Απαραίτητο κομμάτι της ειρήνης είναι η σοφία και η δικαιοσύνη

 

Πολλά προβλήματα και έριδες θα είχαν αποφευχθεί στις οικογένειες, στις εκκλησίες και στο ευρύτερο περιβάλλον αν οι άνθρωποι λάμβαναν τη δικαιοσύνη που τους αξίζει. Αν αναρωτηθούμε πώς ορίζεται η δικαιοσύνη, θα λέγαμε ότι δικαιοσύνη είναι να αποδώσεις στον καθένα αυτό που του αξίζει, είτε καλό είτε κακό. Επειδή συχνά δεν λαμβάνουμε αυτό που μας αξίζει (την αναγνώριση, την τιμή, την ευγνωμοσύνη ή, αντίθετα, τη μομφή και την τιμωρία), γι’ αυτό οι συγκρούσεις πλήττουν σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις μας.  

Όμως, για να αποδώσεις δικαιοσύνη, πρέπει να έχεις σοφία μέσα σου και να μη στηρίζεσαι στα υποκειμενικά συναισθήματά σου, στις κρίσεις σου ή στα συμφέροντά σου. Η δικαιοσύνη του Θεού πηγάζει από την τέλεια αγάπη Του για τα δημιουργήματά Του και την τέλεια σοφία Του να αποδίδει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του (Ρωμαίους 2:6). Γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, ο ουρανός θα είναι τόπος αγαλλίασης και ειρήνης, γιατί θα βασιλεύει η δικαιοσύνη και η αλήθεια.

Ο γέρος βασιλιάς Δαβίδ λίγο πριν πεθάνει συμβουλεύει τον γιο Σολομώντα, διάδοχο του θρόνου του, να κλείσει κάποια ζητήματα δικαιοσύνης που δεν είχαν τακτοποιηθεί από την εποχή που ο ίδιος βασίλευε. Πρώτος στη λίστα ο φιλόδοξος εξάδελφός του, ο αρχιστράτηγος Ιωάβ, που είχε σκοτώσει δύο αθώους στρατηγούς, «δικαιότερους και καλύτερους απ’ αυτόν» (Α΄Βασιλέων 2:32). Επίσης, ο Σιμεï, που είχε καταραστεί σκληρά τον βασιλιά Δαβίδ σε μια δύσκολη συγκυρία, θα μπορούσε πάλι να γίνει πηγή προβλημάτων. Τέλος, στον Βαρζελαï που τον είχε στηρίξει την ίδια δύσκολη στιγμή του, ο Δαβίδ παραγγέλλει να κάνει έλεος στους γιους του και να τρώνε στο βασιλικό τραπέζι. Ο σοφός και ειρηνικός (όπως σήμαινε το όνομά του) βασιλιάς Σολομώντας ξεκίνησε τη σπουδαία βασιλεία του τακτοποιώντας με πολύ σκληρό και μη ειρηνικό τρόπο εκκρεμείς υποθέσεις απόδοσης δικαιοσύνης

Αν είσαι χριστιανός και αγαπάς την ειρήνη, θα πρέπει να έχεις σοφία να εφαρμόσεις δικαιοσύνη στις σχέσεις σου. Μέσα στην οικογένειά σου, μεταξύ των παιδιών σου, με τους συγγενείς ή τους φίλους σου. Στη δουλειά σου, στην εκκλησία σου. Δικαιοσύνη, όπως αναφέρθηκε, σημαίνει να αποδώσεις στον καθένα αυτό που του αξίζει: είτε καλό είτε κακό. Απόδωσέ το, μην το διαστρεβλώνεις. Μπορεί για κάποιους λόγους να αναγκαστείς να καθυστερήσεις ή να χρειαστεί να δώσεις μια περίοδο μετάνοιας. Όμως, στο τέλος οφείλεις να αποδώσεις στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του. Διαφορετικά θα γίνεις άδικος/η και θα δημιουργήσεις πολλά προβλήματα. Η ειρήνη δεν ευδοκιμεί στην αδικία και στη μη ανταμοιβή του δίκαιου.