Η μιζέρια είναι στάση ζωής που ξεκινά από μέσα μας

" Πάντοτε να χαίρεστε ". Α' Θεσσαλονικείς 5:16.

Παράλογη αυτή η προτροπή του Απόστολου Παύλου. Πώς μπορεί να χαίρετε κάποιος όταν η ζωή από μόνη της συνιστά πρόβλημα προς λύση; Και πώς μπορεί να χαίρετε κάποιος που επιπλέον είναι χριστιανός και καλείται να δώσει ποικίλες μάχες και να μείνει πιστός σ' έναν κόσμο που όλο και περισσότερο αντιτίθεται στον Θεό;

Πριν ρωτήσετε τον εαυτό σας για τα προβλήματά σας, τη ζωή, το μέλλον, σκεφτείτε πια είναι η νοοτροπία που ακολουθείτε και προσέξτε ιδιαίτερα τη μιζέρια. Η μιζέρια είναι ό,τι χειρότερο, είναι μια στάση δυσθυμίας και ανικανοποίητου που βλέπει σχεδόν τα πάντα μ' ένα μάτι αμφισβήτησης, κριτικής και δυσφορίας. Στον μίζερο άνθρωπο, ακόμη κι αν προσφέρεις λύσεις και χαρές, θα διαρκέσουν ελάχιστα. Γρήγορα θα σου πει ότι τα πράγματα θα έπρεπε να είχαν γίνει αλλιώς, ότι η λύση δεν είναι ικανοποιητική, ότι η χαρά απειλείται από κάποιον κακεντρεχή άνθρωπο ή ενδεχόμενο, ότι υπάρχει η περίπτωση να....

Για τον μίζερο άνθρωπο, ούτε ο Θεός είναι ποτέ αρκετός! Είτε πρόκειται για θέματα πρακτικής ζωής είτε πνευματικής. Τις περισσότερες φορές θεωρεί ότι ο Κύριος είναι ψηλά στον ουρανό και παρακολουθεί με αυστηρό βλέμμα, ενώ δεν είναι ποτέ εύκολο να Τον πείσεις να ελευθερώσει ή έστω να σε καταλάβει. Αντίθετα, ο Θεός είναι σχεδόν πάντα έτοιμος να παιδεύσει και να τιμωρήσει. 

Για τον μίζερο άνθρωπο, η αμαρτία είναι "ΤΟ πρόβλημα". Και είναι λυπηρό να βλέπει κανείς πολλούς χριστιανούς για τους οποίους η αμαρτία, ο διάβολος και ο κόσμος να καταντούν πιο δυνατοί από τον Θεό που πιστεύουν. Πόσο ισορροπημένος μπορεί να είναι ένας χριστιανός που σκέφτεται διαρκώς -ακόμη κι όταν δεν το ομολογεί φανερά- ότι απέτυχε, ότι νικήθηκε, ότι έδωσε τόπο στον διάβολο, ότι ο κόσμος θα τον καταβροχθίσει αν δεν προσέξει; Πόσο ισορροπημένος μπορεί να είναι όταν σκέφτεται ότι τα προβλήματά του (τα οποία είναι όντως πολλά) δεν είναι ουσιαστικά προβλήματα, για τα οποία ο Θεός ενδιαφέρεται, εφόσον δεν είναι άμεσης πνευματικής φύσης, άρα, είναι και άνευ μεγάλης αξίας... 

Η μιζέρια είναι μια στάση ζωής που ξεκινά από μέσα μας και αλλάζει μόνο όταν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Ο Απόστολος Παύλος θα έπρεπε λογικά να είναι ο αρχηγός των μίζερων και ανικανοποίητων χριστιανών, τόσα που αντιμετώπισε μέσα του και γύρω του κατά τη διάρκεια της ζωής του, και οι επιστολές του θα έπρεπε να ξεχειλίζουν ... από μιζέρια!  Αλλά ο Παύλος δεν ήταν μίζερος και αυτό που αποπνέουν τα γραπτά του είναι ότι ο χριστιανός που πιστεύει σωστά στον Θεό, δεν μπορεί να είναι μίζερος για κανέναν λόγο: πνευματικό ή πρακτικό.

Μιζέριαααα;

Μιζέρια: είναι ένα από τα συναισθήματα που δεν θυμάμαι να υπήρχε στο σπίτι που μεγάλωσα. Τη μιζέρια τη βρήκα για πρώτη φορά μέσα μου στη διάρκεια της εφηβείας. Λογικό, στην εφηβεία πολλά μας φαίνονται άχαρα και μίζερα. Ωστόσο, η μεγάλη έκπληξη ήταν να αντιμετωπίσω καταπρόσωπο τη μιζέρια όταν συνειδητά ήρθα σε επαφή με χριστιανικούς κύκλους!!!

Μιζέρια για την αμαρτία που όλο μας περιπλέκει και που όλο πρέπει να πολεμάμε… Αλλά το θεριό δεν νικιέται!

Μιζέρια για τον κόσμο που ζούμε που είναι αμαρτωλός και πολεμάει τους πιστούς ανθρώπους του Θεού!

Μιζέρια για τον διάβολο που κάθε τόσο μας στήνει παγίδες, αλλά πού θα πάει, θα βγει η ζωή και θα γλιτώσουμε κάποτε και απ΄αυτόν.

Μιζέρια που η χριστιανική εκκλησία δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι!

Μιζέρια που η ζωή μας, τα οικονομικά μας, οι άντρες μας, τα παιδιά μας, οι φίλοι μας είναι έτσι και όχι  αλλιώς. Ενώ ακριβώς δίπλα….ε;

Αν μίσησα μια λέξη στην πνευματική μου πορεία ήταν η λέξη μιζέρια.

Και αν πήρα μια απόφαση ήταν ν’ απέχω από μίζερες συζητήσεις, να ζω σε μίζερα κλίματα και να συναναστρέφομαι μίζερα άτομα.

Μπροστά μας είναι Σαββατοκύριακο και σας παραινώ να μην εμπλακείτε στη μιζέρια! Μιζέρια για τις δουλειές που σας περιμένουν. Μιζέρια για το πρόγραμμα που δεν βγαίνει. Μιζέρια για τα στενά οικονομικά, τα αρθριτικά, την έλλειψη συνεννόησης με…! Μιζέρια που είστε μόνος/ μόνη.

Αφήστε κάποιες δουλειές! Δεν έγινε και τίποτα αν κάποιο πλυντήριο δεν μπει. Εκτός κι αν δεν υπάρχει ούτε ένα ρούχο να φορέσετε στην ντουλάπα! Αν είστε άντρας, αφήστε το καθάρισμα του αυτοκινήτου, την εργασιομανία, ή και την απραξία του καναπέ που τόσο επιθυμούσατε για το Σ/Κ.

Χαλαρώστε. Αστειευτείτε με τα παιδιά σας ή με τον/τη σύζυγό σας. Αφήστε για μια μέρα το πρόγραμμα. Και τι έγινε για μια φορά; Διαβάστε εφημερίδες, ένα καλό βιβλίο. Γυμναστείτε. Πηγαίνετε στα μαγαζιά να χαζέψετε κάτι που σας ενδιαφέρει. Τηλεφωνήστε να συναντήσετε κάποιον. Δεν μπορεί να μην υπάρχει κανένα όνομα στην ατζέντα σας, συγνώμη, στο κινητό σας! Και ακόμη και στην περίπτωση που δεν υπάρχει κανείς διαθέσιμος, καθίστε κάπου μόνοι σας και απολαύστε τον καφέ ή το γλυκό σας… Χαρείτε τη ζωή που ο Θεός σάς χαρίζει. Τι σας λείπει τόσο πολύ, ώστε να τη χαρείτε; 

" Η καρδιά που ευφραίνεται, φαιδρύνει το πρόσωπο· όμως, από τη λύπη τής καρδιάς καταθλίβεται το πνεύμα". Παροιμίες 15:13.

Το άκρως απαραίτητο συστατικό για το γάμο

" Ο Κύριος ο Θεός είπε: Δεν είναι καλό ο άνθρωπος να είναι μόνος· θα κάνω σ' αυτόν βοηθό όμοιον μ' αυτόν ". Γένεση 2:18.

"Θεωρώ ότι πρέπει πρώτα απ' όλα να υπάρχει φιλία, σεβασμός και εκτίμηση απέναντι σε κάποιο άτομο, ώστε να μπορείς να το σκεφτείς και ως σύζυγό σου. - Δεν νομίζω... Τι να την κάνεις την εκτίμηση αν δεν υπάρχει έρωτας;..." Θα έχετε κάνει παρόμοιο διάλογο, αλλά εγώ, όσες φορές τον έχω κάνει, τελικά καταλήγω ότι θα ήταν πολύ ωραίο αν η αναζήτηση συζύγου ξεκινούσε από τον σεβασμό, την εκτίμηση και τη φιλία και ακολουθούσε ο έρωτας.

Ο έρωτας είναι ένα καύσιμο που καίγεται πολύ γρήγορα και πιστεύω ότι ο Θεός μάς καλεί τελικά να παντρευτούμε έναν φίλο/μία φίλη και να κρατήσουμε αυτή τη φιλία για όλη μας τη ζωή.  Και αυτό γιατί μέσα στο ζευγάρι η φιλία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο που ούτε οι σεξουαλικές σχέσεις ούτε τα παιδιά ούτε καν μια κοινή χριστιανική πορεία μπορούν να την υποκαταστήσουν. Ανδρόγυνα που δεν είναι φίλοι και δεν επικοινωνούν, δεν απολαμβάνουν πολλά πράγματα, ακόμη κι αν μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι...

Ο Θεός τοποθέτησε τον Αδάμ και την Εύα μέσα στον κήπο της Εδέμ για να αλληλοστηρίζονται και να μοιράζονται, και αυτό το μοίρασμα να τους οδηγήσει σε μια ένωση που θα περιλάμβανε το πνεύμα, την ψυχή και το σώμα τους. Αλλά δυστυχώς, μετά την πτώση όλα σχεδόν έχουν μπουρδουκλωθεί στο μυαλό μας.

Όταν κανείς ψάχνει το έτερον ήμισυ, αναζητά κυρίως, αν είναι άντρας: μια ελκυστική γυναίκα (που να του αρέσει πολύ!!!), αλλά ταυτόχρονα θέλει να είναι αδελφή ψυχή στα μελλοντικά σχέδια και στα ενδιαφέροντά του, να κάνει για μητέρα, να είναι πολύ καλή κοινωνική βοηθός, να είναι λίγο νοσοκόμα, και λίγο μάνατζερ στο σπίτι, να ξέρει να κάνει και κανένα φαγητό, να κρατάει το στόμα της κλειστό....

Αν είναι γυναίκα: έναν ελκυστικό άντρα (που θα της αρέσει!), αλλά ταυτόχρονα θέλει να είναι αδελφή ψυχή στα μελλοντικά όνειρα και στα ενδιαφέροντά της, να κάνει για πατέρας, να ανταπεξέρχεται στα βασικά, έστω, στα κοινωνικά, να ξέρει κάτι από μαστορέματα, να κάνει και λίγο την κολόνα του σπιτιού, και λίγο τον ψυχολόγο για τις δύσκολες ώρες...

Στη φιλία τα περισσότερα πεδία αλληλοεπικαλύπτονται. Η φιλία είναι μια πράξη που, ναι μεν, βασίζεται στον σεβασμό, την εκτίμηση και στον θαυμασμό, αλλά δεν διατηρείται ούτε με πίεση ούτε με απαίτηση ούτε με παρακάλια. Θέλεις τον άλλον να είναι δίπλα σου, γιατί η φιλία προϋποθέτει ένα διαρκές άνοιγμα της καρδιάς και μια διάθεση να πας προς αυτόν. Βέβαια, είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι φίλος/ φίλη με κάποιο πρόσωπο παρά με κάποιο άλλο, και αυτό δείχνει ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν κάτι περισσότερο να μας πουν. Το να παντρευτείς κάποιον/ κάποια μόνο και μόνο επειδή είναι ωραίος/α  (σώμα) ή επειδή είναι πολύ πνευματικός/ή (πνεύμα) δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται να μπορείς να επικοινωνείς σε διάφορα επίπεδα μαζί του/της. Και όταν αρχίσεις να επικοινωνείς και να καταλαβαίνεσαι, ίσως δεν σου φανεί παράξενο ότι ο φίλος/ η φίλη σου σού είναι απαραίτητος/η για όλη σου τη ζωή.

Ο γάμος αντίδοτο στη μοναξιά

" Ο Κύριος ο Θεός είπε: Δεν είναι καλό ο άνθρωπος να είναι μόνος· θα κάνω σ' αυτόν βοηθό όμοιον μ' αυτόν ". Γένεση 2:18.

Ο γάμος αποτελεί την εκκίνηση μιας από τις σπουδαιότερες διαδρομές στη ζωή του ανθρώπου, για να μην πούμε την πιο καθοριστική. Ο γάμος είναι η απάντηση του Θεού στη μοναξιά του ανθρώπου, και γι' αυτό σαν θεσμός παραμένει αξεπέραστος, παρά τις τροποποιήσεις ή τα πλήγματα που έχει υποστεί λόγω της δικής μας παρέμβασης.

Ο γάμος είναι πράγματι το καλύτερο αντίδοτο στη μοναξιά μας. Απαντά στη μοναξιά του πνεύματος μας που θέλει να επικοινωνήσει βαθύτερα με τον άλλο. Απαντά στη μοναξιά της ψυχής μας που θέλει να μοιραστεί αισθήματα, επιθυμίες και όνειρα με τον άλλο. Απαντά στη μοναξιά του σώματός μας που θέλει να ενωθεί με τον άλλον. Γι' αυτό και ένας επιτυχημένος γάμος πληροί σε σημαντικό βαθμό τα τρία αυτά κριτήρια. Αν δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε με κάποιον στο πνευματικό επίπεδο, γιατί δεν μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες, ιδέες και στάσεις ζωής, αν δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε στο ψυχικό, γιατί οι συναισθηματικοί μας κόσμοι απέχουν, αν δεν μπορούμε να ενωθούμε σε σαρκικό επίπεδο, γιατί λείπει η επιθυμία και η έλξη που είναι απαραίτητα στοιχεία για την πληρότητα και την ενότητα του ζευγαριού, ο γάμος κινδυνεύει να καταλήξει συμβιβασμός ή ακόμη και ναυάγιο.

Ο γάμος είναι αντίδοτο στη μοναξιά του ανθρώπου, αλλά δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση την πλήρωση του ανθρώπου. Είναι μάταιο αυτό που πολλοί ονειρεύονται: Την απόλυτη ευτυχία και αυτοεκπλήρωση με το γάμο. Σίγουρα, υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο ευτυχισμένοι γάμοι. Υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένοι γάμοι -καθώς και πολλοί που αποτυγχάνουν παταγωδώς-, αλλά η ιδέα ενός γάμου εντελώς χαρούμενου και ευτυχισμένου είναι ουτοπία.

Πρώτον, γιατί αποκλείεται εκ φύσεως ατελείς άνθρωποι, σαν εμένα ή εσάς, να μπορέσουν να κάνουν ποτέ απόλυτα ευτυχισμένους άλλους ατελείς ανθρώπους. Όπως ουτοπία είναι να περιμένει κανείς από σας, που είστε ένα ατελές ον, να χαρίζετε σε διαρκή βάση ευτυχία, κατανόηση και αγάπη σ' ένα άλλο ατελές ον που προσβλέπει να πάρει από σας όλα αυτά που ούτε το ίδιο δεν μπορεί να προσφέρει στον εαυτό του.

Δεύτερον, γιατί η ζωή εκ φύσεως δεν εγγυάται τη διαρκή ευτυχία. Η ζωή προσφέρει στιγμές ευτυχίας και εναλλαγές χαράς και λύπης, αλλά ευτυχία που να διαρκεί από μέρα σε μέρα δεν προσφέρει. Αν έχω τρίτη ημέρα άρρωστη αλλά έχω να πάω ταυτόχρονα και στη δουλειά μου, αν πρέπει να λύσω και κάτι μπερδέματα της γραφειοκρατίας, αν πρέπει να ασχοληθώ με το σπίτι, να διεκπεραιώσω και κάτι άλλα ζητήματα που προέκυψαν ξαφνικά και επείγουν, πρέπει να περιμένω από κάποιον δίπλα μου με μία μαγική μπαγκέτα να με κάνει ευτυχισμένη όταν οι συνθήκες με ταλαιπωρούν; Ή να τον κάνω εγώ ευτυχισμένο όταν δεν μπορώ;

Ο γάμος είναι αντίδοτο στη μοναξιά, και ο Θεός επιθυμεί ατελή όντα που αγαπιούνται να σηκώνουν ο ένας τον άλλον και να μοιράζονται τις χαρές και τις λύπες της ζωής. Ωστόσο, δεν περιμένει ατελή όντα να λύσουν το θέμα της ευτυχίας και της πληρότητας του άλλου.

Μην εκπλήσσεσαι από τα ανθρώπινα πάθη και την υποκρισία

Δεν έχουν τέλος οι ειδήσεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Θύματα κυρίως γυναίκες, χωρίς, φυσικά αυτό να σημαίνει ότι και άντρες δεν έχουν παρενοχληθεί σεξουαλικά από γυναίκες. Σίγουρα λιγότερο και σίγουρα έχει αποσιωπηθεί: Πόσοι άντρες θα τολμούσαν να πουν ότι παρενοχλήθηκαν και αυτό να μην θεωρηθεί πλήγμα στον αντρισμό τους.

Το αδύναμο φύλο μέσα στους αιώνες ήταν και είναι οι γυναίκες, και όντως είναι. Σεξουαλικές παρενοχλήσεις υπήρχαν πάντα εις βάρος γυναικών, συζύγων, μητέρων ακόμη και όταν οι εποχές δεν το ευνοούσαν ιδιαίτερα, όπως στον Μεσαίωνα και την εποχή του πουριτανισμού. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι με διεστραμμένα μυαλά και ορμές που φαντάζονται πράγματα ακόμη και κάτω από το ράσο και είναι κατακριτέοι.

Ωστόσο, αυτό που παρατηρείται στις μέρες μας έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Και αυτό όχι γιατί οι καταγγελίες ξεσπούν σαν χιονοστιβάδα από διάφορους επαγγελματικούς χώρους και θεσμούς, αλλά γιατί η έκταση του φαινομένου της σεξουαλικής παρενόχλησης έχει άμεση σχέση με την κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε: Σε μια κοινωνία που το σεξ, η σεξουαλικότητα και η πρόκληση έχει γίνει έθος και "ήθος" δεν μπορεί παρά η σεξουαλική παρενόχληση να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Τι περιμένει κανείς όταν για να τον προσέξουν, για να βρει φίλο/η ή σύζυγο πρέπει να βγάλει έξω σε κοινή θέα όλο το οπλοστάσιο των φυσικών του προσόντων; Αν δεν είναι σέξυ –είτε είναι άντρας είτε γυναίκα- πώς θα επιβιώσει σ’ έναν κόσμο που η σεξουαλικότητα είναι κριτήριο επιλογής σχεδόν για όλα; Πώς περιμένω να με αντιμετωπίσουν οι άλλοι όταν για να φτάσω εκεί που θέλω, για να πάρω μια θέση, ή έναν ρόλο (αχ, αυτές οι μαυροφορεμένες σταρ του Χόλυγουντ στις Χρυσές Σφαίρες), είμαι έτοιμη να παίξω το σεξουαλικό παιχνίδι και να κοιμηθώ με όποιον μπορεί να μου τα εξασφαλίσει;

Επιπλέον, η κοινωνία έχει απενοχοποιήσει το σεξ πρακτικά και συνειδησιακά, ώστε να μπορεί να γίνεται όπως, όποτε και όπου θέλει κανείς. Το να είσαι μοντέρνος άντρας ή γυναίκα, για τους περισσότερους σημαίνει δυνατή σεξουαλική ταυτότητα, σεξουαλική εμφάνιση, σεξουαλική δύναμη και απελευθέρωση. Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, γιατί η σεξουαλική παρενόχληση εκπλήσσει και καταγγέλλεται, από τη στιγμή που εμείς οι ίδιοι την έχουμε δημιουργήσει.

Φυσικά, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις: άνθρωποι που παρενοχλούνται χωρίς να δίνουν αφορμές και αυτοί μόνο έχουν το δικαίωμα να μιλούν! Ωστόσο, οι περισσότεροι υποκρίνονται και αγαπούν το ψέμα. Περιμένω, λοιπόν, να σας δείχνω πολλά από τα δυνατά μου σημεία, να είμαι έτοιμη και για πολλά περισσότερα (αν φυσικά με ενδιαφέρει και εμένα και έχω όφελος), περιμένω να μεταχειρίζομαι το σώμα μου και την προσωπικότητά μου όπως μου αρέσει, αλλά απαιτώ από σας να συγκρατείτε εντελώς τα ανθρώπινα πάθη σας και να μη με παρενοχλείτε σεξουαλικά. Παρεκτός κι αν εγώ η ίδια το επιθυμώ... Παράνοια;

(Φωτογραφία: Time Magazine)

Δεν τρέχει τίποτα. Θα το περάσω κι αυτό!

[...] εγώ έμαθα να είμαι αυτάρκης σε όσα έχω.  Ξέρω να περνώ με στέρηση, ξέρω και να έχω περίσσευμα· σε κάθε τι, και σε όλα, είμαι διδαγμένος, και να χορταίνω και να πεινάω, και να έχω περίσσευμα και να στερούμαι ". Φιλιππησίους 4:11-12.

Είναι πολύ μεγάλο μάθημα για τον χριστιανό να μπορεί να είναι αυτάρκης σε όσα έχει. Και αυτό δεν αφορά μόνο στα υλικά αγαθά και στις όποιες ανέσεις, αλλά και τις ανάγκες της ίδιας της ψυχής. Είναι μεγάλη νίκη πάνω στον εαυτό μας να πάψουμε να είμαστε υπέρ-ευαίσθητοι.

Ο Απόστολος Παύλος είχε μάθει μέσα απ' όλες τις καταστάσεις που είχε περάσει να είναι αυτάρκης. Δηλαδή, είχε φτάσει σε ένα σημείο όπου δεν τον ένοιαζε πια πώς διαμορφώνονταν οι συνθήκες γύρω του, δεν είχε μεγάλη σημασία γι 'αυτόν αν πεινούσε ή χόρταινε, αν περνούσε δύσκολα ή εύκολα. Ακόμη περισσότερο, είχε  μάθει να είναι αυτάρκης σε πολύ πιο σπουδαία ζητήματα από το φαγητό, το ρούχο, την άνεση. Είτε ήταν η αποδοχή ή όχι των άλλων, είτε ήταν η κατανόηση, η συμπαράσταση, η φροντίδα, η τιμή και τόσα άλλα ακόμη, ο Απόστολος Παύλος είχε μάθει να είναι ισορροπημένος και χωρίς αυτά.

Αυτάρκης και ισορροπημένος είσαι όταν οι συνθήκες δεν σε εκνευρίζουν διαρκώς. Είναι όταν κοιτάς τη μέρα σου και το περιεχόμενό της δεν σου δίνει στα νεύρα, επειδή δεν έχει αυτά που θα ήθελες ή θα ονειρευόσουν. Αυτάρκης και ισορροπημένος είσαι όταν δεν σου φταίνε οι άλλοι και τα άλλα γύρω σου: κάποιοι βαρετοί φίλοι, κάποιοι κουραστικοί συγγενείς, κάποιοι που σε ξέχασαν, μια άχαρη δουλειά, μια μακρόσυρτη μοναξιά, μια δοκιμασία... 

Αυτάρκης και ισορροπημένος γίνεσαι μόνο στην περίπτωση που η σάρκα σου έχει μάθει να πεθαίνει για πράγματα που θα επιθυμούσες, τα οποία μπορεί να είναι ακόμη και δίκαια. Όλες οι εντάσεις, οι απογοητεύσεις, τα παράπονα, οι κατηγόριες, οι παρεξηγήσεις, οι δυσκολίες, όλα αυτά που έρχονται και ξεσπούν πάνω σου σαν κύματα δεν θα σε ταράξουν, αν ο Θεός σε έχει μάθει να λες: Δεν τρέχει τίποτα. Θα το περάσω κι αυτό! "Όλα τα μπορώ, διαμέσου τού Χριστού που με ενδυναμώνει" (Φιλιππησίους 4:13). 

Είναι μία αλήθεια που οι χριστιανοί καλούνται να πειραματιστούν και να διακηρύξουν.

Όταν ο Θεός μάς αφαιρεί τον έλεγχο, είναι για να Τον εμπιστευθούμε

" [...] δες, εγώ είμαι μαζί σου, και θα σε διαφυλάττω παντού, όπου κι αν πας, και θα σε επαναφέρω σε τούτη τη γη· επειδή, δεν θα σε εγκαταλείψω, μέχρις ότου κάνω όσα μίλησα σε σένα ". Γένεση 28:15.

Ο Ιακώβ επέστρεφε μετά από χρόνια πίσω στην πατρική του εστία, απ' όπου είχε φύγει κυνηγημένος, προκειμένου να γλιτώσει από την οργή του αδελφού του Ησαύ. Ύστερα από έναν θλιβερό κύκλο σποράς-θερισμού που τον ταλαιπώρησε, καλείται να αντιμετωπίσει τον Ησαύ, ο οποίος, μαθαίνοντας την επιστροφή του, έρχεται σε συνάντησή του μαζί με τετρακόσιους άντρες!

Ο Ιακώβ τα έχασε. Όπως και εμείς τα χάνουμε όταν αντί να εμπιστευτούμε τα ζητήματά μας στον Θεό και να προχωρήσουμε στηριζόμενοι στις υποσχέσεις Του, φανταζόμαστε ζοφερά σενάρια για το τι μπορεί να μας συμβεί. Ο Ιακώβ περίμενε μάχη και όχι συμφιλίωση με τον αδελφό του, και όταν κανείς περιμένει μάχη, δεν ησυχάζει, αλλά φοβάται και σχεδιάζει.

Παρόλο που είδε έναν ολόκληρο στρατό από αγγέλους να τον συνοδεύουν στην πορεία του (Γένεση 32:12), η πίστη του δεν ενδυναμώθηκε. Μέσα στους φόβους του προσευχήθηκε στον Θεό, θυμίζοντάς Του τις υποσχέσεις Του, αλλά ακριβώς την επόμενη στιγμή οργάνωνε σχέδια και μεθόδευε τρόπους για να κατευνάσει τον θυμό του αδελφού του. 

Πώς αντιδρούμε στα προβλήματά μας. Μήπως από τη μια λέμε ότι ανήκουμε στον Θεό και ότι Αυτός φροντίζει για μας, ενώ από την άλλη ενεργούμε σαν ο Θεός να έχει εξαφανισθεί από τη ζωή μας; Αν έτσι συμπεριφερόμαστε ως χριστιανοί, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χρειαστεί να σπάσουμε μπροστά στον Θεό. Η προσευχή μας να απελευθερωθούμε από το όποιο πρόβλημά μας δεν ενδιαφέρει τόσο τον Κύριο, όσο Τον ενδιαφέρει να απελευθερωθούμε από τον εαυτό μας και τις ανησυχίες μας και να ακουμπήσουμε πάνω Του όλα μας τα βάρη.

Ο Ιακώβ έσπασε στη μάχη του με τον Θεό και, τελικά, παραδόθηκε, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να γιατρευτεί. Ο Θεός αναγκάστηκε να τον "ακινητοποιήσει" και να τον κάνει επιτέλους να αφεθεί, γιατί αυτός ήταν ο μόνος δρόμος για να τον ευλογήσει περισσότερο. Ο εξαρθρωμένος μηρός του θα του θύμιζε για πάντα ότι ο Θεός θα είχε πλέον τον απόλυτο έλεγχο της ζωής του. Εξάλλου, ο Κύριος πάντα τον είχε, αλλά ο Ιακώβ ήταν αρκετά "άνθρωπος" για να μπορεί να αφήνει με μια πράξη πίστης τα θέματά Του σ' Αυτόν.

Η παρόρμηση παρασύρει τη ζωή

" Μη νικάσαι από το κακό, αλλά νίκα το κακό διαμέσου τού αγαθού ". Ρωμαίους 12:21.

Ο Μωυσής είχε λάβει εξαιρετική εκπαίδευση μέσα στο παλάτι του Φαραώ και η εκπαίδευσή του καλλιέργησε τις έμφυτες ικανότητες με τις οποίες ο Θεός τον είχε προικίσει, καθιστώντας τον δυνατό σε λόγια και έργα (Πράξεις 7:22). Αλλά ο Μωυσής είχε το ελάττωμα να είναι παρορμητικός άνθρωπος!

Ένας άνθρωπος παρορμητικός διεγείρεται πολύ εύκολα, είτε προς το καλό είτε προς το κακό, γιατί λειτουργεί πρωτίστως κάτω από τις εντάσεις και τις παρορμήσεις του ψυχικού του κόσμου. Ο Μωυσής ενέδωσε στην επιθυμία του να ταυτιστεί με τον λαό του και βρέθηκε ν' ασχολείται με τις μεταξύ τους διαφορές, αλλά την ίδια ώρα άπλωνε τα χέρια του και σκότωνε έναν Αιγύπτιο, ρυθμίζοντας τα πράγματα με την πυγμή της ψυχής και όχι του πνεύματος.

Ο Μωυσής πολεμούσε τον λάθος εχθρό, τη λάθος ώρα και με το λάθος όπλο. Ο ψυχικός κόσμος δεν είναι ο ορθότερος οδηγός για να ρυθμίσει κάποιος τη συμπεριφορά του και να ζήσει τη ζωή του. Ζω παρορμητικά σημαίνει να αφήνω τον εαυτό μου στη δίνη των θετικών ή των αρνητικών μου συναισθημάτων. Μπορεί να αγγίζομαι εύκολα, να προφέρω λόγια πληθωρικά, να ενθουσιάζομαι, να δίνομαι, ενώ παράλληλα, αν κάτι με απογοητεύσει, με τσαντίσει, ή αν κάποια ιδέα μού καρφωθεί στο μυαλό, η παρόρμησή μου δεν με αφήνει να δω τίποτα άλλο πέρα απ' αυτό.

Παρορμητικός άνθρωπος ήταν ο Νάβαλ (Α' Σαμουήλ 25:1-13), απίστευτα ανόητος λόγω των παρορμήσεών του. Άνθρωπος άσοφος και άχαρος που πέθανε εξαιτίας της μιζέριας και της κακίας που φιλοξενούσε στην καρδιά του. Παρορμητικός, όμως, ήταν και ο Πέτρος που, από τη μία, έλεγε ότι θα πήγαινε με τον Χριστό ακόμη και στον θάνατο και, από την άλλη, αρνιόταν, αναθεμάτιζε και ορκιζόταν ότι δεν Τον ήξερε.

Αν είσαι παρορμητικός, αν ενθουσιάζεσαι ή χαλιέσαι γρήγορα, μην αφήνεσαι σ' αυτή τη συμπεριφορά. Μην τη δικαιολογείς. Ο Θεός θέλει να σε ελευθερώσει από τα παρορμητικά στοιχεία του εαυτού σου, γιατί ξέρει ότι υπάρχουν φορές που η παρόρμηση έχει μεγάλο τίμημα. Περιπλέκει τη ζωή σου, σε καθιστά ασυνεπή, δίγνωμο, ασταθή και επιπόλαιο. Κάποτε απομακρύνει από κοντά σου ανθρώπους που θα ήθελες και σπέρνει πικρία και δυστυχία στις σχέσεις. Η παρόρμηση, τον μόνο που θα βλάψει κατά βάθος θα είναι τον εαυτό σου.

Μα, εσύ... Είσαι εσύ! Και είσαι αγαπημένος!

" Μη φοβάσαι· επειδή, εγώ σε λύτρωσα, σε κάλεσα με το όνομά σου· δικός μου είσαι " Ησαΐας 43:1.

Το εγώ θεωρείται γενικά μια αρνητική λέξη για τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό. Το εγώ σημαίνει ξεχωριστό άτομο και αυτό συνεπάγεται προσωπικό εγώ. Και το εγώ σημαίνει εγωισμός και ο εγωισμός σημαίνει περηφάνια και περηφάνια σημαίνει αμαρτία... Ναι, μέσα απ' αυτό το συλλογισμό, δικαιολογημένα το εγώ είναι αρνητική λέξη.

Ωστόσο, ο Θεός συναλλάσσεται πάντα με ξεχωριστά άτομα που διαφέρουν από άλλα. Όταν ο Θεός λέει "σε κάλεσα με το όνομά σου, δικός μου είσαι" (Ησαΐας 43:1), σημαίνει ότι Αυτός κάλεσε εσένα προσωπικά για να είσαι δικός Του και η σχέση σου μαζί Του δεν είναι σε καμιά περίπτωση όμοια με κανενός άλλου πλάσματος. Γιατί εσύ, είσαι εσύ! Έχεις τη δική σου προσωπικότητα και τον ατομικό τρόπο σκέψης. Έχεις τις δικές σου δυνατότητες αλλά και τις αδυναμίες. Έχεις τους δικούς σου περιορισμούς αλλά και τις δικές σου μοναδικές χάρες και προοπτικές. Είσαι αγαπημένος από τον Θεό που σε κάλεσε να Τον γνωρίσεις.

Ο τυφλός Βαρτίμαιος χρειάστηκε να φωνάζει σαν τρελός τον Χριστό να έρθει να του δώσει το φως του, ενώ το πλήθος τον επιτιμούσε να σωπάσει. Ο Ζακχαίος ανέβηκε από περιέργεια στο δέντρο, αλλά ο Χριστός τον κατέβασε απ' εκεί και αυτοπροσκαλέστηκε σπίτι του. Τον επί τριάντα οκτώ χρόνια παράλυτο στη Βηθεσδά γιάτρεψε χωρίς ιδιαίτερη παράκληση ο Χριστός, ενώ η Χαναναία ήταν υποχρεωμένη να φωνάζει πίσω από έναν "αδιάφορο" Ιησού, μέχρι που πήρε αυτό που ζητούσε. Ο Ματθαίος ήταν βαθιά απασχολημένος με τις φορολογικές υποθέσεις, ωστόσο ο Χριστός τον κάλεσε για μαθητή Του, ενώ στον θεραπευμένο δαιμονιζόμενο, που ήθελε τόσο να Τον ακολουθήσει, ο Κύριος τον έστειλε στο σπίτι του να διηγείται τη σωτηρία του.

Και πόσοι ακόμη άνθρωποι και περιπτώσεις που απέχουν τόσο μεταξύ τους. Όταν καταλάβεις ότι εσύ είσαι εσύ, ένα παιδί του Θεού που δεν μοιάζει με κανένα άλλο, θα ελευθερωθείς. Όταν συνειδητοποιήσεις ότι ο Θεός δεν επιδιώκει την ομοιογένεια και την ομοιομορφία, ούτε βάζει τους ανθρώπους μέσα σε συγκεκριμένα κουτάκια και τους κολλά απέξω ετικέτες, θα καταλάβεις την αξία που ο Θεός σού έδωσε πλάθοντάς σε και δίνοντάς σου το προνόμιο να Τον γνωρίσεις και να Τον πειραματιστείς. 

Ο Θεός δεν έχει έναν και μόνο τρόπο που εργάζεται με τους ανθρώπους, αλλά αντιμετωπίζει τον καθένα σύμφωνα με τον χαρακτήρα του, τους πόθους του, αλλά και σύμφωνα με τα αιώνια σχέδιά Του. Όταν το κατανοήσεις, θα πάψεις να σκέφτεσαι τους άλλους, να ανησυχείς,  να συγκρίνεσαι. Θα είσαι ευτυχισμένος που είσαι εσύ και που μπορείς να πάρεις μέρος στα αιώνια σχέδια στα οποία ο Θεός σε καλεί. Μην ξεχνάς: είσαι αγαπημένος Του αιώνια!

Του Θεού ο σκοπός και ο δικός μας σκοπός

" Θυμηθείτε τα προγενέστερα, τα εξαρχής· επειδή, εγώ είμαι ο Θεός, και δεν υπάρχει άλλος· εγώ είμαι ο Θεός, και κανένας δεν είναι όμοιος με μένα· ο οποίος εξαρχής αναγγέλλω το τέλος, και από πρωτύτερα αυτά που ακόμη δεν συνέβησαν, λέγοντας: Η βουλή μου θα σταθεί, και θα εκτελέσω ολόκληρο το θέλημά μου [...] ναι, μίλησα, και θα κάνω να γίνει· βουλεύθηκα, και θα το εκτελέσω.  ". Ησαΐας 46: 9-11.

Η καινούργια χρονιά φέρνει καινούργια σχέδια, δυνατότητες και προκλήσεις. Ταυτόχρονα, φέρνει μαζί της νέες εμπειρίες όλων των αποχρώσεων. Φυσικά, η καινούργια χρονιά αποτελεί άμεση συνέχεια του χθες. Κάποια πράγματα που ξεκίνησαν θα φτάσουν στο τέλος τους και νέες αφετηρίες θα μας οδηγήσουν σε καινούργιους προορισμούς.

Είναι θαυμαστό να ξέρουμε ότι ο Θεός έχει μπροστά Του τη χρονιά μας. Ξέρει το τέλος της και αυτά που ακόμη δεν έχουν συμβεί!Αυτά που ο Θεός έχει αποφασίσει και υποσχεθεί, θα τα εκτελέσει, γιατί είναι πάντα δυνατός να πραγματοποιεί τους σκοπούς Του.

Πολλές φορές εμείς επιδιώκουμε το τέλος ενός πράγματος και την αρχή ενός άλλου και δεν μας ενδιαφέρει πραγματικά η διαδικασία. Γίνεται να περνώ από το ένα στάδιο στο άλλο χωρίς να φθείρομαι, να πιέζομαι ή να χάνω χρόνο; Για παράδειγμα, θέλω να ολοκληρωθούν οι σπουδές μου, για να πάω παρακάτω. Θέλω να τελειώσει η περίοδος της στρατιωτικής μου θητείας και να βρω δουλειά, γιατί έχω και άλλα να κάνω. Θέλω να μεγαλώσουν τα παιδιά μου, ώστε να τελειώσουν οι ευθύνες μου. Θέλω πνευματικές ευλογίες χωρίς προσπάθεια ή υπομονή.

Ο δικός μας σκοπός είναι το άμεσο αποτέλεσμα! Δεν μας ενδιαφέρει η σκοτούρα της διαδικασίας! Όμως, δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσεις όλα τα "ενδιάμεσα" και να φτάσεις απευθείας στο σκοπό, χωρίς να παιδευτείς κατά κάποιο τρόπο μέσα στη διαδικασία. Τον Θεό δεν Τον ενδιαφέρει ένας "συγκεκριμένος" σκοπός, τον οποίο εμείς κρίνουμε σημαντικό, αλλά Τον νοιάζει αυτό που είμαστε και αυτό που πρόκειται να γίνουμε.

Ο Θεός δίνει σημασία στη διαδικασία -αυτή που μας αλλάζει-, και αυτό κρατάει μια ζωή! Λοιπόν, απόλαυσε τους σκοπούς του Θεού στη ζωή σου. Εργάσου και υπάκουσε, για να τους δεις να πραγματοποιούνται. Αλλά μην ξεχάσεις και τη διαδικασία που οδηγεί στους σκοπούς. Ναι, υπάρχει και η σκοτούρα της διαδικασίας. Είναι και αυτή μέρος της ευλογίας μας.