«Και δέστε, έρχομαι γρήγορα· και ο μισθός μου είναι μαζί μου, για να αποδώσω σε κάθε έναν όπως θα είναι το έργο του». Αποκάλυψη 22:12.
Μια μεγάλη παγίδα στην οποία πέφτει ένας χριστιανός είναι να κοιτάζει γύρω του άλλους χριστιανούς και να αναρωτιέται για τη ζωή τους. Γιατί είναι καλύτερη; Γιατί κάποια πράγματα λειτούργησαν/ λειτουργούν πιο καλά, πιο εύκολα, πιο γρήγορα, πιο απλά απ΄ό,τι στη δική τους;
Oι συγκρίσεις γίνονται πάντα εκεί που υστερούμε! Ακόμη περισσότερο, εκεί που ίσως υπάρχουν ερωτηματικά ή αναπάντητες προσευχές, ιδιαίτερα όταν έχουμε κάνει το μέρος μας και έχουμε ψάξει με όλη μας την καρδιά, παρά τις ελλείψεις μας, να αρέσουμε καθημερινά στον Θεό.
Φυσικά, η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Όποιος προσπαθεί να δώσει απαντήσεις, ας θυμάται ότι προσεγγίζουμε μέρος της θεϊκής αλήθειας, μη γνωρίζοντας απόλυτα πώς και γιατί ο Θεός, μέσα στη σοφία και τη δύναμη Του, επιλέγει να συναλλάσσεται διαφορετικά με τον καθένα μας. Σίγουρα, δεν είναι ούτε άδικος ούτε προσωπολήπτης. Δεν χαρίζεται σε μερικούς, ενώ σε άλλους είναι ανάλγητος και δεν κατεβάζει τον πήχη με τίποτα.
Μέρος της εξήγησης είναι ότι δεν επιθυμούμε όλοι την ίδια στιγμή τα ίδια πράγματα. Ούτε ο Θεός εργάζεται τα ίδια πράγματα με όλους μας. Για παράδειγμα, ζητάς από τον Θεό να σου αυξήσει την πίστη και να σε κάνει υπομονετικό, ταπεινό. Ζητάς ίσως νοήμονα καρδιά για να διακρίνεις το καλό από το κακό, ώστε να μπορείς να κάνεις ολόκληρο το θέλημά Του. Θέλεις να γίνεις άνθρωπος μακροθυμίας ή υπηρεσίας. Και ο Θεός ανταποκρίνεται και φέρνει τις κατάλληλες συνθήκες και τους ανάλογους ανθρώπους που θα βοηθήσουν να ολοκληρωθεί το έργο Του μέσα σου. Ο άλλος ίσως δεν ζητά αυτό πρώτο. Ίσως το κατανοήσει αργότερα και το επιθυμήσει. Ίσως και ποτέ.
Τέλος, μπορεί να μην έχεις υπολογίσει πόσο μακριά στο χώρο ή στον χρόνο μπορεί να σε πάνε οι προσευχές σου και οι βαθύτερες ευχές σου. Ούτε γνωρίζεις πότε ο Θεός θα κρίνει ότι αυτά που εργάζεται μέσα σου με βάση το σοφό σχέδιό Του έχουν κατά μέρος επιτευχθεί. Εντούτοις, εμπιστεύσου Τον. Παίρνεις αυτά που ζήτησες πρώτα με όλη σου την καρδιά. Κι αν τύχει να σε έχουν βρει θλίψεις και δοκιμασίες χωρίς να έχεις ζητήσει μεγάλο και σπουδαίο έργο μέσα σου, εμπιστεύσου Τον πάλι. Το θέλημα του Θεού είναι ο αγιασμός μας (Α΄ Θεσσαλονικείς 4:3). Αυτό αφορά όλους μας. Ο Κύριος ξέρει τι κάνει με τις ζωές των ανθρώπων που Τον αγαπούν και επιθυμούν να δουν το πρόσωπό Του χωρίς να ντραπούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου