«Mη φοβηθείτε από εκείνους που θανατώνουν το σώμα, οι οποίοι όμως δεν μπορούν να θανατώσουν την ψυχή· αλλά, φοβηθείτε μάλλον αυτόν που μπορεί να απολέσει και την ψυχή και το σώμα μέσα στη γέεννα». Ματθαίος 10:28.
Έχετε ανησυχία ή αμφιταλάντευση για το τι τελικά γίνεται πέρα από το επίγειο θέατρο της ζωής ; Μήπως έχετε τακτοποιήσει μέσα σας το ζήτημα, θεωρώντας ότι τίποτα το ανησυχητικό δεν θα συμβεί; Ή απωθείτε τον συλλογισμό για το μέλλον;
Ο εβραϊκής καταγωγής βραβευμένος Αμερικανός συγγραφέας, Philip Roth, λίγες μέρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή εκμυστηρεύτηκε σ’ έναν φίλο του τα εξής: «Είδα τον μεγάλο εχθρό, περπάτησα γύρω του, του μίλησα και σου τ’ ορκίζομαι, δεν είναι να τον φοβάσαι».
Τέτοια θαρραλέα λόγια μπορεί να τα ξεστομίζουν κάποιοι που θεωρούν τον θάνατο σαν την επιστροφή σε μια κατάσταση αιώνιας ανυπαρξίας, μηδενισμού, απόλυτου κενού και σιωπής. Είναι σαν να λένε: όσο υπάρχω εγώ, δεν υπάρχει ο θάνατος. Μόνο όταν εγώ θα έχω τελειώσει, ο θάνατος θα μπορεί να κάνει το έργο του. Αλλά αφού εγώ δεν θα υπάρχω πουθενά ως ον, ως ψυχή και συνείδηση, γιατί να μ’ ενδιαφέρει η δύναμη του θανάτου;
Μια κατηγορία ανθρώπων δεν έχει συλλογιστεί ποτέ, ή θέλει ηθελημένα να αγνοεί, ότι αυτόν που θα πρέπει κανείς να φοβάται δεν είναι ο θάνατος αυτός καθαυτός. Είναι ο Θεός μπροστά στο βήμα του οποίου θα σταθεί ο καθένας προσωπικά για να δώσουμε λεπτομερή λογαριασμό για τις σκέψεις και τα κίνητρά μας, τα λόγια και τις πράξεις μας με βάση τον Λόγο του Θεού. Αυτό αφορά και εμάς τους πιστούς χριστιανούς, που κάποτε εφησυχάζουμε στο έργο του Χριστού και ξεχνάμε ότι, παρά τη θυσία του Κυρίου που μας δικαιώνει, αυτόν τον αναλυτικό απολογισμό της ζωής μας θα τον κάνουμε κάτω από το βλέμμα του δίκαιου Κριτή.
Εύχομαι να
έχουμε συλλογιστεί όλοι μας αυτήν την εκδοχή της αιωνιότητας και να έχουμε
ετοιμαστεί. Εύχομαι ως πιστοί να καθαριζόμαστε. Να επενδύουμε δυνάμεις,
δυνατότητες και χρόνο για την αιωνιότητα. Είναι συνετό να
σκεφτόμαστε ότι για όλους μας ανεξαιρέτως θα ανοιχτούν τα βιβλία του Θεού και
τα πάντα θα έρθουν στο φως. Τι ευλογία να μη ντροπιαστούμε γι’ αυτά που κάναμε και
είπαμε. Τι χαρά γι’ αυτά που θελήσαμε ν’ αλλάξουμε, για όλα αυτά που θυσιάσαμε. Ποτέ δεν είναι χάσιμο
χρόνου και ψυχής η επένδυσή μας για την αιωνιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου