"Ακούστε με, ω οίκος Ιακώβ, και ολόκληρο το υπόλοιπο του οίκου Ισραήλ, που σας σήκωσα από την κοιλιά τής μητέρας σας, σας βάσταξα από τη μήτρα· και μέχρι τα γηρατειά σας εγώ ο ίδιος είμαι· και μέχρι τις άσπρες τρίχες των μαλλιών σας εγώ θα σας βαστάξω· εγώ σας έκανα, και εγώ θα σας σηκώσω· ναι, εγώ θα σας βαστάξω και θα σας σώσω ". Ησαΐας 46:3-4.

Εντάξει, η ζωή είναι εκ των πραγμάτων δύσκολη και απρόβλεπτη. Αλλά μου φαίνεται, θα έχετε πει κάποτε στον εαυτό σας, ότι σαν να έγινε ακόμη περισσότερο απρόβλεπτη και ακατανόητη όταν ο Θεός πήρε το τιμόνι της καρδιάς μου και αντί να λύνει ζητήματα, που καλούνται όλοι οι άνθρωποι ν' αντιμετωπίσουν εδώ στη γη, φέρνει κάτι "παράλογα" σχέδια στη δική μου ζωή που δεν ξέρω τι μου γίνεται!
Ξέρετε, εμείς οι άνθρωποι, όντα τόσο διαφορετικά μεταξύ μας, τόσο αρρύθμιστα, και επιπλέον αλλοτριωμένα από την αμαρτία, το μόνο που επιζητούμε είναι η ρύθμιση, η τάξη, η λειτουργικότητα και η "κανονικότητα". Όμως ουσιαστικά εννοούμε ό,τι χωρά στον δικό μας τρόπο σκέψης, ό,τι ταιριάζει με τον δικό μας χαρακτήρα και τα προσωπικά όνειρά μας για τη ζωή. Πολλά απ' αυτά μπορεί να είναι εμπνευσμένα από τη Βίβλο! Αληθινό αλλά τραγικό όταν αυτή είναι διαβασμένη και ερμηνευμένη μέσα από τη δική μας κατανόηση για το ποια είναι η "ορθή" ζωή που θα μας κάνει ευτυχισμένους.

Αυτό που ξέρω όμως πολύ καλά είναι ότι ήρθα στη ζωή ταξιδιώτης μέσα σ' ένα γρήγορο τρένο για ένα και μοναδικό ταξίδι. Ένα ταξίδι αιώνιας επιλογής και μόνο! Το δικό μου ταξίδι καταλήγει στον ουρανό και όλα εκεί θα μπουν τέλεια στη θέση τους. Ωστόσο, εξακολουθώ να ταξιδεύω εδώ κάτω και το μόνο που μπορώ να κάνω για να νιώσω ειρήνη και ασφάλεια είναι να εμπιστευτώ απόλυτα τον Θεό ότι το ταξίδι μου είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να είχε προβλέψει Εκείνος για μένα. Ακόμη και όταν σε κάτι στροφές ζαλίζομαι, χτυπάω στο τζάμι και με πιάνει και τρόμος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου