Ο πνευματικός καρπός ξεκινά από μέσα μας

 

«Ο καρπός, όμως, του Πνεύματος είναι: Αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια• ενάντια στους ανθρώπους αυτού του είδους δεν υπάρχει νόμος». Γαλάτες 5:22.

 

Ο Χριστός μάς κάλεσε για να εξαγγείλουμε τις αρετές Του, γι’ αυτό μας έδωσε νέα καρδιά και νέο πνεύμα στη θέση της παλιάς, πέτρινης καρδιάς. Μέσα από αυτή τη νέα καρδιά, δείχνουμε στους γύρω μας τον χαρακτήρα του Θεού. Όσο ο εσωτερικός μας άνθρωπος δουλεύεται από τον Θεό, όσο αφήνουμε, δηλαδή, τον Κύριο να μας διαπλάθει σύμφωνα με την εικόνα Του, γινόμαστε όλο και πιο καθαροί και ευάρεστοι σε Θεό και ανθρώπους.

 

Ο καρπός του Πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά , η ειρήνη, η καλοσύνη, η πίστη, η εγκράτεια και τόσα άλλα στα οποία πρέπει να αυξανόμαστε, όχι να μένουμε στάσιμοι. Χαρά μέσα σε κάποιο αδιέξοδο ή στη μοναξιά. Ειρήνη όταν οι σχέσεις γίνονται συγκρουσιακές, όταν η ψυχή αμφιβάλλει. Εγκράτεια όταν τα θέλω απαιτούν χώρο που δεν τους ανήκει. Αγαθοσύνη όταν το σύστημα γύρω προτάσσει το εγώ μας στο κέντρο και όλους τους άλλους πίσω από μας και τις ανάγκες /επιθυμίες μας.

 

Όμως, πολλοί χριστιανοί ελκύονται από τους τύπους, τις νόρμες και τους κανόνες. Με το πέρασμα του χρόνου τείνουν να υποκαθιστούν τη σχέση τους με τον Θεό μ’ ένα θρησκευτικό σύστημα, μια θρησκευτική ρουτίνα. Το να πηγαίνουμε στην εκκλησία, να εκτελούμε κάποια καλά έργα, να ευαγγελίζουμε, να διανέμουμε συσσίτια και ρούχα, να μεταδίδουμε μηνύματα, γίνεται πιο σπουδαίο από το ν’ αφήνουμε καθημερινά το Πνεύμα του Θεού να διαπλάθει μέσα μας έναν άγιο χαρακτήρα. Ξεχνάμε ότι η σχέση μας με τον Θεό χτίζεται από μέσα προς τα έξω και όχι αντίστροφα. Ακόμη και αυτές οι σκέψεις που γράφονται εδώ είναι μάλλον περιττές, αν το Πνεύμα του Θεού αδυνατεί να χτίζει μέσα μου έναν ευσεβή άνθρωπο που θ’ αντανακλά τις ιδιότητες του Θεού όλο και περισσότερο.

 

Είναι γνωστό ότι ο κόσμος γύρω μας έχει κουραστεί από τις «μεγάλες αφηγήσεις» και δεν πιστεύει πλέον σε κηρύγματα «αλήθειας», πολλώ μάλλον χριστιανικά, εφόσον αυτά διαψεύδονται από τη ζωή μας. Μόνο όταν τα άτομα που μας περιβάλλουν αντιληφθούν ότι ζούμε αυτά που λέμε, θα μπορέσουν να ταυτίσουν τις αλήθειες που κηρύττουμε με την αλήθεια επάνω μας. Αυτό είναι και το πιο σπουδαίο έργο που μπορούμε να προσφέρουμε στον Θεό.