Ραντεβού που χάθηκαν

«Μήπως είδατε εκείνον, που αγαπάει η ψυχή μου;» Άσμα Ασμάτων 3:3.

 

Αν κάποιο άτομο σάς αρέσει και θα θέλατε να το γνωρίσετε καλύτερα, ή αν είστε ερωτευμένος/η, αυτό που σκέφτεστε είναι να μπορούσατε να τον/τη συναντήσετε. Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε, είναι αδιανόητο να σκεφτόμαστε ένα άτομο ή να έχουμε συναισθήματα γι’ αυτό, και να μην επιδιώκουμε να το συναντήσουμε.

 

Αν αγαπάμε πραγματικά τον Θεό και δεν μπορούμε να διανοηθούμε τη ζωή μας χωρίς την παρουσία Του, θα κάνουμε κάτι για να βρεθούμε στην παρουσία Του. Πόσες φορές δεν «στήσαμε» τον Κύριο σε «ραντεβού» που χάθηκαν. Με διάφορους τρόπους και δικαιολογίες Τον «ξαποστείλαμε», όπως ξαποστέλλουμε με ευγενικό τρόπο άτομα για τα οποία δεν έχουμε αληθινό ενδιαφέρον ή ειλικρινή συναισθήματα.

 

«Θεέ μου, νυστάζω τόσο το πρωί», έτσι, η πολύτιμη ώρα της μελέτης της Βίβλου και της προσευχής πέταξε. Μετά αρχίζει το τρέξιμο της μέρας: «Κύριε, βλέπεις τι γίνεται, νομίζω ότι με καταλαβαίνεις…»  Άλλοτε, οι φίλοι, τα μηνύματα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διεκδικούν ακόμη και εκείνον τον χρόνο που θα έπρεπε να δώσουμε στον Σωτήρα μας, ο οποίος περιμένει με υπομονή να Τον συναντήσουμε στο δικό μας ραντεβού. Αν μας πάρει το βράδυ και δεν έχουμε προλάβει να μαζέψουμε τις δουλειές μας, νιώθουμε πτώμα και το μυαλό μας δεν μπορεί να συγκεντρωθεί. Άστε που κάποτε ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα ή μια αγαπημένη σειρά κλέβουν και τον τελευταίο χρόνο που θα μπορούσε να αφιερωθεί στον Θεό.

 

Αλήθεια, σε πόσα πολλά ραντεβού ο Κύριος μάς περίμενε μάταια; Πόσο θα ήθελε να ανανεώσει την πίστη μας, να θερμάνει την αγάπη μας, να μας φανερώσει τον εαυτό Του και να μας φέρει πιο κοντά Του; Ας μη σκορπάμε τον πολύτιμο χρόνο μας και τις πολύτιμες ευλογίες που ο Θεός έχει να μας δώσει μέσα από την κοινωνία μαζί Του. Αν Τον αγαπάμε, θα στενοχωριόμαστε για όλα εκείνα τα ραντεβού που χάθηκαν. Θα επιδιώκουμε καθημερινά να στριμώχνουμε το πρόγραμμά μας, τις τόσες δουλειές μας αλλά και τις απαιτήσεις των άλλων, ώστε να Τον συναντήσουμε και να μοιραστούμε αμοιβαία την καρδιά και τις σκέψεις μας.