Θα Τον ευλογήσω και πάλι

"Ευλογητός ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας των οικτιρμών και Θεός κάθε παρηγορίας [...] ". Β' Κορινθίους 1:2.

Αν σας έχουν πονέσει οι αγαπημένοι σας ή οι φίλοι σας, θα ξέρετε τι θα πει να νιώθετε πληγωμένος από ανθρώπους πάνω στους οποίους βάλατε την αγάπη σας και οι οποίοι σας φέρθηκαν όπως δεν αξίζατε ή δεν περιμένατε. Φανταστείτε, όμως, να έχετε αισθανθεί παρόμοια συναισθήματα για τον Θεό και να βρεθήκατε σε συνθήκες που νιώσατε ότι ο Θεός σάς "πρόδωσε "κατά κάποιο τρόπο. 

Σας πρόδωσε...Ναι, δηλαδή, δεν σας έδωσε αυτά που σας άξιζαν, σας πήγε από δρόμους μεγάλης ταλαιπωρίας και θλίψης, έκλεισε τα αυτιά Του στη φωνή σας, ή ακόμη και τώρα που μιλάμε έχει ξεχάσει να σας ελευθερώσει και ζείτε με το πρόβλημα που σας βασανίζει. Μπορείτε να εμπιστευτείτε ως φίλο σας έναν τέτοιο Θεό; Μπορείτε να σταθείτε μπροστά Του και να Τον ευλογήσετε; Ναι, μπορείτε! 

Ο απ. Παύλος ήξερε καλά από θλίψεις και απογοητεύσεις και αφήνει συχνά στις επιστολές Του τα συναισθήματα και τις σκέψεις του να γίνουν γνωστά. Ο ίδιος αντιμετώπισε ώρες βαθιάς απογοήτευσης και μεγάλου φόβου. Βρέθηκε σε στιγμές απειλών και κινδύνων. Υπήρχαν και ώρες που αυτός και οι συνεργάτες του απελπίστηκαν και από το να ζουν (Β' Κορίνθιους 1:8-9), και η δύναμή τους δεν έφτανε για να πάνε έως το τέρμα. Πιθανόν η σκέψη να εγκαταλείψουν τη διακονία τους ή να σώσουν τον εαυτό τους να πέρασε από το μυαλό τους. Και δεν θα ήταν καθόλου παράξενο αν ο διάβολος τούς είχε φέρει σε τέτοιο σημείο, ώστε να πιστέψουν ότι αυτό θα ήταν και το καλύτερο μπροστά σ' έναν Θεό που "κωφεύει"...

Ωστόσο, αυτό που μας δένει με τον Θεό δεν είναι τα καλά ή άσκημα δεδομένα της ζωής μας, αλλά η πίστη μας, έστω και σαν λινάρι που καπνίζει. Αν ξέραμε όλα τα γιατί εδώ κάτω, η πίστη θα περίσσευε. Την πίστη δεν θα την χρειαστούμε στην αιωνιότητα, γιατί εκεί θα έχουμε φανερά και εξηγημένα όλα τα αδιαφανή σχέδια Του Θεού. 

Ταυτόχρονα, με τον Θεό μάς δένει και η αγάπη. Η δική μας, που κάποτε τρεμοπαίζει, αλλά και η αναλλοίωτη δική Του. Μέσα σ΄ όλες τις θλίψεις μας, ο Θεός παραμένει ο "Πατέρας των οικτιρμών και κάθε παρηγοριάς, αυτός που μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη για να μπορούμε κι εμείς να παρηγορούμε εκείνους που είναι σε κάθε μορφή θλίψης" (Β' Κορινθίους 1:3-4). 

Αν περνάτε από δυσκολίες στη ζωή σας, μην ξεχάσετε ότι Πατέρας σας είναι ο Θεός των οικτιρμών, της παρηγοριάς και της δύναμης. Ο Θεός κάνει μόνο αγαθά πράγματα στη ζωή σας, και το να Τον ευλογεί κανείς όταν υποφέρει ή δοκιμάζετε είναι το καλύτερο γιατρικό για την πονεμένη καρδιά του.