Κάντε καλή και συνεχή προπόνηση, για να κερδίσετε!

«Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ». Α΄Κορινθίους 13:8

Φανταστείτε ότι είστε παίχτης – ταλέντο. Επιτέλους, όχι μόνο σας ανακαλύπτουν αλλά έρχεται η στιγμή να σας αγοράσει ο πρόεδρος μιας μεγάλης ομάδας. Νομίζετε ότι θα σας στείλουν στο γήπεδο να παίξετε σε σοβαρά ματς  χωρίς προπονήσεις, μόνο και μόνο επειδή σας επέλεξαν;

Χωρίς προετοιμασία δεν υπάρχει καμιά σπουδαία καταξίωση στη ζωή μας. Χωρίς κατεργασία, καμιά επιτυχία. Πιο συγκεκριμένα: είναι αρκετοί αυτοί που, μπαίνοντας σε μια σχέση, νομίζουν ότι ο έρωτας, τα όνειρα και η καλή θέληση θα κάνουν θαύματα. Ο χρόνος γι’ αυτούς μετράει από τότε και μόνο. Όλα τα προηγούμενα δεν υπάρχουν! Είναι σαν το ταλέντο που λέγαμε, να κατεβαίνει απροπόνητο στο γήπεδο με όπλο τη θετική ενέργεια και την αισιοδοξία, και να περιμένει ότι θα κερδίσει. Και φυσικά τα κάνει θάλασσα…

Πριν στραφώ σοβαρά στον Θεό ήμουν ένα αρκετά απαιτητικό, πεισματάρικο και κακομαθημένο άτομο.  Ήξερα ότι υπήρχε ένα σύστημα για να με υπηρετεί και όχι για να υπηρετώ και εγώ το σύστημα. Όταν ο Θεός με έφερε αντιμέτωπη μ’ αυτές τις αλήθειες- και το έκανε πολύ νωρίς- έπρεπε να πάρω θέση. Και η θέση αυτή ήταν να μάθω ν’ αντιμετωπίζω άμεσα όλες μου τις σχέσεις σαν «σοβαρές σχέσεις» που αξίζουν ξέχωρης προσοχής γι’ αυτές που είναι και γι’ αυτό το οποίο μπορώ εγώ να γίνω μέσα απ’ αυτές.

Ο Θεός θέλει να μας κάνει τέλειους και ολόκληρους σε κάθε έργο αγαθό. Θέλει να μας μάθει να έχουμε αγάπη, χρηστότητα, μακροθυμία, υπομονή, πνεύμα θυσίας και ταπεινής καρδιάς. Θέλει να μας κάνει ευλογία, ένα δώρο στη ζωή των άλλων, και μέσα απ’ αυτό να μας κάνει χαρούμενους.

Το λάθος που αρκετοί κάνουν στις σχέσεις τους κυρίως με το άλλο φύλο είναι να πιστεύουν ότι αυτά θα έρθουν από μόνα τους όταν «σφυρίξει το ματς» και θα έχουν το κίνητρο να γοητεύσουν και να κερδίσουν. Αλλά κάνουν λάθος. Αν έχω μάθει να ικανοποιούνται πρώτα οι ανάγκες μου, αν δεν έχω μάθει τι θα πει να υπολογίζω και να βοηθώ τη μητέρα μου στο σπίτι ή να συζητώ με τον πατέρα μου για ποικίλα ζητήματα σε πνεύμα διαλόγου, αν δεν έχω μάθει να σέβομαι τις αδελφές μου ή να ακούω τι έχει ο αδελφός μου να με συμβουλέψει ή να μου ζητήσει, τι ανάγκη μπορεί να έχει ο φίλος μου, πώς μπορώ να προσφέρω στον συνάνθρωπό μου, αλλά ξεφορτώνομαι όλους τους παραπάνω με το επιχείρημα: «Όχου, σιγά μην κάτσω τώρα εγώ να χάσω χρόνο μ’ όλους αυτούς…» δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω ούτε με τον άντρα μου, τη γυναίκα μου, το παιδί μου. Θα παραμείνω λίγο-πολύ ο ίδιος άνθρωπος σε άλλο περιτύλιγμα.

Μετά αναρωτιέται κανείς γιατί οι σχέσεις μας αποτυγχάνουν ή γιατί οι γάμοι μας ανεμοδέρνονται. Εκτός από άρρωστες και άκρως προβληματικές περιπτώσεις, οι άνθρωποι που επικαλούνται το όνομα του Θεού θέλουν να είναι σωστοί, και δίκαιοι ιδιαίτερα όταν και ο άλλος προσπαθεί να είναι σωστός. Και όσο πιο γρήγορα προπονηθεί κάποιος πάνω σ’ αυτό, τόσο πιο χαρούμενος θα είναι και θα κάνει και τον άλλο χαρούμενο.