Ας μη στερούμαστε τη χάρη Του

« […] παρατηρώντας μήπως κάποιος στερείται τη χάρη τού Θεού·» Εβραίους 12:15.

Ενδέχεται να στερείται κανείς τη χάρη του Θεού, πιστός όντας; Και ποιος πρέπει να παρατηρεί αν κάποιος στερείται τη χάρη Του;

Αυτός μπορεί να είναι ο ίδιος ο πιστός που χρειάζεται να ελέγχει μήπως η χάρη του Θεού ξεθώριασε στη ζωή του. Ή μπορεί να είναι κάποιος που διακονεί τους πιστούς. Για παράδειγμα, αν κάποιος αμάρτησε, τι πρέπει να γίνει; Να αυτοκατηγορείται; Να κρίνεται πίσω από την πλάτη του; Να καταδικάζεται; Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει κανείς να στερείται τη χάρη του Θεού.

Υπάρχει πάντα ο πειρασμός να αντικαταστήσουμε τη χάρη του Θεού με διάφορες  άλλες αξίες, με προσωπικά έργα ή με προσπάθειες. Για κάποιους, η νηστεία, η προσευχή, η δοξολογία, ο εκκλησιασμός,  το δέκατο και άλλες πράξεις ελέους είναι καθήκοντα, και όχι η έκφραση της άφθονης χάρης του Θεού στη ζωή τους.

Επίσης, υπάρχουν κηρύγματα στα οποία ακούγονται ενοχοποιητικές προσταγές του τύπου: «Πόση ώρα διαβάζετε τη Βίβλο; Πόση ώρα προσεύχεστε τη μέρα; Γιατί δεν έρχεστε τακτικά στην εκκλησία;»

Τείνουμε να επιμένουμε στη σημασία του να πηγαίνει κανείς στις συναθροίσεις, να ψάλει δυνατά, να προσεύχεται, να νηστεύει, όμως ξεχνάμε να επιμείνουμε και στο εξής εδάφιο: «[…] παρατηρώντας μήπως κάποιος στερείται τη χάρη τού Θεού·» (Εβραίους 12:15). Αν βρισκόμαστε μέσα στη χάρη Του, θα είναι η αγάπη του Θεού που θα μας σπρώχνει να αρέσουμε σ’ Αυτόν.

Η χάρη του Θεού είναι αυτή που αλλάζει διαρκώς τις καρδιές μας, ώστε να Τον ακολουθούμε από αγάπη και ευγνωμοσύνη στο πρόσωπό Του, και όχι από καθήκον ή φόβο. Εξάλλου, αν είναι από θρησκευτική υποχρέωση που κάνουμε πράγματα, δεν ζούμε μέσα στη χάρη Του. Να καταδικάζουμε, να κρίνουμε, να αποκλείουμε, ενώ από την άλλη υψώνουμε τους πνευματικούς εαυτούς μας, αυτή ακριβώς ήταν η συμπεριφορά των φαρισαίων που καταδικάζεται στα ευαγγέλια.

Τόσο η απ’ αυτοφώρω μοιχευμένη όσο και ο εκ γεννηθείς τυφλός βρήκαν τη χάρη του Θεού, γιατί ο Ιησούς με τον τρόπο Του οδήγησε αυτά τα πρόσωπα να μην στερηθούν τη χάρη Του. Ο Θεός ξέρει ήδη τα λάθη μας, αυτό που Τον νοιάζει είναι όχι να εξαγοράζουμε τα λάθη μας με τα έργα μας, αλλά ν’ αφήσουμε τη χάρη Του να μας αλλάζει.