" [...] ο οποίος μας ελευθέρωσε από την εξουσία τού σκότους, και μας μετέφερε στη βασιλεία τού αγαπητού Υιού του· στον οποίο έχουμε την απολύτρωση διαμέσου τού αίματός του ..." Κολοσσαείς 1:13-14.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έχουν κανόνες ηθικής. Μεταξύ αυτών, κάποιοι
έχουν μεγάλη προσήλωση σ’ αυτούς και ακολουθούν
τη συνείδησή τους που τους ελέγχει. Κάποιοι άλλοι είναι «παντός
καιρού». Ξέρουν το δίκαιο, αλλά ανάλογα με τις συνθήκες ή τις συμπεριφορές των
άλλων διαστέλλουν και συστέλλουν τη δικαιοσύνη. Κάθε φορά
μπορεί να πάρουν και διαφορετικό μέτρο για να κρίνουν τον εαυτό τους και τους άλλους,
και έτσι σχεδόν πάντα δικαιώνονται.
Ωστόσο, δεν μ’ ενδιαφέρουν οι άλλοι. Γιατί αυτοί είναι σαν κι
εμένα …Το ίδιο βαθιά πάσχοντες από την αμαρτία και το ίδιο ανόητοι όπως εγώ,
ώστε να πιστεύουν ότι μια σοβαρή, ηθική ζωή είναι αρκετή να τους δικαιώσει στα
μάτια των ανθρώπων και γιατί όχι, να τους ανοίξει μια μέρα την πόρτα του
ουρανού!
Λοιπόν, μπορώ να σας πω πολύ καλά τι είναι ο σεβασμός στους ορθούς
κανόνες. Μπορώ να σας κηρύξω τι είναι η ηθική, η αξιοπρέπεια, η σοβαρότητα, ακόμη και
η δέσμευση σε ανώτερες χριστιανικές αξίες. Μπορεί να δείτε τη ζωή μου και ίσως να
επαινέσετε τη χριστιανική αγάπη μου, τη θυσία, την αλήθεια. Αυτά
για εσάς. Για την κοινωνία. Το κράτος. Για τα μάτια του κόσμου, δηλαδή.
Γιατί κανείς από σας δεν υπάρχει περίπτωση να δει γυμνά τα βάθη
μου. Κανείς δεν ξέρει ότι χωρίς τη θυσία του Χριστού να καλύπτει την ξοφλημένη
συχνά ηθική μου και χωρίς το αίμα Του να με δικαιώνει διαρκώς μπροστά
στον Θεό, το χριστιανικό (ή όποιο άλλο διαβατήριο) δεν μου ανοίγει επ’ουδενί την πόρτα του ουρανού. Είναι για άλλη μια φορά
που συνειδητοποιώ ότι το Πάσχα δεν είναι μια γιορτή ανάμνησης της θυσίας
του Χριστού. Το Πάσχα είναι η σημερινή μου αναγκαιότητα. Η καθημερινή μου αναγκαιότητα.
Η μόνη τελικά αναγκαιότητα για να μπορέσω κάποτε να αντικρύσω τον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου