Μα, γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε;

«Από πού προέρχονται οι πόλεμοι και οι διαμάχες ανάμεσά σας; Όχι από εδώ, από τις ηδονές σας, οι οποίες αντιμάχονται μέσα στα μέλη σας;». Ιάκωβος 1:1.

Στα πρώτα βήματα  της χριστιανικής εκκλησίας, η αγάπη, η ομοψυχία και η αταλάντευτη επιθυμία των αδελφών να είναι μαζί έκαναν την αποστολική εκκλησία να ξεχωρίζει. Με το πέρασμα των χρόνων άρχισαν να φαίνονται τα προβλήματα. Σήμερα, τα ζητήματα προς λύση των εκκλησιών είναι ακόμη πιο σύνθετα και πολύπλοκα. Ωστόσο αυτό που ταλανίζει έντονα την εκκλησία είναι η δυσκολία των αδελφών να είναι μαζί, η αδυναμία τους να μπορούν να καταλαβαίνονται, να συνεννοούνται και να συνεργάζονται.

Ίσως θα μπορούσαμε να κάνουμε μια ωραία κοινωνιολογική ανάλυση, που θα ξεκινούσε από την νέα αντίληψη της ατομικότητας στη μεταμοντέρνα εποχή και θα κατέληγε στην  καταναλωτική, ανταγωνιστική και  αποτελεσματική θεώρηση για την αντίληψη της ζωής που μας φέρνει σε σύγκρουση. Εντούτοις, δεν χρειάζεται να πάμε τόσο βαθιά, γιατί η Αγία Γραφή αναφέρει τα ίδια με πολύ πιο κατανοητούς όρους για όλους μας.

Αγαπάμε τον εαυτό μας. Ναι, δυστυχώς. Γι’ αυτό έχουμε πολλές συγκρούσεις και «πολέμους», επειδή προκρίνουμε τις ηδονές μας. Ηδονή είναι  η προσωπική ευχαρίστηση και τέρψη. Αυτός που θέλω να ικανοποιηθεί πρωτίστως είναι ο εαυτός μου. Λοιπόν, πώς γίνεται ν’ αλλάξω τρόπο σκέψης, συνήθειες, προτιμήσεις, σχέδια για να μην πληγωθείς εσύ; Μέσα μου έχω επιθυμίες που θα καταλήξουν σε διαμάχη όταν εμποδιστώ να τις πραγματοποιήσω. Επίσης, μέσα μου έχω συγκρούσεις, γιατί ζηλεύω πράγματα τα οποία κάποιοι άλλοι έχουν ή που μπορεί να τα αποκτήσουν πριν από μένα, αν δεν κάνω κάτι.  

Αγαπάμε τον κόσμο. Ναι, δυστυχώς πάλι. Δεν είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε έξω από την καρδιά μας και μακριά από τις χριστιανικές μας σχέσεις τον τόσο «λαμπερό», επιτυχημένο, ανταγωνιστικό και ματαιόδοξο κόσμο. Αντιγράφουμε επιθυμίες. Αντιγράφουμε μοντέλα επιτυχίας. Αντιγράφουμε στάσεις ζωής. Αντιγράφουμε χειρισμούς και αντιδράσεις.

Είμαστε περήφανοι. Και η περηφάνια είναι το πιο εύκολο εργαλείο στα χέρια του διαβόλου. Μας λέει πόσο σπουδαίοι είμαστε, πόσο έξυπνοι, τι αξίζουμε. Τι δικαιούμαστε να απολαύσουμε στη ζωή, ανεξάρτητα από το πόσοι μπορούν να πληγωθούν και να αδικηθούν απ’ αυτά που εμείς σχεδιάζουμε να κάνουμε. Τα οποία τα κάνουμε σίγουρα καλύτερα από τους άλλους!