«Εκείνος που ελεεί τον φτωχό, δανείζει στον Κύριο· και
θα του γίνει η ανταπόδοσή του». Παροιμίες 19:17.
Φάγαμε και ήπιαμε και τούτο το Πάσχα. Απολαύσαμε τα
δώρα του Θεού. Κάποιοι όχι απλά τα απολαύσαμε, αρχίσαμε να νιώθουμε ενοχή για
τα κιλά που θα φορτωθούμε όταν όλες οι γιορτινές μέρες θα έχουν τελειώσει. Και
για κείνα που ίσως πετάξουμε, γιατί δεν καταναλώθηκαν.
Εντούτοις, αν κοιτάξουμε ακριβώς δίπλα μας, θα δούμε
άτομα που έχουν ανάγκες ακάλυπτες. Μπορεί να μην πεινάνε (λες κι αν πεινούσαν
θα μας το έλεγαν), αλλά θα στερηθούν. Θα στερηθούν αυτοί, τα παιδιά τους ή τα
εγγόνια τους. Δώστε. Δώστε με χαρά!
Δώστε χρήματα σε άτομα που ξέρετε ότι δυσκολεύονται,
ακόμη κι αν νομίζετε ότι μπορεί τελικά να μη γίνει η ορθότερη διαχείριση.
Μήπως εμείς τα διαχειριζόμαστε όλα σωστά; Δεν ξεφεύγουμε κάποιες φορές;
Δώστε μικρά δώρα. Μπορείτε να βρείτε σχετικά φτηνά
πράγματα που θα γεμίσουν χαρά κάποιους, οι οποίοι δεν πρόκειται να προσφέρουν
ούτε αυτά τα απλά πράγματα στον εαυτό τους.
Δώστε γλυκίσματα, κουλουράκια, τσουρέκια, λουλούδια,
ό,τι νομίζετε εσείς. Δώστε σε ψυχές που είναι σε ανάγκη και σε όσους είναι
μόνοι και θλιμμένοι. Οι άνθρωποι νιώθουν ευγνώμονες και ικανοποιημένοι. Έτσι θα ξανακουστεί το μήνυμα ότι ο Κύριος τούς νοιάζεται, οι γύρω τους τους νοιάζονται: δεν
είναι μόνοι τους. Στ’ αλήθεια, αν ήξεραν τι χρωστάμε στον Κύριο, πόσο Τον
έχουμε κλέψει και πόσο έχουμε σπαταλήσει όταν την ίδια ώρα εκείνοι ίσως μετρούν το ευρώ. Αφήστε κάποια δικής σας περιττή ανάγκη ακάλυπτη. Καλύψτε
με αγάπη την ανάγκη κάποιου άλλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου