Προς Εμμαούς

04 Αυγούστου 2020

Ρουθ: outsider, χωρίς μεγάλες απαιτήσεις


  « […] όπου αν πας εσύ, θα πάω κι εγώ, και όπου θα παραμείνεις εσύ, θα παραμείνω κι εγώ, ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου…» Ρουθ 1:16.

Υπάρχει μέσα μας η τάση να έχουμε από τον Θεό μεγάλες απαιτήσεις. Ίσως σκεφτείτε: Μα, τι μεγάλες απαιτήσεις; Μεγάλη απαίτηση είναι να ζητήσω από τον Θεό ένα μέτρο υγείας, μια σταθερή δουλειά, μια έκβαση στην ατομική μου ζωή ή της οικογένειάς μου; Κάποιες φορές ίσως όλα αυτά να είναι μεγάλες απαιτήσεις, γιατί ζητάμε από τον Θεό ν’ αλλάξει κάποιες συνθήκες της ζωής μας, χωρίς ταυτόχρονα να  θέλουμε πραγματικά ν’αλλάξει και τον εσωτερικό μας άνθρωπο.

Ωστόσο, ο Θεός δεν ενδιαφέρεται μόνο ν’ αλλάξει τη μιζέρια ή τα αδιέξοδά μας, αλλά νοιάζεται κυρίως ν’ αλλάξει την καρδιά μας. Θα χρησιμοποιήσει όποιες συνθήκες και γεγονότα Του φαίνονται κατάλληλα για να μας κάνει σύμμορφους της εικόνας του Υιού του.

Είναι σχεδόν αποδεδειγμένο ότι όταν ο Θεός αλλάζει τις συνθήκες προς το καλύτερο και προς όφελός μας, χωρίς, ωστόσο, να αγγίζεται σε βάθος ο εσωτερικός μας άνθρωπος, αυτό μας κάνει χειρότερους και όχι καλύτερους! Γινόμαστε πιο αυτάρκεις, πιο απαιτητικοί, πιο επικριτικοί, πιο εγωιστές και εσωστρεφείς. Ευλογίες ή λύσεις που ήρθαν στη ζωή μας χωρίς να έχουν καθαριστεί πλευρές του χαρακτήρα μας, μας ωθούν ανεπαίσθητα να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας λίγο πιο ξεχωριστούς από άλλους στα μάτια του Θεού, και αυτό φαίνεται στο πώς κρίνουμε ή συμπεριφερόμαστε στους γύρω μας.

Στην ιστορία της Ρουθ δεν υπάρχει χώρος για μεγάλες απαιτήσεις. Ένα outsider… Πώς θα μπορούσε; Παρόλο που έχει μια ζωή ρημαγμένη, παρόλο που η πεθερά της, η Ναομί, είναι πρότυπο ικανό να εμπνεύσει μάλλον πίκρα και απογοήτευση προς τον Θεό στον οποίον θεωρητικά ανήκει, η ίδια κάνει επιλογές αγάπης και ταπείνωσης.  Η Ρουθ πηγαίνει σε μια ξένη γη χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες και μεγάλες απαιτήσεις. Όταν επιλέγεις τον Θεό, επιλέγεις τον Θεό. Όλα τα υπόλοιπα περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Όταν αγαπάς τον Θεό, Τον αφήνεις να δουλεύει μέσα σου, χωρίς γογγυσμούς και πίκρα. Ταυτόχρονα, πιστεύεις ότι Εκείνος θα κάνει το καλύτερο στη ζωή σου. Δεν χρειάζεται να Του θυμίζεις τι σου χρωστάει ή πόσο κόστισαν οι επιλογές σου για χάρη Του.

Η Ρουθ είναι μια χήρα, μια ξένη, μια πάμφτωχη γυναίκα, άκρως ευάλωτη, που ανήκει στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Είναι ένα outsider χωρίς μεγάλες απαιτήσεις. Ζει κάθε μέρα με πίστη, στηριγμένη στην πρόνοια και τη χάρη του Θεού. Ζει, επίσης, κάθε μέρα με θετική διάθεση και με πρόθεση για δουλειά. Ζει για να αρέσει στον Θεό και για να είναι χρήσιμη στους οικείους της. Η Ρουθ είναι ένα μοντέλο που αξίζει της προσοχής μας όχι γιατί παντρεύτηκε τον σπουδαίο Βοόζ και μπήκε στο γενεαλογικό δέντρο του Χριστού, αλλά γιατί άφησε τον Θεό ν’αλλάξει βαθιά τον εσωτερικό της άνθρωπο, πριν αλλάξει με τόσο θαυμαστό τρόπο τις συνθήκες της ζωή της. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου