Καιρός για εκκαθάριση: Πετάξτε!

Το έχει η αλλαγή της σεζόν. Ανοίγουμε ντουλάπες, μπαούλα, πατάρια και κάνουμε τις απαραίτητες ενέργειες αποκατάστασης και εκκαθάρισης, εν όψει του καλοκαιριού. Σε μα πρόσφατη, μαζί με το βόλεμα ρούχων, χαλιών και πραγμάτων, ξεθάψαμε και ένα σωρό «αρχαιότητες» που έπιαναν το πατάρι. Από απαρχαιωμένα πλέον πανεπιστημιακά εγχειρίδια και σημειώσεις δεύτερης γενιάς, σε παιδικά γιογιό και κάστρα τρίτης έως ένα σωρό ενθύμια πρώτης γενιάς. Εδώ και χρόνια ήθελα να τα πετάξω, αλλά κάποιο μέλος της οικογένειας διαφωνούσε.

Ωστόσο, φέτος, με το που είπα πάλι : «Δεν τα πετάμε όλα αυτά, τι τα θέλουμε αφού έχουμε όλο και λιγότερο χώρο;»  οι αρχαιολογίες μας βρέθηκαν στους κάδους ανακύκλωσης. Φαίνεται ότι πετάς όταν έχεις αντιληφθεί ότι όλη αυτή η συσσώρευση μπορεί να μοιάζει χρήσιμη και ευχάριστη, αλλά κατά βάθος είναι περιττή και επιβαρυντική. Όταν δεν μένει χώρος για τα ουσιαστικά, είναι δείγμα ωριμότητας να ξεφορτωθείς τα παιχνίδια του παιδιού σου, άχρηστα βιβλία των 20 χρόνων σου, ένα σωρό ενθύμια και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, με γνώμονα ν’ ανοίξεις χώρο για πιο χρήσιμα και απαραίτητα πράγματα.

Τι κρατάω μέσα μου μετά από χρόνια περπατήματος με τον Χριστό, αναρωτιέμαι. Τι ξεφορτώθηκα τελευταία; Ωρίμασα κάπως στη συμπεριφορά μου, ώστε να μην χρειάζομαι πλέον την υποκρισία, την κακία, τη ζήλια και ούτω κάθε εξής; «Αφού, λοιπόν, απορρίψετε κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές …» (Α΄Πέτρου 2:1) αφορά εκκαθάριση από συνήθειες και τάσεις ζωής. Αν αποφασίζαμε να τα ξεφορτωθούμε, θα μέναμε «φτωχότεροι»  από τη «χρησιμότητά τους»;  Δηλαδή, αν υποκρίνομαι όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, αν ζηλεύω ή έχω πονηριά στις ενέργειές μου, αν λέω ανακριβή και φλύαρα πράγματα «ικανοποιεί», «ξελασπώνει» και ενίοτε «εξισορροπεί» τις σχέσεις; Μάλλον ναι, αλλά…

Αλλά όλα αυτά δηλητηριάζουν την ψυχή και κουράζουν το μυαλό, Μακροπρόθεσμα, αφαιρούν την πίστη, την αγάπη, την εμπιστοσύνη, τη συνεργασία, την αγαθή συνείδηση. Επιπλέον, λυπούν το Άγιο Πνεύμα που δυσκολεύεται να βρει χώρο ανοικτό για να βάλει πιο χρήσιμα πράγματα στη ζωή μας. Όσο ωριμάζουμε, θέλουμε την τελειότητα, όχι την μετριότητα. Θέλουμε τη χρησιμότητα, όχι το ανούσιο. Θέλουμε την αγάπη, όχι την υποκρισία και την κακία. «Αφού, λοιπόν, απορρίψετε κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές,  επιποθήστε, ως νεογέννητα βρέφη, το λογικό άδολο γάλα, για να αυξηθείτε διαμέσου αυτού». Α΄Πέτρου 2:1-2.