«Ευλόγει, ω ψυχή μου, τον Κύριο· και
κάθε τι που είναι μέσα μου, το όνομά του το άγιο. Ευλόγει, ω ψυχή μου, τον
Κύριο, και μη ξεχνάς όλες τις ευεργεσίες του». Ψαλμός 103:1-2.
Είναι ανθρώπινη συνήθεια, ή και αδυναμία, να ξεχνά το
χθες και να επικεντρώνεται στο σήμερα. Μπορεί αυτό να είναι απαραίτητο για να
προχωρούμε μπροστά και να μη μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν. Ωστόσο, δεν είναι
καθόλου καλό όταν ξεχνάμε ευεργεσίες και καλοσύνες της οικογένειάς μας, των
φίλων μας, του Θεού του ίδιου, επειδή αυτό που ζούμε τώρα μας έχει απορροφήσει.
Ο Δαβίδ στον Ψαλμό αυτό φαίνεται να υπενθυμίζει
επιτακτικά στην ψυχή του ότι είναι ανάγκη να θυμάται τις ευεργεσίες του Θεού.
Για να ευλογήσεις τον Θεό και να αποδώσεις τιμή στο άγιο όνομά Του, θα πρέπει
να κοιτάς όχι μόνο το τώρα- το οποίο μπορεί να είναι καλό αλλά μπορεί να είναι
και θλιβερό-, αλλά και το χθες.
Συμβαίνει συχνά να μας πνίγει η καθημερινότητα, τα
προβλήματα και οι δοκιμασίες να διαδέχονται το ένα το άλλο, με αποτέλεσμα να
ξεχνάμε την πρόνοια του Θεού για μας στο παρελθόν. Δεν υπήρχαν, άραγε, επεμβάσεις
και λύσεις που μας έδωσε σε διάφορα ζητήματά μας; Σίγουρα, υπήρχαν! Αλλά πώς να
ευχαριστήσεις για παράδειγμα για τη δουλειά που βρήκες, για το παιδί που
γέννησες, για την επέμβασή Του σε κάποιο ζήτημά σου, εφόσον και πάλι σήμερα
είσαι πνιγμένος από άλλα αδιέξοδα και προβλήματα;
Προσευχόμενος στον Θεό, παρακάλεσέ Τον να ενεργήσει
στα ζητήματά σου. Αλλά θυμήσου, όσο απογοητευμένος/η κι αν είσαι, να Τον
ευχαριστήσεις για τις ευεργεσίες που σου έγιναν στο παρελθόν. Ανακάλεσέ τες στη
μνήμη σου. Θυμήσου πόσο σημαντικές ήταν τότε οι λύσεις που σου δόθηκαν!
Ανανέωσε την ευγνωμοσύνη σου στον Θεό γι’ αυτές. Πες Του πάλι πόσο πολύτιμο
ήταν τότε αυτό που έκανε, και το άλλο αργότερα, και το άλλο... Θα δεις ότι δεν θα νιώθεις πλέον ξεχασμένος
από τον Θεό, αλλά η ειρήνη και η επιβεβαίωση ότι και πάλι θα ενεργήσει θα
πλημυρίσουν την ψυχή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου