"
[...] σύμφωνα με τη σταθερή προσδοκία και ελπίδα μου, ότι δεν θα
ντροπιαστώ σε τίποτε, αλλά με κάθε παρρησία, όπως πάντοτε, ο Χριστός και
τώρα θα μεγαλυνθεί
στο σώμα μου, είτε διαμέσου ζωής είτε διαμέσου θανάτου· επειδή, σε
μένα το να ζω είναι ο Χριστός, και το να πεθάνω είναι κέρδος". Φιλιππησίους 1:20-21.
Δεν
ξέρω κατά πόσο τις τελευταίες δεκαετίες, όσοι είμαστε συνειδητοί
χριστιανοί, έχουμε στο μυαλό μας τέτοιες σκέψεις. Οι ανάγκες και οι
προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε φαίνεται ότι δεν μας ωθούν να υιοθετήσουμε μία τέτοια
στάση απέναντι στη ζωή. Ωστόσο, για τον απόστολο Παύλο, που έγραψε
αυτά τα λόγια, η πραγματικότητα που ζούσε τον έκανε να παίρνει
τέτοια θέση.
Ο
Παύλος δεν απολάμβανε τις ανέσεις και τις χαρές της ζωής. Δεν ήταν
περιτριγυρισμένος από τους δικούς του. Δεν ήταν καν ελεύθερος. Αντίθετα,
ήταν φυλακισμένος σε μία ρωμαϊκή φυλακή. Και παρ' όλα αυτά, είχε μια
εσωτερική δύναμη και ειρήνη μέσα σ' αυτές τις συνθήκες.
Ο
απόστολος Παύλος δεν ήταν δέσμιος μιας θρησκείας ή μιας θεωρίας με την
οποία επέλεξε να "ερμηνεύσει" τη ζωή. Δεν ήταν άνθρωπος προσκολλημένος
απλά σε ηθικούς κανόνες, τους οποίους είχε "δεσμευτεί" να υπηρετήσει. Ο
Παύλος ήταν δέσμιος ενός προσώπου: του Ιησού Χριστού, ο οποίος τον
αγάπησε, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη του (Γαλάτες 2:20).
Κοιτώντας σ' Αυτόν, μπόρεσε να διασχίσει αγώνες, θλίψεις και στερήσεις.
Γνωρίζοντας το Χριστό, βρήκε απάντηση σε όλες τις ανάγκες της ψυχής
και στα ερωτηματικά της ζωής του. Και αυτό ήταν αρκετό για να παραδοθεί
άνευ όρων στα χέρια του Θεού. Ο Παύλος είχε βρει το στόχο της ζωής.
Αν
ανήκουμε στον Χριστό, είμαστε εδώ για να ζήσουμε για το Χριστό. Μέσα σε
δύσκολες συνθήκες, μέσα σε αντιξοότητες και προβλήματα, είμαστε εδώ για
να ζήσουμε την πίστη μας σε Εκείνον. Με τα λόγια μας και τη γνήσια ζωή
της πίστης μας, καλούμαστε να φανερώσουμε στη γη ποιον αληθινά αγαπάμε
και για ποιο λόγο ζούμε. Πού είναι η πηγή της χαράς και της δύναμής μας.
Αν έχουμε βρει το στόχο της ύπαρξής μας, ο Χριστός θα είναι το κέντρο
της ζωής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου