Απαλλαγή από νόμους;

" Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ' αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του ". Ιάκωβος 1:25.

Αν πεις σε κάποιον ότι ο Θεός έχει νόμους, σοβαρούς και υποχρεωτικούς για τη ζωή του ανθρώπου, θα κλωτσήσει σ' αυτήν την ιδέα. Φυσικά αυτό δεν κάνει εντύπωση. Κάποτε και οΙ ίδιοι οι χριστιανοί έχουν κάποιο πρόβλημα να παραδεχτούν και να διδάξουν ότι ο Θεός έχει νόμο, ή νόμους, αν θέλετε.

Ως άνθρωποι, αντιδρούμε θεωρητικά και πρακτικά με κάθε μορφής νόμο που μας επιβάλλεται "απ' έξω" και περιορίζει την ελευθερία μας. Και αυτό γιατί οι νόμοι αποτελούν πάντοτε δεσμά, ακόμη κι αν μας προστατεύουν από  άλλα δεσμά, πολύ χειρότερα και καταπιεστικά από εκείνα που μας περιορίζουν. 

Ας το κάνουμε πιο απλό. Ο νόμος και οι εντολές του Θεού είναι αυτό που είναι: νόμος και εντολές. Όπως και αν τις πούμε, έχουν το σκοπό να "περιορίσουν" τη ζωική έκφραση της ελευθερίας μας και την αυθόρμητη και, δυστυχώς για όσο καιρό τη φέρουμε, αμαρτωλή φύση μας, ώστε να μην παγιδευτούμε σε πολύ χειρότερα δεσμά. Αυτό συμβαίνει να το ξεχνάμε. Νομίζουμε ότι η ανθρώπινη φύση μας, άπαξ και αναγεννηθήκαμε και γίναμε καινούργια πνευματικά δημιουργήματα, ακυρώθηκε ως δια μιας. Τι ρόλο έχουν τώρα τα πρέπει και τα μη, τα κάνε και τα μην κάνεις; Είμαστε πια ελεύθεροι  άνθρωποι.

Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι για να υπακούμε σε έναν νέο νόμο, τον νόμο του Θεού, και να μπορούμε να τον υπακούμε ελεύθερα, χωρίς τη δύναμη που λέγεται αμαρτία να μας τραβάει διαρκώς κάτω. Αυτή η ελευθερία δεν είναι ελευθερία από τις εντολές του Θεού, αλλά ελευθερία για να  υπακούσουμε στο  "νόμο του Πνεύματος της ζωής", που μας ελευθέρωσε "από τον νόμο τής αμαρτίας και του θανάτου"  (Ρωμαίους 8:2).

"Νόμος της αμαρτίας και του θανάτου" σημαίνει απόλυτη κυριαρχία, ώστε να μην μπορούμε να κάνουμε  τις εντολές του Θεού, όσο κι αν προσπαθούμε. "Νόμος του Πνεύματος" σημαίνει ότι είμαστε πια ελεύθεροι  να υπακούμε  σ' αυτά που ο Θεός μάς ζητά - και να υπακούμε ελεύθερα - παρά τους περιορισμούς που μας θέτει. Ο νόμος του Θεού, είτε με τη θετική  μορφή "κάνε" είτε με την αρνητική "μην κάνεις" είναι νόμος ελευθερίας, γιατί  προφυλάσσει τον άνθρωπο που θα τον ακολουθήσει να μην πέσει στα χέρια άλλων "νόμων",  καταδυναστευτικών και θλιβερών που δένουν την ψυχή.