Ο σώζων εαυτόν σωθήτω δηλαδή;

 

Κατ’ αρχήν, στην Καινή Διαθήκη, κατά τη διάρκεια της διαμόρφωσης της πρώτης αποστολικής εκκλησίας, οι απόστολοι, ποιμένες, διδάσκαλοι και ευαγγελιστές έδιναν τους εαυτούς τους ζωντανή θυσία για τη διάδοση του ευαγγελίου και για την υπηρεσία των αδελφών. Η θυσία και η προσφορά ξεκινούσε από πάνω προς τα κάτω, με ταπείνωση και απλότητα.

Στις μέρες μας διαμορφώνεται το εξής παράδοξο φαινόμενο: πολλοί απλοί, πιστοί αδελφοί που τιμούν τον Κύριο δίνουν τις ζωές τους ζωντανή θυσία (στον Θεό) για ν’ «ανέβουν» τελικά αρκετοί ποιμένες και δάσκαλοι που εξουθενώνουν τον ταπεινό και τον δίκαιο, χωρίς να ελέγχουν εξίσου τον υποκριτή (ή μη) παραβάτη. Αυτή η θυσία ξεκινά από κάτω προς τα πάνω, πάλι με ταπείνωση και απλότητα, όμως οδηγεί συχνά σε σχίσματα και απογοητεύσεις, επειδή στην πραγματικότητα «δεν χρωστούν τα παιδιά να θησαυρίζουν για τους γονείς, αλλά οι γονείς για τα παιδιά» (Β΄ Κορινθίους 12:14).

Κλείνοντας, οι μαθητές του Χριστού, όπως και ο απόστολος Παύλος, προσπαθούσαν, μαζί με το κήρυγμα του λόγου, να λύσουν τα προβλήματα των εκκλησιών και να διορθώσουν τα κακώς κείμενα ή τα αμαρτήματα που παρατηρούνταν στους κόλπους των συναθροίσεων και στις σχέσεις μεταξύ των αδελφών. Δεν άφηναν αυτά να εκκρεμούν, προκειμένου να δώσουν προτεραιότητα σε ευαγγελιστικές εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες, διότι το έξω και το μέσα είχαν την ίδια σπουδαιότητα και αξία.

Στην εποχή μας βρίθουν τα κηρύγματα, οι εκδηλώσεις και οι ποικίλες διακονίες. Επιπλέον, το διαδίκτυο και οι πλατφόρμες βομβαρδίζουν τους πιστούς με κάθε λογής πνευματική δραστηριότητα, αρκεί να πατήσουν στο link, για να συμμετάσχουν στην «εκκλησία» του Χριστού. Ακούγεται πλέον ελιτίστικο και υπεροπτικό: “Εσείς, όμως, είστε «γένος εκλεκτό, βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιο, λαός τον οποίο ο Θεός απέκτησε, για να εξαγγείλετε τις αρετές εκείνου» (Α΄ Πέτρου 2:9). Το έξω και το μέσα έχουν αρχίσει να γίνονται μια ενιαία, αδιάκριτη μάζα: δεν χρειάζεται τίποτα να διορθωθεί, τίποτα να επουλωθεί, τίποτα να λυθεί. Αρκεί τα πράγματα να κινούνται. Και ο σώζων εαυτόν σωθήτω…

 

(Ευτυχώς, υπάρχουν και κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις)