Η σημασία των μικρών στιγμών αφιέρωσης

 

Ποιος κοιτάζει τις μικρές στιγμές της καθημερινότητάς μας; Αυτές κατά τις οποίες καλούμαστε να πάρουμε θέση, να προκρίνουμε ή ν’ αφήσουμε πράγματα. Μάλλον αυτές οι μικρές στιγμές δεν ενδιαφέρουν και πολύ κανέναν. Στο κάτω-κάτω ένας αναγνωρίσιμος χριστιανός ή ένας επιτυχημένος εργάτης του Θεού δεν έχουν πάντα ανάγκη να αποδείξουν την αξία της πίστης τους. Ιδιαίτερα αν κάποιος έχει μια (πνευματική) θέση εξουσίας και ευθύνης, μπορεί -στη σημερινή εποχή του φαίνεσθαι- να περνιέται αυτόματα πιστός και αφιερωμένος.

Ωστόσο, «δεν υπάρχει κάτι κρυφό, που δεν θα φανερωθεί· ούτε έγινε κάτι στα κρυφά, που δεν θάρθει στο φανερό» (Μάρκος 4:22). Αυτό αφορά τόσο όσους χριστιανούς πιστώθηκαν αναγνώριση και τιμή χωρίς να το αξίζουν όσο και εκείνους που έμειναν πιστοί στον Κύριο μέσα στην αφανή καθημερινότητά τους.

Αργά ή γρήγορα έρχεται η ώρα που τα πάντα βγαίνουν στο φως. Μαζί μ’ αυτά και η ανάλογη ανταμοιβή από τον Θεό. Ο Δανιήλ είναι πρότυπο πιστού ανθρώπου που παίρνει τις αποφάσεις του μόνος του, όταν κανείς δεν βλέπει, όταν κανείς δεν ξέρει, όταν κανείς δεν ασχολείται, μέσα σε ένα καθεστώς ανασφάλειας και προκλήσεων κατά τη διάρκεια της ισραηλιτικής αιχμαλωσίας στη Βαβυλώνα.

Αυτό κρύβει μια μεγάλη αλήθεια: είναι αυτά που λέμε στον εαυτό μας μόνοι μας, είναι αυτά που σκεφτόμαστε και απευθύνουμε στον Θεό στις μικρές ή άχαρες στιγμές της ζωής μας που φανερώνουν ποιοι πραγματικά είμαστε και τι είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε στον Θεό όταν είναι αμφίβολο ότι κάποιος θα μας ανταμείψει. Όμως, η Γραφή μάς βεβαιώνει ότι ο Πατέρας μας που βλέπει στον κρυφό χώρο, θα μας ανταποδώσει στα φανερά (Ματθαίος 6:6). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μεγάλοι άντρες και γυναίκες της πίστης ήταν αυτοί που σε ανύποπτες καθημερινές στιγμές, σε ώρες διλλημάτων ή τραγικής συγκυρίας, πήραν σοβαρότατες αποφάσεις υψηλού ρίσκου για τους ίδιους και το περιβάλλον τους.

Ο Θεός ξέρει να μας ευλογεί όταν η υπακοή μας, η παραίτηση και η συμμόρφωση στο θέλημά Του έχει προηγηθεί σε κρίσιμες ώρες. Λοιπόν, είναι οι μικρές μας στιγμές που κάνουν το μέλλον μας σπουδαίο. Τέλος, ίσως  να είναι ένα μεγάλο κόστος μιας βαρύνουσας σημασίας απόφασης για μας τους ίδιους που αποκαλύπτει την πρόθεσή μας να ακολουθήσουμε -με ή χωρίς- τον Κύριο μας μόνο.