"Μη μεριμνάτε για τίποτε· αλλά, σε κάθε τι, τα ζητήματά σας ας γνωρίζονται στον Θεό με ευχαριστία διαμέσου τής προσευχής και της δέησης..." Φιλιππησίους 4:6.
Μεριμνήσατε σήμερα; Μάλλον το κάνατε, και αν σας έλεγα να μην το κάνετε, θα απαντούσατε ότι είναι ίσως αδύνατον. Η μέριμνα, ως εκδήλωση ανησυχίας και άγχους και όχι ως φυσιολογικής φροντίδας και πρόνοιας για τη ζωή, χαρακτηρίζει την ανθρώπινη φύση σε όλες της τις διαστάσεις.
Η προσευχή είναι ένας δρόμος, διότι λέμε τα ζητήματά μας στον Θεό. Η προσευχή, όμως, δεν φέρνει ανάπαυση από μόνη της. Χρειάζεται και η πίστη μας ότι ο Κύριος θα φροντίσει, αν δεν έχει ήδη φροντίσει, κι ας μην το βλέπουμε. Γιατί τον Θεό, Τον μέλλει για μας, είτε αγχωνόμαστε είτε ηρεμούμε. Εκείνος ξέρει καλά ποια πράγματα έχουμε ανάγκη, πριν εμείς τα ζητήσουμε απ' Αυτόν (Ματθαίος 6:8).
Όταν λέει στη Βίβλο " [...] όλη τη μέριμνά σας ρίξτε την επάνω σ' αυτόν, επειδή αυτός φροντίζει για σας" (Α' Πέτρου 5:7), ο Θεός δίνει συμβουλή και εντολή μαζί. Μας συμβουλεύει να σταματήσουμε τις αγχωτικές σκέψεις και δράσεις και να Τον εμπιστευτούμε. Μας λέει, όμως, να το κάνουμε, όχι μόνο να Του το λέμε. Με τη δύναμή Του να αρνηθούμε να αγχωθούμε, δαμάζοντας τις σκέψεις που καλπάζουν και βάζοντας στη θέση τους την πίστη.
Πιστεύω ότι το να ρίχνουμε τη μέριμνά μας στον Θεό, δεν είναι θέμα "αυτοματισμού" της προσευχής. Χρειάζεται και η ενεργή συνδρομή μας, δηλαδή, να πούμε όχι στο άγχος γι' αυτά που ο Θεός έχει ήδη φροντίσει και έχει πει ναι.
(Φωτογραφία από το themuse.com)
Μεριμνήσατε σήμερα; Μάλλον το κάνατε, και αν σας έλεγα να μην το κάνετε, θα απαντούσατε ότι είναι ίσως αδύνατον. Η μέριμνα, ως εκδήλωση ανησυχίας και άγχους και όχι ως φυσιολογικής φροντίδας και πρόνοιας για τη ζωή, χαρακτηρίζει την ανθρώπινη φύση σε όλες της τις διαστάσεις.
Η μέριμνα μάς σπρώχνει να αναλωθούμε συχνά πάνω από τις φυσικές ή διανοητικές μας δυνάμεις σε πράγματα που δεν μπορούμε πάντα να ελέγξουμε. Ανησυχούμε για τόσα πολλά ζητήματα, που μοιάζουν σημαντικά από τη σκοπιά που τα βιώνει κάποιος. Κανείς, ωστόσο, δεν θέλει να ζει με άγχος, διότι φθείρει και είναι ελάχιστα δημιουργικό. Αν εμείς μιλάμε για τις αρνητικές επιπτώσεις τους άγχους για την ψυχική και σωματική μας υγεία -πόσες επιστημονικές έρευνες δεν μας το θυμίζουν- ο Θεός έχει προηγηθεί! Μέσα στη Βίβλο αναφέρεται στις μέριμνες, το κακό τους, και στον τρόπο να λυτρωθούμε απ' αυτές.
Η προσευχή είναι ένας δρόμος, διότι λέμε τα ζητήματά μας στον Θεό. Η προσευχή, όμως, δεν φέρνει ανάπαυση από μόνη της. Χρειάζεται και η πίστη μας ότι ο Κύριος θα φροντίσει, αν δεν έχει ήδη φροντίσει, κι ας μην το βλέπουμε. Γιατί τον Θεό, Τον μέλλει για μας, είτε αγχωνόμαστε είτε ηρεμούμε. Εκείνος ξέρει καλά ποια πράγματα έχουμε ανάγκη, πριν εμείς τα ζητήσουμε απ' Αυτόν (Ματθαίος 6:8).
Όταν λέει στη Βίβλο " [...] όλη τη μέριμνά σας ρίξτε την επάνω σ' αυτόν, επειδή αυτός φροντίζει για σας" (Α' Πέτρου 5:7), ο Θεός δίνει συμβουλή και εντολή μαζί. Μας συμβουλεύει να σταματήσουμε τις αγχωτικές σκέψεις και δράσεις και να Τον εμπιστευτούμε. Μας λέει, όμως, να το κάνουμε, όχι μόνο να Του το λέμε. Με τη δύναμή Του να αρνηθούμε να αγχωθούμε, δαμάζοντας τις σκέψεις που καλπάζουν και βάζοντας στη θέση τους την πίστη.
Πιστεύω ότι το να ρίχνουμε τη μέριμνά μας στον Θεό, δεν είναι θέμα "αυτοματισμού" της προσευχής. Χρειάζεται και η ενεργή συνδρομή μας, δηλαδή, να πούμε όχι στο άγχος γι' αυτά που ο Θεός έχει ήδη φροντίσει και έχει πει ναι.
(Φωτογραφία από το themuse.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου