Δεν απέτυχε ο Χριστός, πάντα φτιάχνει όμορφα σκεύη

Πόσο ανάγκη έχουμε σαν άνθρωποι για έναν πραγματικό Σωτήρα από κάθε είδους αμαρτία και αταξία που υπάρχει στη ζωή μας! Πόσο λίγη και μικρή μπορεί να καταντήσει η σωτηρία Του που ενώ έχει στόχο να συγχωρήσει και να λυτρώσει τον άνθρωπο από τη ρίζα του κακού μέσα του, που ενώ σκοπεύει να αποκαταστήσει πλήρως την ξεπεσμένη ανθρώπινη εικόνα, τελικά ρυθμίζει «τα βασικά και χοντρά» στα οποία αρκούμαστε. Γιατί μάλλον τη βασική μας ενέργεια την ξοδεύουμε για το έργο, τους τύπους και τις χριστιανικές μας συνήθειες.

Αν αγαπάς πραγματικά τον Χριστό πολύ, θα Του δίνεις πολύ χώρο να εργάζεται μέσα σου. Θα προτιμήσεις να περάσεις μια ώρα μαζί Του, με τον λόγο Του και με προσευχή για να Τον γνωρίσεις καλύτερα, όχι θεολογικά αλλά προσωπικά. Θα Τον αφήσεις να ξεριζώσει τις κακές σου συνήθειες. Θα Του επιτρέψεις να αλλάζει το ζαβλακωμένο από την αμαρτία μυαλό σου, που ακόμη και την αληθινή θεολογία, τις γνήσιες αρχές του Θεού, θα  καταφέρνει να τα στρέφει πάντα προς όφελος του εαυτού σου και εναντίον των άλλων.

Όχι, ο Χριστός δεν έχει αποτύχει να αλλάξει τους ανθρώπους, να μας αλλάζει! Πώς θα μπορούσε άλλωστε μια τέτοια μεγάλη θυσία να μην έχει τη δύναμη να αποκαθιστά την τέλεια εικόνα του Θεού πάνω στο ξεπεσμένο εγώ μας; Πάραυτα, θα ομολογήσω ότι μία από τις μεγάλες ανοησίες που είδα γύρω μου και έζησα και εγώ στα πρώτα χρόνια της πίστης μου ήταν να νομίζω ότι ο Θεός ενδιαφέρεται πρωτίστως να ξοδευτώ για τη δόξα Του και να θυσιαστώ για το έργο Του. Όμως, αν μετακινήσεις την εστίαση από το τι θέλει ο Θεός να εργαστεί μέσα και αρχίζεις να σκέφτεσαι ποιο είναι το χάρισμά μου, πώς θέλει ο Κύριος να υπηρετήσω τους άλλους, τι θυσίες να κάνω για τον Χριστό, τρέξε εδώ, πήγαινε εκεί, οργάνωσε, βοήθησε, μάλλον στο τέλος θα καταντήσεις ένας ελλιπής χριστιανός, με μπόλικο αυτάρεσκο έργο, με πλούσια (εγωιστική) διακονία, αλλά κατά βάθος πολύ φτωχός και κακόμοιρος.   

«Επειδή, λες ότι: Είμαι πλούσιος, και πλούτησα, και δεν έχω ανάγκη από τίποτε, και δεν ξέρεις ότι εσύ είσαι ο ταλαίπωρος, και ο ελεεινός, και ο φτωχός, και ο τυφλός και ο γυμνός· σε συμβουλεύω να αγοράσεις από μένα χρυσάφι δοκιμασμένο από τη φωτιά, για να πλουτήσεις· και ιμάτια λευκά για να ντυθείς, και να μη φανερωθεί η ντροπή τής γύμνιας σου· και να χρίσεις τα μάτια σου με κολλύριο, για να βλέπεις». Αποκάλυψη 3:17-18.