τον τόπο που του παραχωρούμε με τη διγνωμία μας. Εν ολίγοις, ο διάβολος κερδίζει το πλεονέκτημα, σπέρνοντας μέσα μας ανησυχίες, φόβους  και παραπλανητικές εισηγήσεις. Πότε με όχημα τον εαυτό μας, πότε με τους γύρω μας. Και ενώ λέμε ότι θα ζήσουμε με  πίστη στον Θεό, καταλήγουμε να ζούμε με την όψη και τη λογική.

Ο δισταγμός στη ζωή των χριστιανών μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη συνήθεια. Ο δισταγμός και η διγνωμία  έχουν τη ρίζα τους στην αναποφασιστικότητά μας. Η Βίβλος μάς λέει ότι ένας άνθρωπος δίγνωμος είναι «ακατάστατος σε όλους τους δρόμους του» (Ιάκωβος 1:8). Λογικό: αν κάποιος είναι δίγνωμος, οι αποφάσεις που παίρνει είναι διχασμένες. Προσπαθεί να ζήσει με την πίστη από τη μια πλευρά, αλλά από την άλλη, προσπαθεί να εξασφαλιστεί. Κάνει ένα βήμα μπροστά, αλλά ύστερα κάποια άλλη ιδέα που περνά από το μυαλό του ή μια διαφορετική γνώμη που ακούει, τον αναχαιτίζει. Αν κάποιος «πηγαινοέρχεται» μεταξύ φόβου και πίστης, καταλήγει μπερδεμένος... Ή μάλλον δεν καταλήγει πουθενά.

Στη ζωή δεν υπάρχει απόλυτη εξασφάλιση για τίποτα και πάντα οι άνθρωποι αναλαμβάνουν ένα ρίσκο όταν παίρνουν αποφάσεις. Ωστόσο, είναι καλύτερα κάποιος να «ρισκάρει», ακολουθώντας  με πίστη τον Θεό και προχωρώντας σύμφωνα με τον Λόγο Του, αντί να καλλιεργεί ένα σωρό αμφιβολίες. Όσο αφήνει κανείς τη διγνωμία να γεμίζει το μυαλό του, τόσο πιο μπερδεμένος και δυστυχισμένος καταλήγει και τόσο πιο πολύ ο διάβολος κερδίζει έδαφος στην σκέψη και την καρδιά του.