Για ποια δικαιοσύνη παλεύουμε ;

«Μακάριοι αυτοί που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη· επειδή, αυτοί θα χορτάσουν». Ματθαίος  5:6.

Η δικαιοσύνη είναι το αγαπημένο θέμα όλων όσων αδικούνται- δηλαδή όποτε οι ίδιοι αδικούνται-, γιατί όταν δεν αδικούνται, δεν τίθεται θέμα να εφαρμοστεί η δικαιοσύνη στα σοβαρά. Γι’ αυτό, οι σημερινές σκέψεις δεν είναι ευχάριστες. Αγγίζουν πολλούς, και χριστιανούς εννοείται, γεγονός που δεν θα έπρεπε.

Μιλώντας με φίλους σας, θα έχετε ακούσει να προσπαθούν να σας δικαιολογήσουν την πολύ συγχέουσα συμπεριφορά άλλων χριστιανών φίλων, η οποία έχει τραυματίσει αρκετούς, έχει μπερδέψει άλλους τόσους και έχει απομακρύνει ακόμη περισσότερους. Το επιχείρημα για να κατανοηθεί η συμπεριφορά τους συγκεφαλαιώνεται ως εξής: «Μα, δεν καταλαβαίνεις; Είναι το σπίτι του, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς…»

Εν ολίγοις, είμαι γνώστης του προβλήματος. Βλέπω ότι κάπου σφάλλω, ότι προσωποληπτώ, ότι δεν είναι αυτή η συμπεριφορά που θα έπρεπε να έχω, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, γιατί είναι το σπίτι μου, ο άντρας μου, η γυναίκα μου, το παιδί μου. Πολύ κατανοητό σε ανθρώπινο επίπεδο. Υπάρχει όμως περίπτωση να αγαπώ και να διψώ τη δικαιοσύνη του Θεού, αλλά να θέλω την εφαρμογή της από τους τοίχους του σπιτιού μου και έξω; Πώς γίνεται ως χριστιανοί, των οποίων ο Θεός άλλαξε τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, να προσπαθούμε να εφαρμόσουμε τις αρχές της δικαιοσύνης  εκεί που η δικαιοσύνη δεν μας αγγίζει; Εκεί που δεν μας πονάει, ούτε μας κοστίζει;

Τι είδους δικαιοσύνη ήταν η δικαιοσύνη του Θεού; Ήταν αυτή που θυσίασε στον σταυρό τον Γιο Του. Τον εξέθεσε, τον πόνεσε, τον εγκατέλειψε, γιατί έκρινε ότι έτσι θα λυνόταν οριστικά το θέμα της αμαρτίας. Ο Θεός έκρινε, επίσης, ότι αυτό το σχέδιο θα έφερνε στη δόξα πολλούς γιους (Εβραίους 2:10). Άρα, άξιζε σαν σχέδιο που θα έφερνε την ευλογία σε γενιές και γενιές ανθρώπων.

Η δική μας δικαιοσύνη αρκετά συχνά λειτουργεί αντίστροφα. Θα σώσει πρώτα την οικογένεια. Θα διασφαλίσει ότι κανείς δεν θα ζημιωθεί και δεν θα πληγωθεί. Ούτε, φυσικά, θα χάσει τη θέση του και την αξία του. Και μετά, με τη Γραφή στο χέρι, θα δρασκελίσει το κατώφλι του σπιτιού της για να κηρύξει τι; Ότι μπορεί ποτέ να είσαι δίκαιος και αληθινός όταν δεν κοστίζει;