" «Ποιος, πρώτος, έδωσε κάτι σ' αυτόν, για να του γίνει ανταπόδοση;». Επειδή, απ' αυτόν, και διαμέσου αυτού, και σ' αυτόν είναι τα πάντα· σ' αυτόν ανήκει η δόξα στους αιώνες ". Ρωμαίους 11:35-36.
Η χρονιά σχεδόν τελειώνει, ήσουν ένα υπάκουο και συνεργάσιμο παιδί (ήσουν στ' αλήθεια εκατό τοις εκατό;) και έτσι κάνεις όνειρα για το δώρο που σε περιμένει τα Χριστούγεννα. Αν είσαι και λίγο απαιτητικό παιδί, μπορεί να μην αρκεστείς απλώς στα όνειρα, αλλά να έχεις ήδη υποδείξει τι δώρο περιμένεις να σου αγοράσουν οι γονείς σου.
Η χρονιά τελειώνει, και μάλλον για σένα, που είσαι ενήλικας, πάνε χρόνια που περιμένεις κάποιο δώρο να σου κάνει ο Θεός. Αν είσαι και χριστιανός ενήλικας και ήσουν όλα αυτά τα χρόνια υπάκουος στη φωνή του Θεού και συνεργάσιμος στα σχέδιά Του (ήσουν στ' αλήθεια εκατό τοις εκατό;) κάνεις όνειρα για το δώρο που θα ήθελες ο Θεός να σου κάνει.
Είναι όμορφο να παίρνουμε δώρα. Τα δώρα μάς δίνουν χαρά, μας δείχνουν ότι κάποιος μας νοιάζεται και μας αγαπάει. Κάποτε το δώρο δεν είναι καθόλου περιττό, αλλά είναι μια πραγματική ανάγκη που δυστυχώς καθυστέρησε να καλυφθεί. Ναι, δεν βρίσκω υπερβολικό ή κακό να περιμένουμε δώρα, είτε από τους αγαπημένους μας είτε από τον Θεό.
Όμως, βρίσκω κακό -επειδή το ξέρω εκ πείρας-, να πιστεύεις ότι ο Θεός σού χρωστάει ένα δώρο. Δηλαδή, σου χρωστάει ευλογίες! Δεν Τον έβαλες πρώτο στη ζωή σου; Δεν έμεινες πιστός - εντάξει όσο καλύτερα μπορούσες- τις δύσκολες ώρες; Δεν έχασες για χάρη Του πράγματα και χαρές της ζωής; Δεν πλήρωσες το τίμημα να Του ανήκεις; Ε...δεν πρέπει να έρθει και η ώρα του μισθού και το γραμμάτιό σου να ξεχρεωθεί;
Πάρα πολλοί χριστιανοί σκεφτόμαστε έτσι όταν ξεκινάμε την πνευματική μας ζωή: "Εγώ κάνω το μέρος μου και ο Θεός θα κάνει το δικό Του". Ή ακόμη χειρότερα: "Εγώ θα κάνω το μέρος μου και ο Θεός ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να μην κάνει το δικό Του"! Γιατί ο Θεός χρωστάει! Χρωστάει να φανεί πιστός στις υποσχέσεις Του! "Αν, ναι; Σου χρωστάω; Δεν το νομίζω..." Αυτή είναι η απάντηση του Θεού σε όσους περιμένουν ένα δώρο στη βάση της σχέσης: εγώ κάνω - Εσύ, Κύριε, δίνεις. Ο Θεός είναι υπέρτατος και δεν έχει ανάγκη από κανέναν μας. Καμιά υπηρεσία και καμιά υπακοή δεν Τον δεσμεύει να φανεί γενναιόδωρος, γιατί απλά δεν Του προσφέρει κάτι που δεν έχει.
Αν ο Θεός δίνει, είναι γιατί το θέλει ο ίδιος. Γιατί είναι καλός! Γιατί η καρδιά Του έχει μεγάλη αγάπη και πλούσια χάρη. Ο Θεός πρώτος μας αγάπησε. Και πρώτος έδωσε και εξακολουθεί να δίνει! Κάθε δώρο και ευλογία είναι μια επιβεβαίωση της γενναιόδωρης θεϊκής καρδιάς. Μετά ίσως και να είναι μια ζεστή ενθάρρυνση εκ μέρους Του στο χτίσιμο μιας σχέσης αμοιβαίας αγάπης και εμπιστοσύνης μαζί Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου