Προς Εμμαούς

03 Φεβρουαρίου 2020

Κανένα μέτρο δεν μοιάζει υπερβολικό σε περίπτωση κινδύνου

« [...] αυτός που γεννήθηκε από τον Θεό διαφυλάττει τον εαυτό του, και ο πονηρός δεν τον αγγίζει». Α΄Ιωάννη 5: 18.

Καθώς διαβάζουμε για την επιδημία του κορωνοϊού και την παγκόσμια ανησυχία, δεν μας φαίνεται καθόλου περίεργο που η Κίνα έχει λάβει δραματικά μέτρα καταστολής της εξάπλωσής της, ενώ οι περισσότερες χώρες έχουν σημάνει έκτατο συναγερμό. Απόλυτα λογικό: κανένα μέτρο δεν μοιάζει υπερβολικό σε περίπτωση κινδύνου και απώλεια της ζωής. Ούτε οι άνθρωποι που κυκλοφορούν με μάσκες, ούτε οι πόλεις–φαντάσματα από την απαγόρευση των μετακινήσεων, ούτε οι εξονυχιστικοί έλεγχοι στα αεροδρόμια. Όλα έχουν νόημα στο πλαίσιο της υπάρχουσας υγειονομικής απειλής και η κρίση του κάθε ατόμου το ωθεί να συμμορφώνεται, γιατί θέλει να ζήσει.

Διαβάζοντας την Αγία Γραφή, βρίσκει κανείς ένα πλήθος προειδοποιήσεων και οδηγιών προς συμμόρφωσή μας, γιατί ο  στόχος του Θεού είναι η διαφύλαξη της πνευματικής μας ζωής. Αν «ολόκληρος ο κόσμος είναι στην κυριαρχία τού πονηρού» (Α΄Ιωάννη 5:19) - όχι γιατί όλα αυτά που υπάρχουν εκεί έξω είναι εξ ορισμού κακά, αλλά γιατί οι δυνάμεις που τα κινούν είναι πονηρές-, νομίζω ότι είναι αφέλεια να μην πάρουμε τα δικά μας μέτρα αυτοπροστασίας, ανεξάρτητα απ’ αυτά που κάνει ο Θεός για να μας προστατέψει.  

Ο Ιωάννης επιμένει λέγοντας ότι «[...] αυτός που γεννήθηκε από τον Θεό διαφυλάττει τον εαυτό του, και ο πονηρός δεν τον αγγίζει» (Α΄Ιωάννη 5: 18). Χρειάζεται να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φυλάξουμε τον εαυτό μας από πράγματα που μπορεί να βλάψουν την πνευματική μας υγεία. Ο καθένας ξέρει που «νοσεί» εύκολα και κυρίως ξέρει πιο κομμάτι της υγείας του και της σχέσης του με τον Θεό και τους γύρω του θέλει να προστατέψει.

Ένα μέτρο δικής μου αυτοπροστασίας στη σχέση μου με τον Θεό, τον εαυτό μου και τους δικούς μου, το οποίο δεν έχω καν μετανιώσει. Όταν αποφάσισα τελευταία να κάνω ένα προσωπικό προφίλ σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, αρνήθηκα κατηγορηματικά να κατεβάσω την εφαρμογή στο κινητό μου τηλέφωνο. Έβρισκα ήδη ότι είναι πολύ μεγάλη η ενέργεια και ο χρόνος που μου τρώει το κινητό, ένα συνεχές «ντιν» για κάποια ενημέρωση, οι κλήσεις, τα ποικίλα μηνύματα, η οικογένεια, οι ομάδες, οι φίλοι, οι μαθητές, οι ειδήσεις... Γνωρίζοντας ότι χάνω κάθε τόσο πολύτιμο χρόνο που θα μπορούσε να ξοδευτεί πιο παραγωγικά σε άλλες κατευθύνσεις, βγήκα σχεδόν απ’ όλες τις ομάδες, έκανα σίγαση στις ελάχιστες που έμεινα, μπαίνω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια φορά τη μέρα από υπολογιστή,  απαντώ σε μηνύματα και κλήσεις που δεν επείγουν κάποιες συγκεκριμένες ώρες. Στερητικό; Υπερβολικό; Για κάποιους μπορεί, για μένα καθόλου.

Κανένα μέτρο δεν είναι υπερβολικό σε περίπτωση κινδύνου. Σκέψου εσύ προσωπικά τι δεν θα ήθελες να χάσεις. Τον χρόνο σου, την ισορροπία σου, την προσευχή και τη μελέτη της Βίβλου, την καλή επαφή με τους δικούς σου και την εκκλησία, κάποια διακονία, την εγκράτειά σου, την καλή σου συνείδηση; Σκέψου τι δεν θα ήθελες να αγγίξει ο εχθρός στη ζωή σου και φύλαξε τον εαυτό σου από το να του ανοίγεις πόρτες.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου