" Εσύ έρχεσαι εναντίον μου με ρομφαία, και δόρυ, και ασπίδα· εγώ, όμως, έρχομαι εναντίον σου στο όνομα του Κυρίου των δυνάμεων... ". Σαμουήλ 17:45.
Τελευταία συλλογίζομαι τη μάχη του Δαβίδ με τον Γολιάθ. Είναι μια ωραία ιστορία, ηρωική, που μας γεμίζει θαυμασμό για τον Θεό και τον Δαβίδ. Η εντυπωσιακή νίκη του Δαβίδ απέναντι στον πανίσχυρο και αλαζονικό Γολιάθ μάς δίνει θάρρος. Ξέρουμε ότι με τον Θεό στο πλευρό μας τίποτα δεν είναι αδύνατο. Και ξέρουμε, επίσης, ότι η πίστη κερδίζει πάντα τις μάχες που δίνει, όταν πρόκειται για τη δόξα του Θεού.
Ωστόσο, αυτό που σκέφτομαι δεν είναι το αποτέλεσμα. Είναι τα βήματα που οδήγησαν στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ο Δαβίδ δεν έδωσε μία μάχη εκείνη την ημέρα, έδωσε και κάποιες άλλες - μικρότερες σίγουρα - μα ήταν μάχες.
Η πρώτη ήταν η επίπληξη και η οργή του αδελφού του, του Ελιάβ. Κατηγόρησε άδικα τον Δαβίδ για αμέλεια στο καθήκον του, διότι είχε αφήσει τα πρόβατα για να πάει στο πεδίο της μάχης, όπως τον είχε προστάξει ο πατέρας του. Τον κατηγόρησε για περηφάνια και πονηριά, γεγονός που θα έπρεπε να τον είχε στενοχωρήσει. Δεν είναι μικρό πράγμα να σε υποπτεύονται και να σε κατηγορούν τα αδέλφια σου.
Η δεύτερη μάχη ήταν η αποτροπή του Σαούλ. Όταν ο βασιλιάς άκουσε ότι ο Δαβίδ ήταν πρόθυμος να αντιμετωπίσει τον Γολιάθ, συνόψισε την κατάσταση με τα εξής λόγια: " Δεν μπορείς να πας ενάντια σ' αυτόν τον Φιλισταίο για να πολεμήσεις μαζί του· επειδή, εσύ είσαι παιδί, κι αυτός είναι άνδρας πολεμιστής από τη νιότη του " (Α' Σαμουήλ 17:33). Εν ολίγοις, ξέχνα το, αυτή η μάχη δεν είναι για σένα. Δεν θα τα καταφέρεις. Σας έτυχε να το ακούσετε να σας το λένε;
Η τρίτη και η χειρότερη ήταν η καταφρόνηση του Γολιάθ. " Έλα σε μένα και θα παραδώσω τις σάρκες σου στα πουλιά τού ουρανού, και στα θηρία τού χωραφιού " (Α' Σαμουήλ 17:44). Τέρμα, λοιπόν, τα ψέματα. Αφού αποφάσισες να αψηφήσεις τη λογική, τις επιπλήξεις και τις συμβουλές, και βγήκες μπροστά, να είσαι έτοιμος να υποστείς τις συνέπειες.
Ο Δαβίδ εκπλήσσει με τη σταθερή του πίστη και επιμονή. Έδωσε την τελική μάχη. Αλλά είχε υπερπηδήσει πριν τόσα εμπόδια. Είχε κλείσει τα αυτιά του σε επιπλήξεις που τον προσέβαλλαν. Είχε κλείσει τα αυτιά του σε συμβουλές που τον αποθάρρυναν. Είχε κλείσει τα αυτιά του στους εκφοβισμούς και τις ειρωνείες του εχθρού. Κοίταξε μόνο στον Θεό και στη νίκη, για την οποία δεν είχε καμιά αμφιβολία. Και νίκησε! Υπερίσχυσε " με τη σφενδόνη και με την πέτρα " (Α' Σαμουήλ 17:50), αλλά η πίστη του είχε ήδη νικήσει όλα τα εμπόδια που είχαν ορθωθεί στο δρόμο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου