"Και αν κάποιος σάς ρωτήσει: Γιατί το λύνετε; Έτσι θα πείτε σ' αυτόν, ότι: Ο Κύριος το έχει ανάγκη". Λουκάς 19:31.
Ο Χριστός κατευθύνεται προς τα Ιεροσόλυμα προκειμένου να γιορτάσει εκεί το Πάσχα. Είναι πια η ώρα να ολοκληρώσει το έργο για το οποίο είχε ήρθε στη γη. Να πεθάνει στον σταυρό ως ο μόνος άξιος αντικαταστάτης του ανθρώπου. Ο μόνος που θα μπορούσε να ικανοποιήσει τον θεϊκό νόμο και τη δικαιοσύνη, και έτσι, ως μεσίτης Θεού και ανθρώπου, να φέρει σωτηρία και λύτρωση στην ανθρωπότητα.
Ο Ιησούς μπήκε στην πόλη καθισμένος πάνω σε ένα πουλαράκι. Αυτό το υποζύγιο δεν ήταν δικό Του, ήταν η οικειοθελή προσφορά κάποιου ανθρώπου, του οποίου το όνομα δεν είναι καταγεγραμμένο μέσα στα ευαγγέλια. Ωστόσο, όταν οι μαθητές έλυναν το ζώο, εξηγώντας στον άνθρωπο που το είχε ότι ο Κύριος το έχει ανάγκη, εκείνος το έστειλε αμέσως.
Δεν θα προχωρήσω πάρα κάτω, αυτό που θα πω είναι ότι ο άνθρωπος αυτός, με την υπακοή του και την προσφορά του πήρε μέρος στην πραγματοποίηση μιας προφητείας που αφορούσε τον Κύριο. Έγινε κομμάτι του σχεδίου του Θεού με μια κίνηση που μοιάζει να μην έχει μεγάλη σημασία για να ασχοληθεί κάποιος. Δεν ήταν μαθητής Του, δεν ήταν ένας μετανοημένος τελώνης, όπως ο Ζακχαίος, δεν ήταν ένας αναστημένος Λάζαρος. Ήταν αυτός που έδωσε αυτό που ο Θεός ήθελε, σύμφωνα με το σχέδιό Του.
Σου είναι μικρό να αποτελέσεις μέρος ενός σχεδίου Του Θεού, όσο ασήμαντο κι αν σου μοιάζει; Μπορεί να φαίνεται ότι είσαι ο τελευταίος τροχός της άμαξας, αλλά είσαι; Σημαντικό δεν είναι να κάνεις ότι νομίζεις εσύ ότι είναι καλό και σπουδαίο για τον Θεό, ακολουθώντας ένα δικό σου σχέδιο. Σημαντικό είναι να είσαι εκεί την ώρα που ο Θεός θα θελήσει, για να κάνεις, έστω και για μία φορά, αυτό που ο Θεός έχει σχεδιάσει να κάνει ... πιθανώς μαζί σου! Ο Κύριος σε έχει ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου