Γιατί θα πρέπει να δοξάζω τον Θεό όταν αυτό δεν μου
βγαίνει; Νιώθω ότι οι λόγοι για τους οποίους θα μπορούσα να ψάλλω είναι μάλλον
λίγοι! Έχω ζητήματα που εκκρεμούν, νιώθω απογοητευμένος/η από καταστάσεις και
κουρασμένος/η από ανθρώπους. Δεν αντιμετωπίστηκα με τον τρόπο που μου άξιζε. Η ζωή μου, όταν πάει να στρώσει, κάτι συμβαίνει και ανατρέπεται…
Πιστεύετε ότι όταν εξομαλυνθούν οι καταστάσεις θα είστε σε θέση να ψάλετε στον Θεό; Προσωπικά, ποτέ δεν βρέθηκα για μεγάλο χρονικό διάστημα σε συνθήκες που θα μπορούσα να ψάλλω από την καρδιά μου στον Θεό. Ακόμη και όταν αυτές πράγματι υπήρξαν, η δοξολογία μου ήταν παροδική, γιατί η ανθρώπινη πραγματικότητα - με «micro» θεματάκια ή «macro» προβλήματα- χαλούσε το ωραίο των στιγμών. Επιπλέον, υποβάθμιζε όλες εκείνες τις ευεργεσίες, με σημαντικότερη απ' όλες τη θυσία του Χριστού, που ο Θεός μού είχε χαρίσει.
Κάποιες φορές τη δοξολογία στον Θεό μάς τη χαλάει ο ίδιος μας ο εαυτός και οι απαιτήσεις μας. Πώς να είμαστε χαρούμενοι όταν δεν επιτρέπουμε μερικά πράγματα να είναι διαφορετικά απ’ αυτά που θέλουμε; Αναφέρομαι όχι μόνο στα σημαντικά, αλλά κυρίως στα καθημερινά που χαλάνε άδικα τη ζωή μας. Κάποιες άλλες φορές την αίνεση στον Θεό μάς τη χαλάνε οι άλλοι. Αν κοιτάμε γύρω μας και ζυγίζουμε την ευτυχία μας με το πώς περνάνε οι άλλοι (πάντα η σύγκριση γίνεται με το καλύτερο, σπάνια με το χειρότερο!), πώς να είμαστε ευγνώμονες στον Θεό;
Βέβαια, υπάρχουν όλες εκείνες οι τραγικές και
αδιέξοδες συνθήκες που κάποια άτομα ίσως περάσουμε και οι οποίες βαραίνουν με θλίψη και αγωνία την καρδιά. Ωστόσο, καθώς ωριμάζω,
αντιλαμβάνομαι πόσο αχάριστη και γκρινιάρα υπήρξα στο παρελθόν τόσο για
ανούσια θεματάκια όσο και για σοβαρά προβλήματα. Δεν κέρδισα απολύτως τίποτα! Χαλιόμουν από δυσαρέσκεια, ενώ φυσικά πέρασα και απ’ αυτά που ήταν να περάσω, είτε
επαναστατούσα είτε απελπιζόμουν. Μια ζωή δοξολογίας σημαίνει ότι μαθαίνω να
ξεπερνώ τη θλίψη, την κριτική, τα παράπονα. Σημαίνει ότι παύω να συγκρίνομαι
με άλλους και ν’ ανταγωνίζομαι μαζί τους.
Όσοι επιθυμούμε να δοξάσουμε τον Θεό, δεν χρειάζεται
να περιμένουμε τον ουρανό. Ούτε επίγειες ιδανικές συνθήκες, γιατί το
νόημα αυτής της δοξολογίας και η αξία της υπολείπονται από τη δοξολογία που
δίνουμε στον Θεό κάθε στιγμή (Ψαλμός 34:2) και σ’ όλη μας τη ζωή, όσο θα
υπάρχουμε (Ψαλμός 146:1)
" Όσο θα ζω στον Κύριο θα ψάλλω, όσο θα υπάρχω το Θεό θα υμνολογώ ". Ψαλμός 104:33
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου