Και δεν βιάζομαι! Δεν ταράζομαι. Δεν σπεύδω να ανοίξω το στόμα μου, να τρέξω, να κάνω, να προλάβω, να…. Γιατί πρέπει για άλλη μια φορά ή χρονιά να προσπαθήσουμε να κάνουμε τα πράγματα να λειτουργήσουν πιο γρήγορα, πιο καλά και με τον δικό μας τρόπο;
Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος (Αποκάλυψη 1:8). Ο Θεός είναι αυτός που ανοίγει και κανένας δεν κλείνει και κλείνει και κανένας δεν ανοίγει (Αποκάλυψη 3:7). Ως χριστιανοί ξέρουμε αυτή την αλήθεια, όμως την ξεχνάμε και κάνουμε σαν όλοι και όλα να εξαρτώνται από εμάς.
Όχι ότι η καθημερινότητά μας, οι ευθύνες, τα σχέδιά μας, κάποτε και ευλογίες του Θεού , δεν εξαρτώνται από τη δική μας ενεργή κινητοποίηση. Όμως, είναι άλλο κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, ό,τι μας λένε χωρίς διάκριση, γιατί θέλουμε να εξασφαλίσουμε τα πράγματα, περιμένοντας ο Θεός να μας ευλογήσει, και άλλο πράγμα να ξέρουμε ότι ο Θεός λαχταρά να μας ευλογήσει και περιμένουμε ήσυχα, κάνοντας αυτά που Εκείνος θέλει.
Όταν αποδεχόμαστε τα σχέδια του Θεού, είναι σίγουρη η παρουσία και η δύναμή Του στη ζωή μας. Είναι βέβαιο έτσι το αποτέλεσμα. Στην Εβραίους 11:30 διαβάζουμε ότι «με πίστη έπεσαν τα τείχη τής Ιεριχώ, αφού κυκλώθηκαν για επτά ημέρες», και είναι να απορείς για το στρατηγικό σχέδιο που είχε ο Θεός για εκείνη τη μάχη, σχέδιο τόσο ακατανόητο σε σχέση με άλλες μάχες ή οδηγίες Του. Το να περπατάς γύρω από μια περιτειχισμένη πόλη κάθε μέρα για εφτά μέρες και την έβδομη μέρα να κάνεις τον γύρω της πόλης εφτά φορές και μετά ν’ αλαλάξεις, ώστε να πέσει το τείχος, δεν ακούγεται λογικό στ’ αυτιά κανενός νοήμονα στρατιώτη ή άλλου ατόμου. Ωστόσο, το σχέδιο του Θεού δεν απαιτούσε απ’ αυτούς συναίνεση, αλλά υπακοή, πίστη, υπομονή και σιωπή.
Κάποιες μάχες και νίκες στη ζωή μας θα τις κερδίσουμε κάπως έτσι. Ο Θεός θα μας φέρει σ’ αυτό το σημείο και θα περιμένει να εμπιστευτούμε έναν «περίεργο» τρόπο μάχης. Θα είναι μια πρόσκληση υπακοής πίστης σε ένα τεστ αναμονής και αυτοκυριαρχίας. Ένα διαφορετικό τεστ πειθαρχίας του στόματος και του σώματός μας που βάζει φρένο στην ανυπομονησία, την εξυπνάδα, τη γνώμη μας. Δεν θα χρειαστούν πολλά λόγια, πολλές προσευχές, εξαιρετικές ενέργειες, αλλά ένα είδος απλοϊκής εμπιστοσύνης στον Θεό που γκρεμίζει οχυρά, συντρίβει χάλκινες θύρες και κόβει σιδερένιους μοχλούς (Ησαΐας 45:2) όταν υπακούμε στους τρόπους Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου