" Σε όλα να ευχαριστείτε· επειδή, αυτό είναι το θέλημα του
Θεού σε σας εν Χριστώ Ιησού ". Α' Θεσσαλονικείς 5:18.

Αρχίζω τελικά να πιστεύω ότι αδικούμε την ημέρα, τους εαυτούς μας και τον Θεό. Η
Δευτέρα μπορεί να γίνει μια ευλογημένη μέρα, αρκεί εγώ να δω αρκετές από τις
ευλογίες που ο Θεός μού χαρίζει αυτή την ημέρα και όλες τις άλλες φυσικά.
Δευτέρα και έχω ακόμη δουλειά. Δευτέρα και θ' ανοίξω το ψυγείο να
διαλέξω από τα διάφορα πράγματα που έχει μέσα για να απολαύσω το καλό πρωινό
μου, βιαστικά έστω. Δευτέρα και η ντουλάπα μου έχει πολλά ωραία ρούχα να
επιλέξω (ακόμη κι αν κάποια κρέμονται εκεί μέσα πάνω από δεκαετία). Δευτέρα και
θα σηκωθώ στα πόδια μου, μπορεί να βάλω και τη μουσική μου να με συνοδεύει καθώς θα
προσπαθώ να γίνω όμορφη/όμορφος. Δευτέρα και θα αφήσω πίσω πολλές ατέλειωτες
δουλειές να με περιμένουν, αλλά θα τις τρέξω εγώ που έχω υγεία
και όχι κάποιος άλλος. Δευτέρα και ίσως πτώμα στο τέλος της ημέρας, αλλά ακόμα
μάχιμος/μάχιμη στη ζωή!
Θυμάμαι ένα διάστημα που με φιλοξενούσαν κάποιοι φίλοι στη Γαλλία. Η σύζυγος είχε διάφορα προβλήματα με τη μέση
της και περνούσε μεγάλα διαστήματα στο κρεβάτι. Κάποια μέρα που ετοίμαζα κάτι
στην κουζίνα, εκείνη με κοιτούσε παραπονεμένα από τον καναπέ και έλεγε: "Και τι δεν θα
έδινα να έκοβα όρθια μια σαλάτα..." Κι εμείς ίσως να είμαστε μέσα στα
νεύρα που πρέπει να μαγειρέψουμε, να κουβαλήσουμε τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ, να πάμε στο γραφείο ή σε διάφορες υπηρεσίες για δουλειές. Τα παιδιά θα είναι πάλι
στο κεφάλι μας και οι γονείς μας –ή όποιος άλλος- θα περιμένει τη βοήθειά μας, ενώ οι υποχρεώσεις θα μας κυνηγούν.
Δευτέρα και είμαι ευγνώμων. Είμαι ακόμη ζωντανή και υγιής. Νιώθω όμορφη έσω και έξω, παρά τα χιλιόμετρα που έχει γράψει όλα τα χρόνια το κοντέρ της
πλάτης μου. Έχω ακόμη σπίτι να μείνω, αυτοκίνητο να κινηθώ και άτομα που με
αγαπούν. Δευτέρα: ο Θεός με ευλόγησε και Τον ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου