Αν σπέρνεις στη δικαιοσύνη, θα θερίσεις τη δικαιοσύνη

«Γιοι ανθρώπων, μέχρι πότε θα μετατρέπετε τη δόξα μου σε ντροπή, αγαπάτε ματαιότητα, και ζητάτε το ψέμα; Αλλά, μάθετε ότι ο Κύριος έκλεξε τον όσιό του· ο Κύριος θα ακούσει, όταν κράζω σ' αυτόν». Ψαλμός 4:2-3.

Όταν ο Δαβίδ έγραψε αυτόν τον Ψαλμό περνούσε μέσα από αναταραχή. Αντιμετώπιζε την έχθρα κάποιων ανθρώπων και τη διαστρέβλωση της αλήθειας για τη ζωή του. Αν σε κατατρέχουν, αν σε περιφρονούν, αν για κάποιους δεν έχεις μεγάλη σημασία, θα υπάρχουν ώρες που θα νιώσεις απογοήτευση και ανεπάρκεια. Για να το λένε οι άλλοι, μάλλον είμαι τελικά ο τελευταίος/η τελευταία, θα σκέφτεσαι.

Ο κόσμος, δυστυχώς, δεν αντιμετωπίζει με διαύγεια και δικαιοσύνη τα  άτομα. Μπορεί να είσαι εκείνη η πέτρα που ο Θεός τοποθέτησε κάπου μέσα στη σοφία Του και η οποία αν τσουλήσει από τη θέση της, θα αναποδογυριστούν ζωές και θα κλονιστούν άνθρωποι. Και όμως, να μη σου δίνουν την αξία που σου πρέπει. Μπορεί να σε θεωρούν λίγο ή να πιστεύουν ότι δεν προσφέρεις και τίποτα το ιδιαίτερο!

Ακριβώς παραδίπλα μπορεί να βρίσκονται άτομα που περιφέρονται, χωρίς να κοπιάζουν και χωρίς να προσφέρουν τίποτα επί της ουσίας. Απλά επειδή διακατέχονται από έναν ανεξήγητο αέρα θάρρους, ματαιότητας και ψεύδους, γίνονται σεβαστοί. Βέβαια, κάποτε γίνονται σεβαστοί και κάτι άλλοι «αδύναμοι» τύποι αλλά πολύ έξυπνοι, που όλο κλαίγονται, γιατί αυτός είναι ο τρόπος τους να τους λυπούνται, ώστε να ξεφεύγουν από βάσανα της ζωής.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, το θέμα είναι ότι εσύ μπορεί να μην ανήκεις ούτε στη μία κατηγορία ούτε στην άλλη. Μπορεί ν’ ανήκεις στην κατηγορία εκείνων που η δόξα της ζωής τους μετατρέπεται σε ντροπή (Ψαλμός 4:2). Και αυτό είναι  ηθική, πνευματική και συναισθηματική αδικία καθώς επίσης και ψέμα που δεν θα μπορείς να σηκώσεις .

Ο Δαβίδ έζησε την αδικία, αλλά θυμόταν ότι ο Θεός τον είχε εκλέξει. Ήξερε ότι η γνώμη των άλλων δεν ήταν αυτό που έπρεπε να τον καθορίζει. Ήξερε, επίσης, ότι ζούσε μέσα στο κυνηγητό και ο καθένας θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η ζωή του δεν είχε την εύνοια του Θεού. Όμως, ο Δαβίδ γνώριζε και πάλι ότι ο Θεός της δικαιοσύνης δεν θα έπραττε τελικά εναντίον του ίδιου Του του εαυτού και της δικαιοσύνης Του. Αν ο Θεός σε έχει εκλέξει και ζεις σύμφωνα με τις εντολές Του, δεν έχεις λόγους να φοβάσαι τη δικαιοσύνη Του. Αυτός θα τιμήσει και θα αποκαταστήσει τη δόξα της ζωής σου στα μάτια των άλλων στην ώρα Του.