"Τότε, κράζουν προς τον Κύριο, μέσα στη θλίψη τους, και τους βγάζει μέσα από τις ανάγκες τους. Κατασιγάζει την ανεμοζάλη, και τα κύματά της σιωπούν. Και ευφραίνονται, επειδή ησύχασαν· και τους οδηγεί στο επιθυμητό λιμάνι τους". Ψαλμός 107:28-30.
Ο Δαβίδ κέρδισε πολλές μάχες στον πόλεμό του με τον Σαούλ, που τον κυνηγούσε να τον σκοτώσει από φόβο μήπως του πάρει τη βασιλεία. Ωστόσο, δεν κατάφερε να κερδίσει τη μάχη της απελπισίας. Τέτοια συναισθήματα είναι συνηθισμένα. Κάποτε μετά τις βουνοκορφές, υπάρχουν και οι κοιλάδες. Στις κοιλάδες νιώθουμε παγιδευμένοι και καταλήγουμε σε θλιβερούς μονολόγους απελπισίας... "Και Δαβίδ είπε μέσα στην καρδιά του: Σίγουρα μια ημέρα θα χαθώ από το χέρι τού Σαούλ· δεν υπάρχει καλύτερο για μένα, παρά να διασωθώ γρήγορα στη γη των Φιλισταίων... (Α' Σαμουήλ 27:1).
Όταν νιώθεις απογοητευμένος και σε αδιέξοδο, είναι παρακινδυνευμένο πράγμα να μιλάς στον εαυτό σου. Ακόμη χειρότερο είναι να παίρνεις σημαντικές αποφάσεις σε τέτοιες στιγμές. Ο Δαβίδ δεν ρώτησε τον Θεό πώς να συνεχίσει την πορεία του, όπως συνήθιζε πάντα. Φαίνεται ότι είχε κουραστεί και είχε πιστέψει ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ησυχάσει με τον Σαούλ. Αργά ή γρήγορα θα έπεφτε στα χέρια του. Βουλιάζοντας σε απαισιόδοξες σκέψεις, δεν συμβουλεύτηκε τον Θεό και κατάληξε σε μια ανόητη απόφαση. Καλύτερα, σκέφτηκε, στην εχθρική γη και "ασφαλής" παρά στη γη του κυνηγημένος.
Το αποτέλεσμα τού να πάψεις να εμπιστεύεσαι τον Θεό και τους δρόμους Του, που είναι οι καλύτεροι και οι ασφαλέστεροι για σένα, είναι να οδηγηθείς σε μέρη που θα αναγκαστείς να επιβιώσεις μόνος σου. Αυτό που βρήκε ο Δαβίδ στη γη των Φιλισταίων δεν ήταν η ασφάλεια και η ευρυχωρία, αλλά τα πολύπλοκα σχέδια, οι υποκρισίες, τα ψέμματα, οι σκοτωμοί και οι λεηλασίες. Αναγκάστηκε να μπει σ' όλα αυτά προκειμένου να επιβιώσει.
Και να΄ταν μόνο αυτό! Η τραγωδία της Σικλάγ τού δίδαξε ότι ασφαλής είναι κανείς μόνο μέσα στο θέλημα του Θεού, και όχι στις συνθήκες ή τα δεδομένα που παρουσιάζονται ως πιθανές λύσεις στο αδιέξοδο.
Όταν νιώθεις απογοητευμένος, μην κάνεις ενστικτώδεις κινήσεις. Μην παίρνεις σημαντικές αποφάσεις για σοβαρά ζητήματα. Αν νιώσεις κουρασμένος σε κάποια διαδρομή σου, μη λειτουργήσεις σπασμωδικά, από φόβο ή και εγωισμό ακόμη. Βρες έναν/μία χριστιανό/ή φίλο/η που εμπιστεύεσαι και ξέρεις ότι θέλει το καλό σου και ζήτησέ του/της να προσευχηθεί μαζί σου. Μοιράσου το φορτίο σου, έτσι θα έχεις μια καθαρότερη εικόνα για το τι πρέπει να κάνεις. Και πάνω απ' όλα: ζήτησε τη συμβουλή του Θεού. Ο Θεός μάς οδηγεί πάντα σε ασφαλή λιμάνι όταν Τον επικαλεστούμε αληθινά στο πρόβλημά μας (Ψαλμός 107: 28-30).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου