Ο γάμος αντίδοτο στη μοναξιά

" Ο Κύριος ο Θεός είπε: Δεν είναι καλό ο άνθρωπος να είναι μόνος· θα κάνω σ' αυτόν βοηθό όμοιον μ' αυτόν ". Γένεση 2:18.

Ο γάμος αποτελεί την εκκίνηση μιας από τις σπουδαιότερες διαδρομές στη ζωή του ανθρώπου, για να μην πούμε την πιο καθοριστική. Ο γάμος είναι η απάντηση του Θεού στη μοναξιά του ανθρώπου, και γι' αυτό σαν θεσμός παραμένει αξεπέραστος, παρά τις τροποποιήσεις ή τα πλήγματα που έχει υποστεί λόγω της δικής μας παρέμβασης.

Ο γάμος είναι πράγματι το καλύτερο αντίδοτο στη μοναξιά μας. Απαντά στη μοναξιά του πνεύματος μας που θέλει να επικοινωνήσει βαθύτερα με τον άλλο. Απαντά στη μοναξιά της ψυχής μας που θέλει να μοιραστεί αισθήματα, επιθυμίες και όνειρα με τον άλλο. Απαντά στη μοναξιά του σώματός μας που θέλει να ενωθεί με τον άλλον. Γι' αυτό και ένας επιτυχημένος γάμος πληροί σε σημαντικό βαθμό τα τρία αυτά κριτήρια. Αν δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε με κάποιον στο πνευματικό επίπεδο, γιατί δεν μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες, ιδέες και στάσεις ζωής, αν δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε στο ψυχικό, γιατί οι συναισθηματικοί μας κόσμοι απέχουν, αν δεν μπορούμε να ενωθούμε σε σαρκικό επίπεδο, γιατί λείπει η επιθυμία και η έλξη που είναι απαραίτητα στοιχεία για την πληρότητα και την ενότητα του ζευγαριού, ο γάμος κινδυνεύει να καταλήξει συμβιβασμός ή ακόμη και ναυάγιο.

Ο γάμος είναι αντίδοτο στη μοναξιά του ανθρώπου, αλλά δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση την πλήρωση του ανθρώπου. Είναι μάταιο αυτό που πολλοί ονειρεύονται: Την απόλυτη ευτυχία και αυτοεκπλήρωση με το γάμο. Σίγουρα, υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο ευτυχισμένοι γάμοι. Υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένοι γάμοι -καθώς και πολλοί που αποτυγχάνουν παταγωδώς-, αλλά η ιδέα ενός γάμου εντελώς χαρούμενου και ευτυχισμένου είναι ουτοπία.

Πρώτον, γιατί αποκλείεται εκ φύσεως ατελείς άνθρωποι, σαν εμένα ή εσάς, να μπορέσουν να κάνουν ποτέ απόλυτα ευτυχισμένους άλλους ατελείς ανθρώπους. Όπως ουτοπία είναι να περιμένει κανείς από σας, που είστε ένα ατελές ον, να χαρίζετε σε διαρκή βάση ευτυχία, κατανόηση και αγάπη σ' ένα άλλο ατελές ον που προσβλέπει να πάρει από σας όλα αυτά που ούτε το ίδιο δεν μπορεί να προσφέρει στον εαυτό του.

Δεύτερον, γιατί η ζωή εκ φύσεως δεν εγγυάται τη διαρκή ευτυχία. Η ζωή προσφέρει στιγμές ευτυχίας και εναλλαγές χαράς και λύπης, αλλά ευτυχία που να διαρκεί από μέρα σε μέρα δεν προσφέρει. Αν έχω τρίτη ημέρα άρρωστη αλλά έχω να πάω ταυτόχρονα και στη δουλειά μου, αν πρέπει να λύσω και κάτι μπερδέματα της γραφειοκρατίας, αν πρέπει να ασχοληθώ με το σπίτι, να διεκπεραιώσω και κάτι άλλα ζητήματα που προέκυψαν ξαφνικά και επείγουν, πρέπει να περιμένω από κάποιον δίπλα μου με μία μαγική μπαγκέτα να με κάνει ευτυχισμένη όταν οι συνθήκες με ταλαιπωρούν; Ή να τον κάνω εγώ ευτυχισμένο όταν δεν μπορώ;

Ο γάμος είναι αντίδοτο στη μοναξιά, και ο Θεός επιθυμεί ατελή όντα που αγαπιούνται να σηκώνουν ο ένας τον άλλον και να μοιράζονται τις χαρές και τις λύπες της ζωής. Ωστόσο, δεν περιμένει ατελή όντα να λύσουν το θέμα της ευτυχίας και της πληρότητας του άλλου.