Έρημος τόπος και περασμένη ώρα;

 

Έχουμε συνηθίσει στη ζωή μας να προσεγγίζουμε την καθημερινότητά μας και τις ανάγκες μας με λογικούς συλλογισμούς, αλίμονο αν δεν το κάναμε. Ο Θεός μάς προίκισε με λογική ικανότητα και περιμένει από μας να τη χρησιμοποιούμε για να φέρουμε τη ζωή μας εις πέρας.

 

Ωστόσο, υπάρχουν φορές που ο Θεός ξεπερνά τη λογική μας και καλύπτει τις ανάγκες μας μέσα από ελάχιστες προοπτικές ή διαμορφωμένες συνθήκες. «Δεν υπάρχει στον Κύριο εμπόδιο, να σώσει με πολλούς ή με λίγους (Α΄Σαμουήλ 14:6). Όπως ακριβώς δεν υπάρχει δυσκολία στον Θεό να ενεργήσει θαυμαστά σε έναν «έρημο» τόπο ή σε μια «περασμένη» ώρα, ώστε να προμηθεύσει όλα αυτά που χρειάζεται η κάθε ανθρώπινη ψυχή, ώστε να χορτάσει και να μην αποκάμει.

 

Όταν ο Χριστός χόρτασε με θαυμαστό τρόπο δύο φορές τα πλήθη, πολλαπλασιάζοντας τους άρτους και τα ψάρια, ο τόπος ήταν έρημος και η ώρα περασμένη. Αν και οι μαθητές είχαν προτείνει τον πιο ευλογοφανή συλλογισμό -να απολύσουν τα πλήθη για να πάνε ν’ αγοράσουν την αναγκαία τροφή -, ο Κύριος αντιπρότεινε να τους ταΐσουν οι ίδιοι, χρησιμοποιώντας τα ελάχιστα που είχαν. Οι «προβληματικές» συγκυρίες δεν είναι εμπόδιο για τον Χριστό στο να καλύψει τις ανθρώπινες ανάγκες. Ο Χριστός μπορεί να δίνει λύσεις εκεί που είμαστε και να χρησιμοποιεί αυτά που έχουμε (τα ελάχιστα), δεν πάει ο τόπος να είναι έρημος και η ώρα περασμένη.

 

Η παρατεταμένη περίοδος της πανδημίας έχει φέρει πολλούς στα όριά τους. Για διάφορες συνθήκες μπορεί κανείς να πει: ο τόπος είναι «έρημος» και η ώρα «περασμένη». Για άλλους, που βιώνουν όλο αυτό μάλλον μόνοι, με τον χρόνο να μετρά αντίστροφα, γίνεται βαριά καθημερινή εμπειρία ο «έρημος τόπος» και «η περασμένη ώρα». Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν πάντα λύσεις στα χέρια του Θεού ακόμη και όταν η ζωή μοιάζει να έχει σταματήσει. Εκείνος θα καλύψει τις ανθρώπινες ανάγκες μας πέρα και πάνω από τη λογική μας, διότι οι ευλογίες Του μπορούν να μας βρουν ακόμη και στον έρημο τόπο, μια περασμένη ώρα.

«Και όταν έγινε βράδυ, ήρθαν σ' αυτόν οι μαθητές του, λέγοντας: Ο τόπος είναι έρημος, και η ώρα έχει ήδη περάσει· απόλυσε τα πλήθη, για να πάνε στις κωμοπόλεις και να αγοράσουν τροφές για τον εαυτό τους.  Και ο Ιησούς είπε σ' αυτούς: Δεν έχουν ανάγκη να πάνε· δώστε τους εσείς να φάνε». Ματθαίος 14:15-16.