" Εσείς, όμως, αγαπητοί, ενώ θα εποικοδομείτε τον εαυτό σας επάνω στην αγιότατη πίστη σας, προσευχόμενοι εν Πνεύματι Αγίω, φυλάξτε τον εαυτό σας στην αγάπη τού Θεού [...] ". Ιούδας 1:20-21.
Πώς προσεύχομαι; Μα, τι ερώτηση; Προσεύχομαι όπως ακριβώς ζω. Προσεύχομαι με το Άγιο Πνεύμα όταν στην κάθε μου μέρα ζω σύμφωνα με το Άγιο Πνεύμα. Γιατί είναι ουτοπικό και παράδοξο μαζί να ζω κατά σάρκα και να προσεύχομαι εν πνεύματι. Είναι αδύνατον να έχω διαρκώς στο μυαλό μου κοσμικούς στόχους, επιθυμίες, αγωνίες, εσωτερικές μάχες, ζήλιες, πικρίες, ανταγωνισμούς και ταυτόχρονα να προσεύχομαι εμπνεόμενος από το Άγιο Πνεύμα.
Στην ιδεολογική και πνευματική σύγχυση των καιρών μας όλα είναι δυνατά και συνδυάζονται. Πού το πρόβλημα να ασχολούμαι όλη την ημέρα με το τι θέλω, τι μου αρέσει, πώς είμαι, τι πιστεύουν οι άλλοι για μένα, πώς θα είμαι ικανοποιημένος και ταυτόχρονα να προσεύχομαι για τη βασιλεία του Θεού, το θέλημά Του και τα σχέδιά Του στη ζωή μου; Πού το πρόβλημα να ζω με κέντρο τον εαυτό μου και τις ανάγκες μου, αλλά να προσεύχομαι ταυτόχρονα για τους άλλους και τα θέματά τους;
Τα παραπάνω είναι μια αδύνατη συνθήκη. Γιατί όταν το εγώ είναι στο κέντρο της ύπαρξής μου, δεν μπορεί παράλληλα το Άγιο Πνεύμα να είναι στο κέντρο των επιθυμιών μου. Ακόμη και στην περίπτωση που καταφέρω μέσα στον κυκεώνα των ζητημάτων μου να χωρέσω τη βασιλεία του Θεού, οι προσευχές μου είναι ξύλινα λόγια. Δεν αφορούν τον Θεό, αφού ουσιαστικά ούτε και εμένα την ίδια αφορούν. Από τη στιγμή που επιλέγω να ζω μια ζωή σαρκική που περιστρέφεται γύρω από επιθυμίες και στάσεις που έχουν να κάνουν με τον δικό μου κόσμο, ο οποίος αφήνει πολύ λίγο χώρο στις επιθυμίες του Αγίου Πνεύματος, όσο σωστά κι αν προσεύχομαι, αποτελεσματικά δεν προσεύχομαι.
Η προσευχή που πηγάζει από το Άγιο Πνεύμα ξεκινά από μία ζωή που διοικείται από το Άγιο Πνεύμα. Η προσευχή στην οποία ευαρεστείται ο Θεός είναι συνάρτηση μιας ζωής που ευαρεστεί τον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου