Μοιραίες συγκρίσεις

  " Και ξάφνου, μια γυναίκα Χαναναία, που βγήκε από εκείνα τα όρια, κραύγασε σ' αυτόν, λέγοντας: Ελέησέ με, Κύριε, γιε τού Δαβίδ· η θυγατέρα μου δαιμονίζεται σκληρά.  Κι εκείνος δεν της αποκρίθηκε έναν λόγο ". Ματθαίος 15: 22-23.

Στη ζωή μας είναι αδύνατον να μην μπούμε στη διαδικασία των συγκρίσεων. Συγκρίνουμε σχεδόν τα πάντα και βγάζουμε τα συμπεράσματά μας. Συγκρίνουμε την ομορφιά και τη δύναμή μας. Την αξία και τον πλούτο μας. Τα ταλέντα και τις επιτυχίες μας. Τον άντρα μας, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Καταλήγουμε να είμαστε ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι λαμβάνοντας συχνά υπόψη μας και τη ζωή των άλλων. 

Κάποτε, οι συγκρίσεις μας μεταφέρονται στον πνευματικό τομέα, και  εδώ  οι χριστιανοί χάνουν μεγάλο μέρος της πίστης τους και της επιμονής τους. Γιατί το δικό μου παιδί δεν δόθηκε ποτέ στον Θεό, αν και εγώ αναλώθηκα να το μεγαλώσω με πνευματικές αρχές, ενώ του χριστιανού φίλου μου, που δεν ασχολήθηκε ποτέ ουσιαστικά με τα πνευματικά πράγματα, είναι ένας ζεστός χριστιανός; Γιατί ενώ εγώ προσευχόμουν σοβαρά ο Θεός να μου χαρίσει μια σωστή οικογένεια, τελικά ένας πιο χαλαρός και "αξόδευτος" τρόπος έφερε στη ζωή άλλων ευλογίες που εγώ χρόνια ανέμενα; Γιατί να επιμένω και να φθείρομαι, όταν τίποτα δεν αλλάζει; Και τα γιατί δεν τελειώνουν...

Αν έχετε πέσει στην παγίδα των συγκρίσεων -και ποιος δεν έχει πέσει δηλαδή- ίσως είναι καιρός να κλείσετε την πόρτα που οδηγεί στην πίκρα, τη ζήλια και την παραίτηση. Ο διάβολος δουλεύει πολύ καλά με τις συγκρίσεις, ιδιαίτερα σε συνειδητούς χριστιανούς, που θέλουν να αρέσουν στον Θεό. Ο διάβολος, μέσα από τις συγκρίσεις, θα σας πείσει να εγκαταλείψετε τις όποιες προσπάθειές σας, διότι ακριβώς δίπλα σας τα πράγματα λειτουργούν  πιο απλά και ξεκούραστα! Με εκλογίκευση, θα σας πείσει να παραιτηθείτε. Στο κάτω κάτω, δεν  κερδίσατε πολλά με το να επιμένετε στους ευθείς δρόμους του Θεού, θα σας υπενθυμίσει.

Είναι αλήθεια ότι οι ζωές μας είναι διαφορετικές, το ίδιο και οι τρόποι που ο Θεός χρησιμοποιεί σε εμάς. Ίσως θα θέλαμε να ήμασταν από εκείνους που ο Χριστός γιάτρεψε άμεσα και όχι η Χαναναία που πάλευε να πάρει από τον Χριστό τη θεραπεία για την άρρωστη κόρη της. Ίσως θα προτιμούσαμε "ξεκούραστες"  απαντήσεις και όχι σιωπή και αδιαφορία από τον Θεό. Αν η Χαναναία είχε κάνει συγκρίσεις πάνω σ' αυτά που είχε ακούσει ότι έκανε ο Χριστός, θα είχε εγκαταλείψει τις προσπάθειές της από την αρχή. Αλλά ευτυχώς, δεν έκανε. Το πώς είχε ενεργήσει ο Χριστός στους άλλους, δεν την ενδιέφερε. Δεν έχασε την πίστη και την επιμονή της και αυτό ήταν το κλειδί για να πάρει από τον Κύριο το αίτημά της.

Μη συγκρίνεσαι με άλλους. Μην εκλογικεύεις πνευματικές μάχες. Οι απαντήσεις του Θεού δεν έρχονται σε όλους μας από τον ίδιο δρόμο και με την ίδια διαδικασία. Κάνε ό,τι ξέρεις ότι αρέσει στον Θεό. Δώσε ό,τι το καλύτερο και το περισσότερο μπορείς, χωρίς να καταβληθείς. Δώσε, επέμενε και περίμενε. Κι αν τίποτα δεν αλλάξει τελικά στη ζωή σου - πράγμα αμφίβολο - θα ξέρεις τουλάχιστον ότι έκανες το μέρος σου.