Πώς πεθαίνει μια σχέση

«Η φωνή του αγαπητού μου! Δέστε, αυτός έρχεται, πηδώντας επάνω στα βουνά, σκιρτώντας επάνω στους λόφους […] Ο αγαπητός μου απαντάει, και μου λέει: Σήκω, αγαπητή μου, ωραία μου, και έλα». Άσμα Ασμάτων, 2:8,10.

Ποιος αγαπητός και ποια αγαπητή, μακάρι ν' αργήσει να γυρίσει σπίτι... Δεν χρειάζεται να έχετε κάνει ιδιαίτερα σεμινάρια ή να έχετε βαθιά εμπειρία για να μάθετε ποιες συμπεριφορές πρέπει ν' αποφεύγονται, ώστε να μη διαλυθεί μια σχέση. Αρκεί να παρατηρήσετε τι κουράζει και ενοχλεί εσάς, γιατί πάνω-κάτω τα ίδια κουράζουν και ενοχλούν και τον άλλο. Αν υπάρχουν συμβουλές για να διατηρήσετε ζωντανή μια σχέση, υπάρχουν και οι αντίστοιχες κινήσεις για να τη σκοτώσετε. Ο Θεός μπορεί να μας δώσει δύναμη και σοφία, ώστε να τις  αποφύγουμε, καλλιεργώντας θετικές συμπεριφορές.

1.   Όταν δεν έχεις μάθει να σκέφτεσαι και τις ανάγκες των άλλων. Π.χ., θέλεις να σε προσέχουν όταν μιλάς, να μη σε αγνοούν, να μη σε μειώνουν. Θέλεις να σέβονται την ώρα που έρχεσαι κουρασμένος/η  από τη δουλειά, την ώρα που θέλεις να φας ή να κοιμηθείς. Θέλεις να βρεις την εξυπηρέτηση που ζήτησες τελειωμένη. Θέλεις να καταλαβαίνουν μέχρι που φτάνουν τα όρια σου.

2.   Όταν γκρινιάζεις και παραπονιέσαι διαρκώς, ακόμη και για θέματα ελάσσονος σημασίας, ενώ δεν έχεις μάθει να ευχαριστείς με έναν γλυκό και τρυφερό λόγο.

3.   Όταν γίνεσαι χειριστικός/ή για να πετύχεις αυτό που θέλεις. Οι φωνές, οι απειλές, τα κλαψουρίσματα, η κολακεία, τα χάδια, ο υποβιβασμός, ακόμη και οι ενοχές που φορτώνεις στον άλλο, απλά και μόνο για να γίνει το δικό σου.

4.    Όταν δεν είσαι αληθινός στην έκφραση των αναγκών σου. Π.χ, ν’ αναγορεύεις διαρκώς μικρά τίποτα σε ανάγκες, για τα οποία είσαι ικανός να σκάσεις τον άλλο.  Να λες συνεχώς ότι δεν μπορείς. Και το αντίθετο: να μην παραδέχεσαι ότι έχεις ανάγκη από τίποτα και όντας διαρκώς στην υπηρεσία των άλλων να σκάσεις εσύ στο τέλος.

5.    Όταν δεν ξέρεις να συζητάς, αλλά μάλλον να γαυγίζεις. Επίσης, να συζητάς όχι για να καταλάβεις και να βρεις μια κοινή λύση, αλλά να μιλάς για να πείσεις.

6.    Όταν αντιλέγεις διαρκώς. Να υπογραμμίζεις στον άλλον τα λάθη του. Αν εσύ έχεις δικαίωμα στο λάθος και θέλεις οι άλλοι να το ξεχνούν, γιατί ανασύρεις τού άλλου;

7.    Όταν είσαι ασυνεπής σ’ αυτά που λες. Φυσικά και το να μη δεσμεύεσαι ποτέ για τίποτα, αφήνοντας χρόνο για να δεις πώς θα είναι τα κέφια σου.

8.   Όταν παίρνεις συχνά αυτόνομες αποφάσεις για πράγματα που εμπλέκουν και τον άλλο, χωρίς να τον ρωτήσεις. Π.χ., τον ρώτησες αν ήθελε να φάει σήμερα με τη θεία Μαίρη και τον θείο Τάκη ή αν θέλει να πάτε για μπάνιο με τη συγκεκριμένη παρέα;

9.   Όταν αμελείς την εξωτερική σου εμφάνιση, το σώμα σου, την υγιεινή σου, τις προσωπικές σας στιγμές εντός του σπιτιού και να νοιάζεσαι μόνο όταν είστε έξω, για το θεαθήναι.

10. Τέλος όταν πάψεις σε επίπεδο χρόνου και ποιότητας να καλλιεργείς την οικειότητα αλλά και τη φιλία με τον άλλο και να βάζεις άλλες προτεραιότητες και ενδιαφέροντα.