Εντυπωσιασμένοι

"Όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει". Μάρκος 8:35.

Διάβασα πριν λίγο καιρό ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που υποστήριζε ότι, ενώ  είμαστε πλέον στην τρίτη χιλιετία,  πολλές είναι οι ενδείξεις για την επιστροφή της θρησκείας στη μοντέρνα κοινωνία.

Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις ότι στις μέρες μας οι άνθρωποι δεν είναι γενικά άθεοι και αρνητές. Ωστόσο, ο καθένας έχει δημιουργήσει μία προσωπική αντίληψη του θείου, βάσει της οποίας πορεύεται. Αν μιλήσετε σε κάποιους για το Χριστό, μπορεί να εντυπωσιαστούν! Θα παραδεχτούν ότι ο Θεός υπάρχει και ότι δεν θέλει το κακό μας, αλλά έχει καλά σχέδια για μας. Θα δεχτούν ότι όλα αυτά που έχουν και απολαμβάνουν, είναι δώρα δικά Του. Και ότι με τέτοια δίκαιη διδασκαλία, θα Τον ακολουθούσαν κιόλας.

Ο Χριστός είχε πάντα πολλούς οπαδούς  για τέτοιους λόγους. Στην εποχή Του οι άνθρωποι  Τον ακολουθούσαν εντυπωσιασμένοι από τα λόγια και τις ενέργειές Του. Από το "ειδικό βάρος" της παρουσίας Του.

Μια περιστασιακή, ελλειπτική και συναισθηματική σχέση με το Χριστό δεν οδηγεί σε αιώνια ζωή. Μπορεί κάποιος να ζει ως Χριστιανός ή να επιδοκιμάζει τη "χριστιανική θεώρηση" του κόσμου, ενώ την ίδια στιγμή να αγκαλιάζει όλον τον κόσμο και τις απολαύσεις του. Όμως η "χριστιανική θεώρηση" του κόσμου έχει, επίσης, την άρνηση του εαυτού μας. Έχει και το στενό δρόμο. Έχει και κόστος, κάποιες φορές βαρύ, που πρέπει να καταβάλλει κανείς. 

Για μια τέτοια επιστροφή της θρησκείας, πόσοι πιστεύετε ότι θα ήταν εντυπωσιασμένοι;