"Και τους είδε να βασανίζονται στο να κωπηλατούν· επειδή, ο άνεμος ήταν ενάντια σ' αυτούς· και κατά την τέταρτη φυλακή τής νύχτας έρχεται προς αυτούς, περπατώντας επάνω στη θάλασσα· και ήθελε να τους προσπεράσει". Μάρκος 6:48.
Αν σας έτυχε να περάσετε από δυσκολίες και αδιέξοδα, θα ξέρετε καλά ότι σε τέτοιες ώρες μόνο δύο είναι οι επιλογές που έχετε. Πρώτον, να τα παρατήσετε όλα κάποια στιγμή και να βουλιάξετε μέσα στη φουρτούνα, συναισθηματικά, σωματικά, πνευματικά. Δεύτερον, να συνεχίσετε να κωπηλατείτε με όποιον τρόπο μπορείτε, ακόμη κι αν ακτή δεν φαίνεται πουθενά και λύση δεν υπάρχει. Τρίτη επιλογή δεν υπάρχει ανθρωπίνως. Αυτό λέει η κοινή λογική. Αυτό επέβαλε και η λογική των μαθητών όταν βρέθηκαν ξαφνικά στη μέση μιας φουρτούνας χωρίς τη θέλησή τους.
Ο Χριστός είχε μόλις χορτάσει ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων και ήθελε να βρεθεί μόνος Του στο βουνό για να προσευχηθεί. Αλλά για να γίνει αυτό, ο κόσμος έπρεπε να γυρίσει σπίτι του και οι μαθητές, κάτω από την επιμονή του Κυρίου, επιβιβάστηκαν στο πλοιαράκι τους και απέπλευσαν προς τη Βηθσαϊδά. Και κάπου μέσα στη νύχτα τούς βρήκε η θαλασσοταραχή. Για να μη βουλιάξουν, άρπαξαν τα κουπιά και άρχισαν να κωπηλατούν όπως ήξεραν, καταβάλλοντας όλες τους τις δυνάμεις.
Αυτό λέει η κοινή λογική και αυτό πρέπει να κάνουμε όταν βρεθούμε μέσα στις θαλασσοταραχές της ζωής. Αν κάποιος νομίζει ότι αυτές δεν θα έρθουν ή όταν θα έρθουν θα κρατήσουν λίγο, γιατί ο Χριστός θα δώσει τη λύση έγκαιρα, θα απογοητευτεί! Φυσικά και ο Χριστός είχε δει τους μαθητές Του να βασανίζονται από τα ψηλά κύματα, είχε δει τον άνεμο να τους μαστιγώνει και το πλοίο τους να αγκομαχά. Είχε καταλάβει πολύ καλά τι γινόταν στη μέση της θάλασσας και πόσο επώδυνο είναι να κωπηλατείς χωρίς να καταλήγεις πουθενά.
Μήπως ο Κύριος δεν γνωρίζει ότι κανείς από μας δεν μπορεί από μόνος του να κυριαρχήσει απόλυτα πάνω στις φυσικές ή όποιες άλλες συνθήκες. Ωστόσο, ξέρει ότι μπορούμε και οφείλουμε να κωπηλατήσουμε μέσα σ' αυτές. Δεν πρέπει να παρατήσουμε τα κουπιά της ζωής, γι' αυτό θα κάνουμε το μέρος μας όσο καλύτερα γίνεται. Διαφορετικά, θα πνιγούμε, όπως θα είχαν πνιγεί και οι μαθητές αν είχαν παρατήσει τα δικά τους κουπιά.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι θα κωπηλατούμε για πάντα. Ο Χριστός ήρθε στην τέταρτη φυλακή της νύχτας, έπαυσε μ' έναν λόγο Του τον άνεμο και τα κύματα και οδήγησε τους μαθητές Του στον προορισμό τους. Το ίδιο θα κάνει στην ώρα Του και στη δική μας ζωή, αν δεν παρατήσουμε τα κουπιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου