«Η υπερηφάνεια του ανθρώπου θα τον ταπεινώσει· ενώ ο ταπεινόφρονας απολαμβάνει τιμή». Παροιμίες 29:23.
Οι πιστοί χριστιανοί και όσοι σέβονται επίσης τον Θεό κρατιούνται μακριά από την αμαρτία και καλά κάνουν. Εντούτοις, υπάρχει μια μορφή αμαρτίας που είναι η χειρότερη απ’ όλες: ο εγωισμός, ο οποίος είναι αρκετός να σε καταστρέψει.

Ο Θεός μέσα στη Βίβλο δείχνεται γεμάτος έλεος για όλες εκείνες τις ανθρώπινες αμαρτίες που γεννά η αμαρτωλή φύση μας. Και ενώ είναι γεμάτος συγχώρηση γι’ αυτές, δεν φαίνεται να δείχνει έλεος στην περηφάνια που είναι η αρχή κάθε κακού. Από περηφάνια ο διάβολος ξέπεσε από τη θέση που τον είχε θέσει ο Θεός και κατέληξε να μισεί και να μάχεται τον Δημιουργό του. Μπορεί επίσης να μην πιστεύαμε ότι η περηφάνια είναι η αρχή κάθε κακού, αν δεν τη βλέπαμε να παρελάζει γύρω μας και αν δεν βλέπαμε και το σπόρο της μέσα μας.
Στη Γραφή ο Θεός κατακεραυνώνει την περηφάνια όπου τη συναντήσει. Τα παραδείγματα δεν λείπουν: ο Αδάμ και η Εύα φαντάστηκαν τους εαυτούς τους όχι μόνο ν’ απολαμβάνουν έναν όμορφο απαγορευμένο καρπό, αλλά να ανοίγουν τα μάτια τους και να γίνονται θεοί. Ο Κάιν έμεινε αμετανόητα περήφανος, ο Σαούλ και ο Αβεσσαλώμ το ίδιο. Ο υπερήφανος Ναβουχοδονόσορας επιβεβαίωσε με την εξευτελιστική πτώση του ότι το μεγαλείο της Βαβυλώνας και η ένδοξη φήμη του μπορούσαν να γίνουν σκόνη. Τέλος, τα περισσότερα ουαί του Χριστού στρέφονταν εναντίον των «εξαίρετων» Φαρισαίων που ήταν εγωιστές και δεν ήξεραν τι θα πει ταπείνωση.
Τι θα πει ταπείνωση; Ταπείνωση είναι να μπορώ να κατεβάζω τον εαυτό μου. Ταπείνωση είναι να γνωρίζω τα λάθη και τις αδυναμίες μου και να μην τις φορτώνω σε άλλους. Ταπείνωση είναι να μην έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου, τη φήμη μου, τις ικανότητές μου. Ταπείνωση είναι να δέχομαι την παιδεία του Θεού χωρίς να πιστεύω ότι αξίζω καλύτερα απ’ αυτό που ο Θεός επιτρέπει στη ζωή μου. Ταπείνωση είναι να μπορώ να ζητώ συγνώμη και να μη συνεχίζω πιστεύοντας ότι ο χρόνος θεραπεύει, ενώ είναι η ταπείνωση που θεραπεύει.
Οι άνθρωποι φοβούνται να ταπεινώσουν τον εαυτό τους. Κάνουν λάθος, επειδή η ταπείνωση οδηγεί στη δικαίωση, ακόμη κι αν είναι κάποιος φταίχτης. Ο τελώνης είχε το θάρρος της ταπείνωσης. Η γυναίκα που έκλαιγε στα πόδια του Ιησού και σκούπιζε με τα μαλλιά της τα δάκρυα είχε αυτό το θάρρος. Δεν ζήτησε συγχώρηση, αλλά της την έδωσε ο Χριστός όταν είδε την ταπείνωσή της. Μη φοβάστε την ταπείνωση στη σχέση σας με τον Θεό ή τους ανθρώπους, φοβηθείτε καλύτερα τον εγωισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου