Φαρισαίοι ή Φαρισαϊσμός: η πλέον κυρίαρχη τάση μέσα στην εκκλησία

«Τότε ο Ιησούς μίλησε προς τα πλήθη και προς τους μαθητές του, λέγοντας: Επάνω στην καθέδρα τού Μωυσή κάθησαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι· όλα, λοιπόν, όσα αν σας πουν για να τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα κάνετε· όμως, σύμφωνα με τα έργα τους μη κάνετε· για τον λόγο ότι, λένε και δεν κάνουν» . Ματθαίος 23:1-3.

Οι Φαρισαίοι δεν έχουν φύγει από ανάμεσά μας, πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν στους κόλπους όλων των δογμάτων. Είναι εποχές που το ίδιο το σώμα των πιστών τους απομονώνει και τους αποβάλλει, λόγω του υψηλού χριστιανικού φρονήματος, του πνεύματος της αγάπης, της θυσίας και της γνησιότητας της πίστης. Εντούτοις, έρχονται  εποχές που το χριστιανικό σώμα εκπίπτει σε μια υποκριτική θεοσέβεια. Ή για να το πούμε διαφορετικά, οι «πιστοί» άνθρωποι καταλήγουν να έχουν μεν μορφή ευσέβειας,  έχουν όμως αρνηθεί τη δύναμή της», και καλό θα ήταν αυτούς τους τύπους να τους αποφεύγει κανείς (Β΄Τιμόθεο 3:5).

Πόσα «ουαί» ξεστόμισε ο Χριστός εναντίον τόσων αμαρτωλών ανθρώπων που Τον περιτριγύριζαν; Κανένα. Ποια καταδίκη πρόφερε ο Χριστός εναντίον του αμαρτωλού πλήθους που  Τον ακολουθούσε από γνήσιο ενδιαφέρον για τη διδασκαλία Του, από ανάγκη ή και από συμφέρον κάποτε; Καμιά καταδίκη. Όλα τα ουαί  Του είχαν  αποδέκτες όλους εκείνους τους υποκριτές που μια εξωτερική επάλειψη θεοσέβειας, κηρυγμάτων, λόγων και τυπικών θεάρεστων πράξεων καμουφλάριζαν την πονηριά, τα πάθη και τους εγωισμούς τους. Πόσο εύκολο ήταν να τους αμφισβητήσεις; Πόσο εύκολο να τους ξεσκεπάσεις; Όμως, ο άσκημος συμβιβασμός της ψυχής τους, η θλιβερή πραγματικότητα των επιθυμιών τους, την οποία εξευγένιζαν τηρώντας εξωτερικούς τύπους, και η συνειδητή αδιαφορία τους για όλα όσα ήξεραν ότι ήταν μέσα στο θέλημα του Θεού (και αντίθετα σ’ αυτό) επέσυρε την οργή του Χριστού.

Χρειάζεται καλά γυμνασμένα πνευματικά αισθητήρια, σαν του Χριστού, ώστε να μπορείς να διακρίνεις την υποκρισία και τη απόκλιση μεταξύ λόγων και έργων. Χρειάζεται και θάρρος να μην αποδέχεσαι ασυμβίβαστα αυτήν τη φαρισαϊκή χριστιανική τάση.  Κανείς δεν έχει την εξουσία του Χριστού να εξαπολύει  «ουαί» εδώ και εκεί σε χριστιανούς Φαρισαίους, εντελώς πιστούς στις προσωπικές τους επιθυμίες τους και εξίσου πιστούς στους τύπους της θρησκείας τους. Ωστόσο ξέρουμε ότι τα «ουαί» ισχύουν για όλους εκείνους που ακολουθούν τον δρόμο του Φαρισαϊσμού και δεν θέλουν να αλλάξουν ούτε νου αλλά ούτε και θρησκεία.