Όταν τα σχέδια του Θεού έρχονται και μας βρίσκουν

Θα έχετε αναρωτηθεί πώς θα μπορούσατε να πάρετε μέρος στα σχέδια του Θεού. Μπορεί η ερώτηση  να αναφέρεται στο σήμερα: π.χ., τι θα ήθελε ο Θεός σήμερα από τη ζωή μου;  Ή ακόμη και να σχετίζεται με πιο μακροπρόθεσμα σχέδια του Θεού. Τι θα ήθελε ο Θεός από τη ζωή μου γενικότερα;

Αν αυτό ενδιαφέρει εσάς, πόσο μάλλον τον Θεό! Ο Θεός κάνει πράγματα εμπλέκοντας σχεδόν πάντα ανθρώπους. Δεν γίνεται διαφορετικά. Τα μάτια Του, τα χέρια Του, η γλώσσα Του, ο πολυποίκιλος πλούτος Του, οι δωρεές Του περνούν πολλές φορές μέσα από μας.

Κάποτε ο χρόνος ή η αποστολή μπορεί να μη μας βρίσκουν σύμφωνους. Άλλοτε δεν έχουν καν ενδιαφέρον. Έχω πάρει μέρος σε μικρές και μεγάλες «αποστολές» του  Θεού με καρδιά που πετάει από χαρά και σε άλλες τόσες με καρδιά βαριά και γκρινιάρικη. Ξέρω ότι ο Θεός αγαπά σε όλες τις περιστάσεις τον ιλαρό δότη! Ωστόσο, ακόμη και χωρίς ιλαρότητα, είναι προτιμότερο να συμμετέχω και να συμμετέχεις στα σχέδια του Θεού, από το να μη συμμετέχουμε καθόλου.

Όταν ο Θεός είδε την ταλαιπωρία και την οδύνη του λαού Του Ισραήλ στην Αίγυπτο και κατέβηκε να τους ελευθερώσει (Έξοδος 3:8), το σχέδιο περνούσε μέσα από ένα πρόσωπο και αυτό ήταν ο Μωυσής. Ο Θεός δεν ενεργεί μόνος Του, ενεργεί μέσα από ανθρώπους, τους οποίους καλεί και αποστέλλει, ανεξάρτητα το πώς αυτοί νιώθουν. Ξέρουμε ότι ο Μωυσής είχε τις αμφιβολίες του και δεν τον ενθουσίαζε  το σχέδιο του Θεού. Αλλά σημασία δεν είχε πώς ένιωθε ο Μωυσής όταν τον κάλεσε ο Θεός, ούτε πώς ένιωθε καθ’ όλη τη διάρκεια του σχεδίου, αλλά τι έκανε.  

Είναι εύκολο να πούμε σήμερα: Πόσο σε σκέφτομαι και προσεύχομαι! Καταλαβαίνω τις ανάγκες σου. Έχεις προβλήματα. Είσαι αξιόλογο άτομο, μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω! Και μετά… τελεία. Τίποτα βαθύτερο που να απαντά στην ανάγκη του άλλου. Τίποτα περισσότερο που να μας βάζει στα σχέδια του Θεού, τα οποία ίσως είναι εκεί μπροστά μας, στο πρόσωπο ενός ατόμου, στην ικανοποίηση μιας ανάγκης, στην εύρεση μιας λύσης.

Ο Θεός έχει σχέδια και αυτά έρχονται και μας βρίσκουν. Με το έτσι θέλω ο Θεός δεν μας βάζει στα σχέδια Του. Με λίγο σπρώξιμο ή με λίγο ζόρι κάποτε, ίσως. Το αποτέλεσμα είναι, ανεξάρτητα από το πώς νιώθουμε, αν θέλουμε να είμαστε τα μάτια, το στόμα, τα πόδια, τα χέρια και η καρδιά του Θεού. Μου διαφεύγει άλλος δρόμος εκπλήρωσης των σχεδίων του Θεού.  

« … δες, η κραυγή των γιων Ισραήλ ήρθε σε μένα […] έλα, λοιπόν, τώρα, και θα σε αποστείλω στον Φαραώ, και θα βγάλεις τον λαό μου, τους γιους Ισραήλ, από την Αίγυπτο». Έξοδος 3:9-10.