Η εμπιστοσύνη, το κλειδί της ευτυχισμένης ζωής

 [...] καθώς προοριστήκαμε σύμφωνα με την πρόθεση εκείνου, που ενεργεί τα πάντα, σύμφωνα με τη βουλή τού θελήματός του·  για να είμαστε σε έπαινο της δόξας του". Εφεσίους 1:11-12.

Δύο φορές χρειάστηκε κάποιο ιατρικό εργαλείο να επέμβει πάνω μου. Η μία ήταν στην εφηβεία μου, όταν έκοψα το δάχτυλό μου στην άρθρωση, θέλοντας να κάνω τον βοηθό ενός επαγγελματία μάγειρα, και την άλλη όταν χειρουργήθηκα σε μεγαλύτερη ηλικία στις αμυγδαλές μου. Την πρώτη αρνήθηκα στον γιατρό να μου κάνει ένεση, προτιμώντας να πονάω την ώρα που με έραβε, γιατί αηδίαζα με τις ενέσεις. Τη δεύτερη ζήτησα από τον ΩΡΛ να μου κάνει τοπική νάρκωση για την εγχείρηση για να βλέπω τη διαδικασία και να έχω τον έλεγχο του σώματός μου και του μυαλού μου! Ο γιατρός γέλασε, αλλά αρνήθηκε. Μου είπε ότι προτιμούσε να δουλεύει άνετα και όπως του άρεσε, ενώ εγώ θα κοιμόμουν μια χαρά τον ύπνο μου… Και ο δικός μου έλεγχος;

Τι χρειάζεται για ν’ αφήσει κάποιος εντελώς τον έλεγχο και να εμπιστευτεί ότι θα ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή; Χρειάζεται να γίνουν όλα όπως αυτός θα ήθελε. Συγκεκριμένα: χρειάζεται καθαρό και ισορροπημένο μυαλό, υγεία, τον/την κατάλληλο/η σύζυγο, τα σωστά παιδιά, συντροφικότητα και αγάπη, σταθερό συγγενικό περιβάλλον, μια καλή οικονομική κατάσταση, όχι συρράξεις, όχι οικονομικές κρίσεις, όχι κοινωνικές συγκρούσεις , όχι εργασιακές εντάσεις… Δηλαδή τα χρειάζεται όλα!

Όλα… πού; Πάνω σ’ αυτή τη γη; Όλα…. με ποιους; Με συγκοινωνούς εμάς τους μπερδεμένους ανθρώπους;  Είμαστε μάλλον θύματα μιας ουτοπίας. Μπορεί να είμαστε θύματα και μιας χριστιανικής ουτοπίας και να έχουμε φτιάξει μέσα στο μυαλό μας την «ιδανική» χριστιανική ζωή, ξεχνώντας ότι ο Θεός μάς διατηρεί εδώ στη γη για να ζήσουμε το δικό Του όραμα και όχι το δικό μας, και μάλιστα μέσα σε αντίρροπες συνθήκες!

Άρα, μάλλον δεν θα ευτυχίσουμε ποτέ. Θα περιμένουμε την ανατροπή και όχι την ασφάλεια. Ωστόσο, ο Θεός δεν μας κάλεσε σε χάος και αναστάτωση, αλλά μας κάλεσε σε ειρήνη, χαρά και ανάπαυση. Όμως, όχι με τον κύριο έλεγχο στα δικά μας χέρια. Όχι με τα δικά μας όνειρα μπροστά, ούτε με τις  δικές μας δυνάμεις. Αλλά αυτό προϋποθέτει απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό.

Η απόλυτη εμπιστοσύνη δεν είναι η εμπιστοσύνη που μπορεί να καθίσει στο χειρουργείο με ή χωρίς νάρκωση, αλλά αισθάνεται άβολα που δεν θα έχει τον έλεγχο.  Δεν είναι ούτε η εμπιστοσύνη που καταπίνει τα ακατανόητα, γιατί πώς να τα βάλει κανείς με τον Θεό και να Τον πείσει ν’ αλλάξει τα σχέδιά Του; Η απόλυτη εμπιστοσύνη είναι αυτή που ξέρει ότι ο Θεός κάνει μόνο καλά και όμορφα πράγματα στη ζωή μας σε έπαινο της δόξας Του. Αλλά αυτό το καταλαβαίνουμε και το απολαμβάνουμε όταν μάθουμε να Τον εμπιστευόμαστε απόλυτα!